Ενα φως μέσα στο σκοτάδι

Κατ' αρχάς θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όλους, που συμμετέχουν και εμπλουτίζουν με καινούργια στοιχεία,σχόλια,απόψεις και αναμνήσεις αυτό το πέραν κάθε προσδοκίας υπέροχο site.Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου την ώρα που διαβάζω τα περιεχόμενά του.
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποφάσισα να σας απασχολήσω , έστω και με μεγάλη καθυστέρηση.Το θέμα, στο οποίο θα αναφερθώ, το έμαθα μέσα Ιοιλίου αλλά λόγοι ( όπως δουλειά,διακοπές,απουσία απο Αθήνακαι έλλειψη κομπιούτερ ) δεν μου επέτρεψαν να επικοινωνήσω μαζί σας νωρίτερα.Είναι βέβαια τελείως άσχετομε τις πρόσφατες δημοσιεύσεις και σχόλιά σας.
Όλοι γνωρίζουμε, είτε από κοντά είτε από πιο μακρυά,τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας. Ζητείται από το λαό βοήθεια ,συμπαράσταση και σφίξιμο των ζωναριών χωρίς όμως να γίνονται από εκείνους τα απαιτούμενα για να βγούμε από την κρίση.
Μέσα ΄σ' αυτό το αλαλούμ που επικρατεί υπάρχουν και κάποια φωτεινά παραδείγματα που κανονικά θα έπρεπε να είναι πρώτο θέμα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τα μέτρα - ευκαιρίες που τους δίνονται και κάνουν συνεχείς μειώσεις.Μεταξύ αυτών, των εργοδοτών, υπάρχουν και οι ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.Εργοδότης μάζεψε τους υπαλλήλους του,τους ανακοίνωσε τις μειώσεις, αναγκαίες για να επιβιώσει η επιχείρηση, αλλά, εδώ είναι η 1η διαφορά,με την ΔΕΣΜΕΥΣΗ ότι μόλις ξεπεραστεί η κρίση θα τους αποζημιώσει για τα χαμένα.Είναι καλοκαίρι.Όλοι φεύγουν για διακοπές καο ο εργοδότης ερωτάται που θα πάει διακοπές και η απάντηση : " Πουθενά - στο σπίτι μου.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑΩ ΘΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ.Εκείνοι θα πάρουν κανονικά τις άδειές τους, εγώ όχι.".Εδώ είναι η 2η διαφορά.
Θα μου πείτε δικαιολογημένα γιατί σας τα γραφω αυτά και ότι είναι παραμύθια.Θα σας λύσω αμέσως την απορία."ΓΙΑΤΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ ΜΑΣ".Δεν σας αποκαλύπτω το όνομά του γιατί σέβομαι την μετριοφροσύνη του.Επιφυλλάσσομαι.Θεωρώ υποχρέωσή μου να γνωστοποιήσω το γεγονός γιατί αυτά πρέπει να τονίζονται και να γίνονται παραδείγματα προς μίμηση.Φαντασθείτε εάν οι εργοδότες είχαν τη μισή ευαισθησία , απ' αυτήν του συμμαθητού μας, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα και για την Ελλαδα αλλά και για όλους μας.
Δεν έχω τίποτε άλλο να πω για το συγκεκριμένο θέμα εκτός του ενός ¨ΜΠΡΑΒΟ και ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ".Επίσης επιβεβαιώνει το ότι η τάξη μας έχει κάτι το διαφορετικό.
Τέλος θα ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη για την πολυλογία μου αλλά προσπάθησα να εκφράσω αυτά που νομίζω ότι θα αισθανόταν ο καθένας μας.

Νίκος Ράικος