Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Το Ζεϊμπέκικο - ένας χορός που χάνεται....

Του Διονύση Χαριτόπουλου εφημερίδα "Τα Νέα" - 14/9/2002


Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)

Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.

Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:

Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
*****
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)

Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.

Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι' αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.

Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ' άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ' όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)

Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι' αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.

Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.

Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.

Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.

Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.


---------
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».


Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

« Θα μελετήσει την υπόθεσιν ....»

Διαβάζοντας την ανάρτηση του Παναγιώτη στις 20 Φεβ.  με τίτλο
'' If Elwin was...'' θυμήθηκα κάτι σχετικό που είχα βρει  στην εφημερίδα Πρωϊνή.
Στο φύλλο της 16/5/1961, στην πρώτη σελίδα, υπήρχε η παρακάτω είδηση:
''Μεγάλο θόρυβο προκαλεί από χθες στην Αγγλία η υπόθεση των Ελληνικών μαρμάρων, την οποίαν έφερε ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων, ο βουλευτής κ. Φράνσις Νοέλ Μπαίκερ. Η υπόσχεση που έδωσε ο πρωθυπουργός κ. Μακ Μίλλαν ότι « θα μελετήσει την υπόθεσιν» θεωρείται σημαντική πρόοδος υπέρ των Ελληνικών απόψεων, δεδομένου ότι μέχρι τώρα οι Βρετανικές αρχές αρνούντο κάθε συζήτηση στο θέμα αυτό. Στη φωτογραφία ένα από τα θαυμάσια γλυπτά που άρπαξε ο Έλγιν από τον Παρθενώνα, ο Διόνυσος. και βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο''.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Quiz


Εφημερίδα Ταχυδρόμος, Ιούνιος 1975.
«...Συνεστίαση στο κέντρο Μιχάλης των αποφοίτων του Ιδιωτικού Γυμνασίου Λαζάρου Θωμά. Δέον να σημειωθεί ότι είναι οι πρώτοι τελειόφοιτοι του ανωτέρου Γυμνασίου και εκ των 15 της τάξεώς των, έλαβον απολυτήριον οι 13...»

Το ερώτημα δεν είναι ποιοί είναι οι εικονιζόμενοι μαθητές, αλλά οι διδάσκοντες  που διασκεδάζουν με τους παραπάνω μαθητές. Τους αναγνωρίζετε;







Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Μπαζώνουν τον Ναό της Αφροδίτης στην Θεσσαλονίκη

Λίγοι τον ξέρουν, περισσότεροι θέλουν να τον "ξεχάσουν". Πρόκειται για τον Ναό της Αφροδίτης που βρίσκεται στην πλατεία Αντιγονιδών.


Ο Ναός πριν τον καθαρισμό του ! 


Μετά τον καθαρισμό (πρωτοβουλία ιδιωτών)


http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/dimitris-symeonidis/naos-tis-afroditis-o-parthenonas-tis-thessalonikis#.Uwew_Pl_uto

Αντανακλάσεις ....




Λίγες μέρες πριν, στο Λιμάνι. 
Σαν πίνακας ζωγραφικής.



Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

If Elgin was...........


Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Ιστορίες της πόλης / Τέχνη του δρόμου (II)

«Υπάρχει πάντα Ελπίδα»



Κορίτσι με μπαλόνι, 
Bansky, 2007, South Bank 
Λονδίνο






«Σύνθημα» σε τοίχο.

Αγνώστου, 2014,
Εθνάρχου Μακαρίου, 
10ο Δημοτικό Σχολείο, Καβάλα



Για την Άνοιξη που βιάζεται.....



...και τις αμυγδαλιές που ήδη άνθισαν.









Vincent van Gogh
Branches of an almond tree in blossom (1890).

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Μύρισε άνοιξη





Χθές το μεσημέρι στο λιμάνι.
Χρώματα έντονα, ήλιος, και αρκετή ζέστη.
Κάποια σύννεφα στο βάθος του ορίζοντα κινούνταν βιαστικά.











Ο χειμώνας μας αποχαιρετά.
Καιρός ήταν...





Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Μύρισε εκλογές..............

Συνέντευξη τύπου δόθηκε  το μεσημέρι στο δημαρχείο, ενόψει έναρξης του έργου που αλλάζει τα δεδομένα στην πόλη της Καβάλας, στην κεντρική οδό Βενιζέλου, από το δημοτικό κήπο μέχρι το Φάληρο, στην κεντρική οδό Ερυθρού Σταυρού, για το ίδιο διάστημα, στον κόμβο Φαλήρου και στο εκεί πάρκο. Το έργο έχει προβληθεί πολλές φορές, αλλά χθες έγινε μία ακόμη υπενθύμιση των όσων σχεδιάζονται να γίνουν μέσα σε χρονικό διάστημα 12 μηνών.
Οι εκπρόσωποι του Δήμου Καβάλας παρουσία του εργολάβου Βασίλη Στυλιανίδη, (το έργο θα εκτελεστεί από την κοινοπραξία Στυλιανίδης – Καφετζής), υπέγραψαν τη σχετική σύμβαση.
Τόσο ο δήμαρχος όσο κι ο Θόδωρος Μουριάδης φάνηκαν ιδιαίτερα διαλλακτικοί για τα ζητήματα που ανακύπτουν, όπως για παράδειγμα η προσωρινή μεταφορά τμήματος της λαϊκής αγοράς, όταν οι εργασίες φτάσουν στο πάρκιγκ του Διοικητηρίου και τα κυκλοφοριακά δεδομένα που αλλάζουν με τη μονοδρόμηση της οδού Βενιζέλου. Όλα αυτά τα θέματα θ΄ αντιμετωπίστούν αποτελεσματικά και με διάλογο, είπε ο Κωστής Σιμιτσής, αν και η διαβούλευση σε πολλά σημεία των κυκλοφοριακών αλλαγών, φαίνεται να έχει ολοκληρωθεί.
Το έργο – όπως είπε ο δήμαρχος – πέρασε από σαράντα κύματα και σαράντα θάλασσες, μέχρι να μπει στη φάση που θα είναι έτοιμο εάν αρχίσει.
Όπως είπε ο δήμαρχος αλλάζει τη μορφή της πόλης, την κάνει πιο όμορφη και πιο ευχάριστη, ευνοεί την κυκλοφορία και των πεζών. Θέλουμε να δώσουμε αξία σε όλη την περιοχή, της οδού Βενιζέλου και της οδού Ερυθρού Σταυρού, είπε ο Κ. Σιμιτσής.
Ο αντιδήμαρχος Θ. Μουριάδης σημείωσε ότι το έργο έχει προϋπολογισμό 2.179.000 ευρώ, μαζί με το ΦΠΑ. Αναφέρεται σε μία επιφάνεια 40.000 τ.μ., όπου 500 τ.μ. γίνονται χώροι πρασίνου. «Στοχεύουμε στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στο κέντρο της πόλης, η Καβάλα να αποκτήσει μία σύγχρονη εικόνα», είπε κ. Μουριάδης. Τόνισε ότι το έργο θα εκτελεστεί σε 12 μήνες, από τη στιγμή που θ΄ αρχίσει – κάτι που πρόκειται να γίνει τις επόμενες ημέρες του Φεβρουαρίου – η χρηματοδότησή του δε προέρχεται 100% από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ.
Για τα ειδικότερα θέματα της πεζοδρόμησης της οδού Βενιζέλου και της λαϊκής αγοράς, που ένα τμήμα της οποίας πρέπει να μεταφερθεί προσωρινά αλλού, ο δήμαρχος είπε: «Η μονοδρόμηση της Βενιζέλου από τη διασταύρωση με Δαγκλή μέχρι το Φάληρο θεωρείται δεδομένη. Θα υπάρχουν εσοχές για να παρκάρουν οι πελάτες των καταστημάτων. Είναι ένα θέμα για συζήτηση, προς ποια κατεύθυνση θα μονοδρομηθεί η οδός Βενιζέλου. Μάλλον προς την έξοδο, προς τον κόμβο Φαλήρου.
Για τη λαϊκή αγορά συζητάμε με τον Οργανισμό Λιμένα Καβάλας. Θα δούμε πότε θα γίνει η μεταφορά τμήματος της λαϊκής αγοράς, ανάλογα με το πώς θα εκτελεστεί το έργο. Θα είναι μία μεταφορά κατά πάσα πιθανότητα στην παραλία, που θα διαρκέσει ένα ή δύο μήνες. Αν το τμήμα της λαϊκής αγοράς δεν μεταφερθεί στην παραλία, θα μεταφερθεί στο πάρκιγκ της Ροδόπης, εφόσον αυτό είναι εφικτό. Όλα θα γίνουν με συνεννόηση. Όλοι θα ενημερωθούν έγκαιρα. Το έργο θα ξεκινήσει σε δέκα με δεκαπέντε ημέρες. Κατά πάσα πιθανότητα από το πάρκο Φαλήρου».

Πηγή: Proininews.
Αρχίζει το έργο και ακόμη δεν έχει αποφασισθεί η κατεύθυνση της μονοδρόμησης............ Πότε θα αποφασιστεί; Και το ποιο βασικό, από ποιόν; Από κοντόφθαλμα συμφέροντα, από ξεροκέφαλους περίοικους, από πειραματισμούς στου κασίδη το κεφάλι ή (επιτέλους) από κάποιον σοβαρό συγκοινωνιολόγο; 
Στο μεταξύ, το αίσχος της λαϊκής δεν λέει αφήσει το κέντρο να αναπνεύσει ούτε προσωρινά. Έρχεται επισκέπτης για Σ/Κ στην Καβάλα, και φάτσα - μόστρα τον χαιρετίζει το πήξιμο της λαϊκής στην Ερυθρού και κάθε τύπου φορτηγά και "Ντάτσουν" στην παραλία. Θέλουμε και τουρισμό, τρομάρα μας.........

Κατά τα άλλα, στόχος η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, και, ω τί πρωτότυπο, μέριμνα για την άνετη κυκλοφορία των πεζών στο κέντρο..... Το παλιό σύνθημα "τζάμια στις Καμάρες" θα το πίστευα ευκολότερα.........


Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

No toilets, no votes


Εργασιακες υποχρεωσεις με εφεραν ξανα στην Νοτια Αφρικη για μερικες μερες. Αρχες Μαιου εχουν γενικες εκλογες και υπαρχει μια μεγαλη προσπαθεια για να ενθαρυνουν πολιτες να γραφτουν στους εκλογικους καταλογους και να ψηφισουν.
Καθως οδηγουσα ειδα μια διαφημηση εφημεριδας (Daily Sun) με ενα τιτλο απο την εφημεριδα - No toilets, no votes. Το εψαξα και βρηκα το σχετικο αρθρο. Οι κατοικοι ενος  township (περιοχη που εμεναν μη λευκοι στην εποχη του απαρτχαιντ), εχουν αγανακτησει με τις υποσχεσεις των κυβερνωντων εδω και 20 χρονια οτι θα κανουν κατι για αυτους πχ υπονομους και αποφασισαν να μην εγγραφουν στους κατολογους. Στην φωτογραφια διαδηλωτες με κουβαδες που χρησιμοποιουν αντι για τουαλετες διαδηλωνουν και αρνουνται πλεον να θεωρουνται απο το κυβερνων κομμα (ANC) ως σιγουροι ψηφοφοροι.
Επισης δειχνει τις διαφορετικες αναγκες ανθρωπων στον κοσμο, απλα θελουν κατι που θεωρειται αυτονοητο και σε μια χωρα πλουσια, απο ενα κομμα που εκφραζει τις ελπιδες αυτων που ηταν οι χαμενοι.Ποια ειναι η αναλογη απαιτηση στην Ελλαδα?

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Μία εκδρομή στον Λιμένα Θάσου


« Πρωί - πρωί την παρελθούσα Κυριακή, αφήνοντας πίσω μας την κοιμωμένη ακόμη Καβάλλα, ξανοιγώμαστε με την «Παναγία» προς τον Λιμένα. Έπειτα από 1 1/2 ώρες είχαμε πλησιάσει το ακρωτήρι Παχύ. Η θαλάσσια αύρα τώρα άρχισε να γίνεται μυροβόλος.

Σε λίγο βρισκόμαστε στον Λιμένα, οι καλοί κάτοικοι του οποίου υποδέχονται κάθε γνωστόν των. Η κίνηση στον Λιμένα, αν και δεν ήρθαν ακόμη οι ετήσιοι παραθερισταί απ΄την Καβάλλα, Δράμα και Θεσσαλονίκη, αρκετά ζωηρή.....

Έχουν γίνει πολλοί ανακαινισμοί των περυσινών κέντρων. Εκτός του παραλιακού εστιατορίου, έγινε και νέον τοιούτον των αδελφών Χατζηαυγουστή με πολύ καλήν συγκρότησιν. Επίσης προσετέθη εις τα ξενοδοχεία ύπνου τοιούτον του κ. Προέδρου, δια καταλλήλου διαρυθμίσεώς του παρά του αρχαίου λιμένα Αιγυπτιακού βακουφείου.


Αι ανασκαφαί υπό των αντιπροσώπων της Γαλλικής κυβερνήσεως συνεχίζονται. Και ολοέν έρχονται εις το φως νέα μνημεία. Με λύπην μας όμως διαπιστώσαμε ότι η αστυνομική αρχή δεν συντρέχει την αρχαιολογικήν υπηρεσίαν προς διατήρησιν καθαρών των αρχαίων τόπων. Και ούτω προχθές δύο αρχαιολόγοι, ένας Πολωνός και ένας Άγγλος συνοδευόμενοι από τον κ. Πολύγνωτον Κλωνάρη εθαύμαζον μεν τους αρχαίους Θασίους δια τα ωραία αθάνατα μνημεία των, εκίνουν όμως λυπηρά την κεφαλήν όταν παρά τα βάθρα αυτών αντίκρυζαν τας ακαθαρσίας ενίων σημερινών Θασίων. 

Ο καλός αστυνόμος του Λιμένος νομίζομεν ότι θα φροντίσει να μην επανέλθωμεν επί του ανωτέρου ζητήματος. Είναι τούτο ζήτημα υγείας και αξιοπρεπείας που πρέπει να ενδιαφέρει όχι μόνο τους Θασίους αλλά και αμέσως αυτό το Κράτος».
ΕΚΔΡΟΜΕΥΣ
Εφημερίδα ΚΗΡΥΞ, 24 Μαίου 1929


Φωτογραφίες: 1. Λιμένας, δεκαετία 1930. Από το Λεύκωμα « Η Θάσος του χθες σε άσπρο μαύρο».
                       2. Γενική άποψη της συνοικίας του Ερμή. 1930-1931. Γαλλική Αρχαιολογική σχολή.
                       3. Διονύσιο. Μνημείο με άγαλμα της κωμωδίας. Δίπλα ο επιστάτης των ανασκαφών ΄                               Πολύγνωτος Κλωνάρης που «αγαπούσε με πάθος το νησί του και του οποίου η όψη                               θύμιζε λίγο κουρσάρο, αλλά με μία απόλυτη πίστη σε όποιον κατάφερνε να                                           κερδίσει τη φιλία του» (Fr. Chamour). Γαλλική Αρχαιολογική σχολή, 100 χρόνια                                   ανασκαφές στη Θάσο.

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Αντιθεσεις

Απο το σημερινο iefimerida.gr
H Ελληνικη αποψη - Ολη η Ελλαδα φοροδιαφευει
Η Γερμανικη αποψη - Ολη η Ελλαδα φοροδιαφευγει
Διαλεγοντας το Bild (που νομιζω οτι ειναι σαν την Αυριανη της Γερμανιας) δεν ειναι η καλυτερη συγκριση αλλα δινει την εντυπωση οτι κριτικη απο Ελληνες ειναι δεκτη, αλλα αν ξενοι κανουν την ιδια κριτικη παραληρουν.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Τα ιδια

Διαβαζω στην Πρωινη οτι απο σημερα αρχιζει η ελεγχομενη σταθμευση στους κεντρικους δρομους της Καβαλας. Φυσικα η ερωτηση ειναι γιατι σταματησε?
Δεν θα δινονται κλησεις, μονο συστασεις στην αρχη, δεν ειμαι σιγουρος το ποτε θα αρχισουν να δινουν κλησεις.
Αυτου του ειδους οι ειδησεις επαναλαμβανονται συνεχως απο συλλογη φορων μεχρι ελεγχο καπνισματος.
Υπαρχει νομοθεσια, δεν εφαρμοζεται και κατα καιρους καποιος αποφασιζει οτι κατι πρεπει να γινει.
Το μονο που μενει ειναι να ξερουμε αν η αστυνομευση θα γινεται απο ραμπο και αν το σαφαρι θα αποδωσει.
Ποσο καιρο θα παρει για τα βυθιζομενες κολωνες να σταματησουν να δουλευουν?

Στην Τενέδου .


Σήμερα το πρωί ....
Αριστερά διακρίνεται τμήμα της χερσονήσου της Παναγίας. Στο κέντρο μόλις που διακρίνεται η Θασοπούλα. Μία κρύα χειμωνιάτικη μέρα.

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Εσμέ η (άτυχη) Τουρκοπούλα


«Εμπρός γυρίζουμε! Δύο προβολείς άναψαν και η Δις Μάρλεν Παπούλια που υποδύεται την Εσμέ, φορώντας σαλβαρητό φόρεμα με φερετζέ, προχώρησε, τοποθετήθηκε μπροστά στο Αιγυπτιακό Μαυσωλείο, πήρε την κατάλληλη στάση και η μηχανή άρχισε να δουλεύει....
Χθες τας πρωϊνάς ώρας εκατοντάδες Καβαλιώται παρηκολούθησαν το γύρισμα της ταινίας '' Εσμέ η Τουρκοπούλα" εις τον πέριξ του Μαυσωλείου της πλατείας χώρον. Από πρωϊας τα συνεργεία της «Αλέξανδρος Φίλμ» είχαν εγκαταστήσει τας μηχανάς λήψεως....Η καθυστέρησις της ενάρξεως του γυρίσματος οφείλεται στο γεγονός ότι μέλος του συνεργείου υπέστη τροφικήν δηλητηρίασιν ευτυχώς ελαφρά (!!).
Η υπόθεσις του έργου ανάγεται σε μία ερωτική ιστορία της εποχής του 1821. Το σενάριο της κ. Καίτης Δετζώρτζη αναφέρεται εις τον έρωτα μιάς νεαράς Τουρκοπούλας την οποία ερωτεύεται παράφορα ο Δρόσος (Ανδρέας Μπάρκουλης) γυιός του αρχηγού των ανταρτικών Ελληνικών μονάδων της περιοχής του Καπετάν Στρατή (Μάνος Κατράκης). Στον αγώνα του γένους για την απελεύθέρωσή του από τον τουρκικόν ζυγόν ο έρωτας των δύο νέων αποτελεί εμπόδιον....Η κατάληξις του έργου θα εμπλουτιστεί  από σκηνές επιθέσεως εναντίον του Κάστρου (στο φρούριό μας), από μάχες στα βουνά του Παγγαίου όπου θα συμμετέχουν και 500 ιππείς από την Κορμίσταν...»

Πηγές: Κείμενα και φωτογραφίες από τις εφημερίδες Πρωϊνή και Ταχυδρόμος.
 (Στην πρώτη φωτογραφία  πίσω από το πλήθος διακρίνεται η Εμπορική Τράπεζα).



Σχόλιο: Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στην Καβάλα  το Μάιο του 1963, πέντε μήνες πριν από το Τοπ Καπί. Απ' ότι φαίνεται, η Μάρλεν-Εσμέ ατύχησε και η ταινία δεν πρέπει να ολοκληρώθηκε. Τελικά γυρίστηκε το 1974, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Σπυρίδωνα Περεσιάδη, με πρωταγωνιστές τους Ελένη Θεοφίλου, Λαυρέντη Διανέλλο κλπ.