Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

James Bond

Είχα πολύ καιρό να τον δω.
Είχα ανησυχήσει, καθώς ένας-ένας οι "τύποι" της πόλης μας εγκαταλείπουν.
Και ξαφνικά τον είδα Κυριακή κατά τις οκτώ το πρωί.
Σκούρο πορτοκαλοκόκκινο πουκάμισο (ανοιχτό στο στήθος), μαύρο παντελόνι, μαύρα λουστρίνια (χωρίς κάλτσες), εκρού σακάκι, χοντρή χρυσή καδένα στο λαιμό, χρυσή ταυτότητα στο χέρι, χρυσά δαχτυλίδια στα δάχτυλα.
- Με συγχωρείτε, κύριε. Δεν είναι ανοιχτές οι Τράπεζες;
- Όχι.
- Γιατί;
- Γιατί σήμερα είναι Κυριακή.
- Να μ@λ@κ@!!! (Γυρίζοντας ταυτόχρονα την ανοιχτή του παλάμη προς το πρόσωπό του).
Πεζός, χωρίς την χαρακτηριστική του μηχανή με το καλάθι!!!

Σήμερα, στις 7 το πρωί, τον ξαναείδα.
Καθόταν στο πατσατζίδικο της γειτονιάς μου.
Με την ίδια αμφίεση.
Προφανώς περίμενε να ανοίξουν οι Τράπεζες...
blog comments powered by Disqus