Νομίζω ότι η παρέα είναι από τα λίγα αντίδοτα στην γενική κατάθλιψη που επικρατεί.Άλλη μία έξοδος λοιπόν, ξεχωριστή όπως και κάθε προηγούμενη, και με μία αναπάντεχη παρουσία μαζί μας: του Μάξη Τουφ.
Πιστεύαμε ότι είχε πάρει μετάθεση, αλλά τελικά πάλι στην Καβάλα βρέθηκε. Εμείς βέβαια είμαστε χαρούμενοι που θα είναι μαζί μας αλλά, δυστυχώς γι αυτόν, θα συνεχιστεί η ταλαιπωρία του.
Προφανώς και ένα από τα θέματα συζήτησης ήταν οι δύο τελευταίες αναρτήσεις για τους καθηγητές μας στο σχολείο. Ο Μάκης διεπίστωσε ότι υπήρχε ένταση στα σχόλια μας, πράγμα περίεργο τόσα χρόνια μετά, μη παραλείποντας βέβαια και μία ψυχαναλυτική προσέγγιση του θέματος.
Το αρνητικό ήταν ότι η μουσική ακουγόταν υπερβολικά δυνατά με αποτέλεσμα να βραχνιάσουμε προσπαθώντας να ακουστούμε. Χώρια που οι πάντες κάπνιζαν. Τέλος πάντων όμως '' πότε μήλα, πότε φύλλα'' όπως διεπίστωσε κι ο Παναγιώτης (αναφερόμενος σε άλλο θέμα βέβαια)....
