''...Τότε υπήρχαν οι γκοφρέτες ΜΕΛΟ που είχαν μέσα ένα χαρτάκι, όπου συνοπτικά παρουσιαζόταν το προφίλ της κάθε χώρας του κόσμου: Η σημαία της, μια χαρακτηριστική της εικόνα, η ενδυμασία της και μερικές σειρές από κάτω με τα κυριότερα στοιχεία της (Έκταση, πληθυσμός, πρωτεύουσα, πολίτευμα, θρησκεία, κυριότερα προϊόντα). Μάζευα, λοιπόν, τα χαρτάκια και με επιμέλεια τα κολλούσα στην αντίστοιχη θέση του αλμπουμ. Στο "Κ", ανάμεσα στις άλλες χώρες, υπήρχαν και οι δυο Κίνες. Η "Εθνικιστική" Κίνα και η "Κομμουνιστική" Κίνα. Αυτή ήταν και η μοναδική γνώση που είχα για τον "κομμουνισμό". Μοναδική αλλά και τρομακτική ταυτόχρονα. Πληθυσμός: 700.000.000! Αλλά, ακόμη πιο τρομακτική, στα παιδικά μου μάτια, η χαρακτηριστική εικόνα που ήταν αποτυπωμένη στο χαρτί. Μιά κατακόκκινη σημαία με το κίτρινο σφυροδρέπανο...700 εκατομμύρια κομμουνιστές, λοιπόν, έρχονται... Στο μυαλό μου μέσα τα λόγια του θείου μου: "Αυτοί είναι τόσο πολλοί που αν συνεννοηθούν να φτύσουν ταυτόχρονα θα μας πνίξουν όλους". Πώς να μη βάλω τα κλάματα; 700 εκατομμύρια πάνοπλοι, ομοιόμορφοι, κατακόκκινοι κομμουνιστές ερχόντουσαν... Τελικά, βέβαια, άλλοι ήρθαν...''Από κείμενο που έγραψε ο Νίκος -κι απ΄ότι φαίνεται θυμόταν τα πάντα- στην επέτειο της 21ης Απριλίου, τότε που ακόμη η αθωότητά μας ήταν δεδομένη. Λέτε τότε να την χάσαμε;
