Δεν θυμαμαι να εκανα πολλες φορες μπανιο στην Καλαμιτσα. Πηγαιναμε εκει καθε φορα που ερχοταν στο σπιτι μας το σοϊ απο το χωριο που οπωσδηποτε θα κολυμπουσαν στα Δεντρακια.Η Ραψανη ηταν κυριολ
εκτικα διπλα μας, και μαλιστα σε αποσταση φωνης (της μανας μου) απο το σπιτι μου. Η θαλασσα παλι στη Καλαμιτσα ηταν πολυ ρηχη και ηταν γι΄αυτους ...που δεν ηξεραν και πολυ καλα μπανιο ( Δραμινοι, περιφερεια κλπ). Οταν αρχισαμε να απομακρυνομαστε απο τη γειτονια, η παρεα και οι συμμαθητες πηγαιναν πλεον στον Μπατη.Μου αρεσε ομως πολυ, οταν οι γονεις μάς πηγαιναν στην Καλαμιτσα το βραδυ για φαγητο, στα κεντρα που υπηρχαν εκει: Καλαμιτσα, Βασιλης και Τζωνης. Ιδιαιτερα οταν πηγαιναμε με τα βαρκακι
α που υπηρχαν γι΄αυτο το λογο στο λιμανι. Η εξοδος περιλαμβανε βαρκαδα, φαγητο εξω (σπανιο πραγμα για τοτε) και παιχνιδι στην αμμουδια. Θυμαμαι οταν επιανε η βαρκα στην αμμο, που εβαζαν ενα μαδερι για να κατεβουν οι επιβατες. Και στην επιστροφη ποσο ομορφα που φαινονταν τα φωτα της πολης.Το χειμωνα παλι, πηγαιναμε στην Καλαμιτσα με το φορτηγο, που ηταν το μεταφορικο μας μεσο λογω της δουλειας του πατερα μου.
( Στην πρωτη φωτογραφια, σε καποιο απ΄τα τρια κεντρακια, με την αδελφη μου και τον ξαδερφο μου).
