Πριν καιρό βρήκα σε ιστολόγιο της γείτονος χώρας κάποιες φωτογραφίες ιδιαίτερα αξιόλογες. Στο ιστολόγιο αναφέρεται ότι έχουν τραβηχθεί το 1917, κατά την περίοδο δηλαδή της 2ης Βουλγαρικής κατοχής (1916-1918) που θεωρήθηκε και η πλέον θηριώδης για την πόλη και τον πληθυσμό της. Λεηλασίες περιουσιών, βίαιοι εκπατρισμοί, όμηροι, θάνατοι από πείνα είναι μερικές από τις αναμνήσεις και τα παθήματα Καβαλιωτών εκείνης της περιόδου, που δυστυχώς ποτέ δεν μάθαμε στο σχολείο. Θεωρείται ότι ο αριθμός των θανάτων από πείνα στην Καβάλα εκείνη την περίοδο, πλησίαζε τα 10.000 άτομα (μαρτυρία Ν.Σερδάρογλου στις 13/2/1919).Στις φωτογραφίες φαίνεται μια πόλη αγνώριστη σε μας.
Στην πρώτη, στο κέντρο τ
ης, το Διοικητήριο (Α) της Οθωμανικής περιόδου (μέχρι πρόσφατα το Δικαστήριο) που κτίσθηκε το 1896 από το Χιώτη Καϊμακάμη Εμίν Πασά, με τις εθελοντικές προσφορές πλούσιων Τούρκων αλλά και με την ''εθελοντική'' εργασία των Ελλήνων... Μπροστά του διακρίνεται ένας τεράστιος πλάτανος που φημολογείται ότι τα χαμηλότερα κλαδιά του χρησίμευαν και ως αγχόνες ( Ε. Πέγιου). Δίπλα του βρίσκονται τούρκικα νεκροταφεία (C) και μπροστά από το Διοικητήριο οι παράγκες και οι πάγκοι είναι από το εβδομαδιαίο παζάρι που γινόταν κάθε Παρασκευή στη περιοχή της πλατείας Νικοτσάρα . Λίγο πιο πέρα ξεκινάει η οδός Ομονοίας (Β) ενώ στο βάθος διακρίνεται η περιοχή ''Μπιζάνι'' (D) όπου και ο ''οίκος'' της Μαριγώς που σε παλαιότερη ανάρτηση αναφέρθηκε. Ο Τούρκικος μιναρές υψώνεται άθικτος προς τον ουρανό.Υ.Γ. Δεν περίμενα ότι το κτίριο (R) που παίζαμε καραμπόλα και μπαλάκια ήταν τόσο παλιό!
