Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Joanna Lumley's Greek Odyssey

Στο δευτερο επεισοδιο αυτης της σειρας η Joanna Lumley επισκεφθηκε το βορειο μερος της Ελλαδας. Ξεκινησε απο την Κερκυρα, οπου κυριως κοιταξε την βρετανικη επιδραση (πχ κρικετ στην κεντρικη πλατεια). Φυσικα επισκεψη στην Κερκυρα χωρις αναφορα στον Αγιο Σπυριδωνα δεν γινεται και ειχα ξεχασει το ποσο ομορφο ειναι το νησι.
Μετα περασε στη Ηπειρο και πηγε στη Ζιτσα. Το μερος διαλεχτηκε γιατι ο λορδος Βυρων περασε απο εκει και σταματησε καθ'οδον απο τα Γιαννενα προς το Τελεπενι. Η Joanna Lumley πηγε σε ενα μοναστηρι της περιοχης οπου δοκιμασε το περιφημο κρασι της Ζιτσας.
Επομενος σταθμος ηταν η Νιγριτα και το εθιμο των λαδο-παλαιστων. Αυτο ειναι πολυ δημοφιλες στην Τουρκια και η Νιγριτα ειναι το μοναδικο μερος στην Ελλαδα οπου γινονται τετοιοι αγωνες. Η αντιθεση της μουσικης της Κερκυρας με τα νταουλια της Νιγριτας ηταν σημαντικη, διαφορα μερη της Ελλαδας εχουν διαφορετικες επιρροες.
Η Λυδια ηταν το επομενο μερος, πρωτη χριστιανη στη Ευρωπη, το βαπτιστηριο κτλ
Στο επομενο σκηνικο η Joanna Lumley ειναι πανω απο την Καβαλα.
Χαρακτηριζει την Καβαλα πολη στρατηγικη, μεταξυ Δυσης και Ανατολης. Τα γνωστα πλανα της πολης ακολουθουν, προς το καστρο, απο το καστρο, οι καμαρες. Στο καστρο η Joanna Lumley συνομολει με εναν τοπικο δημοσιογραφο (το ονομα του οποιου με διαφευγει)

Η συγχρονη ιστορια της Καβαλας ειναι συνδεδεμενη με τους προσφυγες, οπως της λεει ο δημοσιογραφος οτι δεν θα βρεις παππου στην πολη που να μην εχει προσφυγικη ιστορια. Παραλληλα τα μουσουλμανικα χαρακτηριστικα εχουν μειωθει κατα πολυ πχ εκει που ειναι η εκκλησια του Αγιου Νικολαου ηταν τζαμι.
Περιμενα οτι η Joanna Lumley θα συνομιλουσε με καποιον παππου με προσφυγικο παρελθον αλλα εμεινα εκπληκτος οταν στην οθονη εμφανιστηκε ενα προσωπο που ξερω πολυ καλα. Ο Μηνας Ζαχαριαδης, αδελφικος φιλος του πατερα μου, γεννημενος στη Σαμσουντα, της ειπε την ιστορια του.
Ηρθε προσφυγας στην Καβαλα 6 χρονων με την μητερα του. Ο πατερας τους εκτελεσθηκε απο τους Τουρκους, απο τα 27 ατομα της ομαδας που ηταν, μονο 2 ηταν ανδρες, οι υπολοιποι ηταν γυναικες και παιδια. Ο κυριος Μηνας ειναι 96 χρονων αλλα μπορεις να δεις τον πονο των γεγονοτων στο προσωπο του. Ελαχιστα πραγματα επεζησαν το ταξιδι προς την Καβαλα. Μια ασπρομαυρη φωτογραφια των γονιων του, ειναι το μοναδικο ενθυμιο απο τους γονεις του.
Η παρουσια του μου θυμησε τον πατερα μου και μαζι με την ιστορια του που του εφεραν δακρυα στα ματια με συγκινησαν ιδιαιτερα. Ο κυριος Μηνας ηταν δασκαλος (στο σχολειο της Παναγιας αν δεν κανω λαθος), και ειχαν πολλα κοινα με τον πατερα μου που μαλλον εξηγει την στενη τους φιλια: ορφανοι, αποφοιτοι απο το διδασκαλειο (οπως και η μητερα του Χρηστου Χ που ηταν της ιδιας σειρας), πολιτικες πεποιθησεις.Σαν συνταξιουχοι επαιξαν πολυ ταβλι και πινακλ, το τελευταιο στεκι τους ηταν ο Νικηφορος.
To ταξιδι συνεχισθηκε ανατολικα με επισκεψη σε πομακοχωρι στα ορεινα της Ξανθης. Απομονωμενο χωριο, κυρια απασχοληση ο καπνος και αγωνια για την τιμη του (2 ευρω το κιλο, δεν μπορεις να ζησεις με τετοια τιμη). Οι γυναικες σπερνουν τα φυτα και οι ανδρες ποτιζουν, Τα νεα κοριτσια εχουν κινητα τηλεφωνα και θελουν να παν στην Ξανθη, οπου τουλαχιστον εχει ιντερνετ καφε.
Τελικος προορισμος τα συνορα, Ελλαδας, Τοιυρκιας, Βουλγαριας, φιλοξενουμενη απο τον Ελληνικο Στρατο. Εντυπωση μου εκανε μια δηλωση αξιωματικου οτι οι στρατιωτες θελουν να υπηρετουν εκει, μια και οι δικες μου αναμνησεις ειναι οτι εκτος απο τους ντοπιους, κανενας δεν θελει να ειναι σε συνοριακο μερος.

blog comments powered by Disqus