ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Μας πήρε αρκετά χρόνια, αλλά τελικά το καταλάβαμε ότι δεν ζούμε σε έναν δίκαιο κόσμο. Το αντίθετο, μάλιστα!
Αργήσαμε, αλλά τελικά το καταλάβαμε και το αποδεχτήκαμε ότι νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού.
Παρακολουθήσαμε την κατάλυση του κράτους του Ιράκ - στο όνομα της δημοκρατίας - και βγάλαμε τον σκασμό.
Παρακολουθήσαμε τις αγριότητες στη Σερβία - στο όνομα της αυτοδιάθεσης των λαών - και βγάλαμε τον σκασμό.
Παρακολουθήσαμε την παγκοσμιοποίηση - στο όνομα της βελτίωσης της ζωής στις φτωχές χώρες, που, παρεμπιπτόντως, πολλαπλασίασε τα κέρδη των πολυεθνικών - και βγάλαμε τον σκασμό.
Παρακολουθήσαμε την τεχνητή οικονομική κρίση - στο όνομα της διάσωσης των ευπαθών οικονομιών - και βγάλαμε τον σκασμό.
Παρακολουθούμε την ακύρωση της κρατικής υπόστασης και της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας - στο όνομα της διάσωσης της οικονομίας της - και βγάζουμε τον σκασμό.
Τον σκασμό θα βγάλουμε και τώρα, που παρακαλουθούμε ένα κράτος να συμπεριφέρεται σαν πειρατής, να κάνει νηοψίες με το έτσι θέλω σε διεθνή ύδατα και να ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ άοπλους παγκόσμιους πολίτες.
Όμως, το προχθεσινό "ατυχές συμβάν", όπως χαρακτηρίστηκε από Ισραήλ και Η.Π.Α., έχει και άλλα επίπεδα ανάγνωσης, αφού δείχνει:
-Την σύμπνοια και συμπόρευση Ισραήλ - Η.Π.Α., αφού χωρίς την ενημέρωση και άδεια των τελευταίων τίποτε δεν θα είχε συμβεί.
-Την πολιτική ανυπαρξία των μαριονεττών που επέχουν θέσεις αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-Τον βερμπαλισμό των ισλαμικών και αραβικών κρατών.
-Την ανυπαρξία άλλης παγκόσμιας δύναμης.
-Τον βερμπαλισμό της Τουρκίας, ειδικότερα, που, ενώ είδε πολίτες της να δολοφονούνται εν ψυχρώ, κάνει την πάπια απέναντι στους ισχυρούς.
Αυτά τα λίγα, μέσα από την ψυχή μου, σαν μνημόσυνο, στον όποιο Χουσεϊν και τον όποιον Ιμπραχήμ, στον όποιο Μεμέτ και όποιον Οσμάν, που δολοφονήθηκαν γιατί είχαν αποφασίσει να ΜΗΝ βγάλουν τον σκασμό!