Σε λίγο μόνος στο παραβάν, αντιμέτωπος με δεκάδες ψηφοδέλτια, να αποφασίσεις με ποιόν θα πας και ποιούς θα αφήσεις... Μερικές κινήσεις όλες κι όλες: αναδίφηση των ψηφοδελτίων στα γρήγορα, επιλογή του σωστού(;), πέταγμα των υπολοίπων στον τάφο των άχρηστων, άδραγμα του στυλού από το ράφι, κάποιους σταυρούς, τοποθέτηση στο φάκελο, κλείσιμο του φακέλου, θριαμβευτική έξοδος μετά χαμόγελου, επιβεβαίωση των στοιχείων μπροστά στην κάλπη, ο φάκελος μέσα στην κάλπη - αυτό ήταν, τέλειωσε.
Η εξουσία θα είναι σήμερα όλη τη μέρα κατακερματισμένη σε εκατομμύρια χαρτάκια και θα αναδυθεί το βράδυ πάνοπλη από πάνω μας. Ως τότε οι πολιτικοί θα αγωνιούν κι εμείς θα περιμένουμε να πάει η ώρα 8.30 για να ακούσουμε έγκυρη πρόβλεψη - να μάθουμε ότι θα μείνουμε ακυβέρνητοι μάλλον. Αυτοδυναμίες και παντοδυναμίες ονειρεύονται όλοι, η απλή αναλογική είναι μόνο για θεωρία. Τις συνεργασίες τις βλέπουν σαν το αστικό λεωφορείο: όταν φθάσεις εκεί που θέλεις, κατεβαίνεις. Οι πολιτικοί ονειρεύονται παντοδυναμία, οι επιχειρηματίες να γίνουν μονοπώλια, οι θρησκευτικοί ηγέτες να χριστούν μεσσίες.
Κι εμείς; Tι να ονειρευτούμε;
Το μόνο παρήγορο είναι ότι η φύση έχει ήδη ψηφίσει: Άνοιξη 100%...
.jpg)
