Δεν νομίζω να ήταν μόνο πιό βουβά και αθόρυβα τα φετινά Χριστούγεννα. Ήταν τα πιό μουντά, τα πιό ανήσυχα, τα λιγότερο αισιόδοξα, χωρίς χαρά, χωρίς ζεστασιά. Υπό την απειλή της χρωκοπίας και της κατάρρευσης της χώρας και την πιθανότητα επιστροφής στη δραχμή. Ακούμε συνέχεια ότι το 2012 που έρχεται θα είναι δυσκολότερο από τη χρονιά που φεύγει, και δυστυχώς βλέπουμε καθημερινά τους πολιτικούς μας να προσπαθούν να το πετύχουν.Διαβάστε δίπλα το κείμενο που γράφτηκε δυό μέρες μετά τα Χριστούγεννα του 1959. Διαφορετικό πνεύμα και αισιοδοξία. Χρόνια δύσκολα, φτωχικά, αλλά και ελπιδοφόρα, με ανθρώπινους δεσμούς και χωρίς τη σημερινή αποξένωση. Τότε που ακόμη '' τη 25η του μηνός, προ της πρωίας, και νυκτός έτι ούσης, ως έθος εστί, συναγόμεθα πάντες εν τη Εκκλησία και αρχομένης της λοιπής ακολουθίας της κατά σάρκα Γεννήσεως...''. Παραμυθία για κάποιους αλλά παρηγοριά και ελπίδα για πολλούς. Και του χρόνου!
Υ.Γ. Στο κείμενο γράφεται για κάποιους χωρικούς που κατέβηκαν στην πόλη για να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Φαίνεται ότι οι λαϊκές αγορές δεν υπήρχαν τότε.
