"Εσείς που επενδύετε και ζείτε στην Εκάλη, οικόπεδο σας δίνουμε να ρθείτε στην Καρβάλη"
Όπως καταλάβατε, μόλις επέστρεψα από το συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία. Παραβρέθηκα στη, με κάθε βεβαιότητα, μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε ποτέ στην Καβάλα. Κάλυπτε όλη την Πλατεία, το τμήμα της οδού Ομονοίας από Δοϊράνης μέχρι Φιλελλήνων, τη Δοϊράνης από Βενιζέλου μέχρι Ομονοίας, την Ίωνος Δραγούμη από Καράνου (Δημοτική Αγορά) μέχρι Βενιζέλου, ενώ με ακρίβεια δεν μπορώ να πω αν έφτανε ως την Εμπορική ή ως τη θάλασσα. Μη βιαστείτε οι παλιότεροι να ρωτήσετε σε τι διέφερε από την προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα το 1981. Ο χώρος που καταλήφθηκε ήταν ο ίδιος, όμως η μεγάλη διαφορά ήταν στην πυκνότητα, μέχρι ασφυξίας, των συγκεντρωμένων. Σίγουρα βοήθησε ο ανοιξιάτικος καιρός, καθώς και η απόφαση των συλλόγων των δασκάλων και των καθηγητών να λειτουργήσουν τα σχολεία μόνο για τρεις ώρες και να προτρέψουν τους μαθητές να συμμετέχουν στη συγκέντρωση. Επίσης, και ο Εμπορικός Σύλλογος κάλεσε τα μέλη του να κλείσουν τα μαγαζιά στις 11 (μια ώρα πριν το συλλαλητήριο) και υπήρξε σχεδόν καθολική ανταπόκριση. Στη συγκέντρωση, επίσης, παραβρέθηκαν και χαιρέτησαν οι Δήμαρχοι Δράμας και Ξάνθης, ενώ έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης όλοι οι πολιτικοί και πολιτιστκοί φορείς του Νομού Καβάλας, καθώς και αρκετοί από τους όμορους νομούς. Σημαντική, κατά τη γνώμη μου, ήταν και η παρουσία και ο χαιρετισμός του νέου Προέδρου του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., του 34χρονου Αλέξη Τσίπρα, που άλλωστε έλκει την καταγωγή από τα μέρη μας. Ακούγοντας την αποδοχή από τον κόσμο, κατάλαβα γιατί έχουν πέσει όλοι επάνω του και τον κατασυκοφαντούν. Είναι προφανές ότι φοβήθηκαν τον νέο, όλοι αυτοί που επί τόσα χρόνια ευαγγελίζονται την ανανέωση, προσέχοντας, όμως, πάνω απ' όλα την καρέκλα τους. Ο νέος και φρέσκος είναι και όρεξη έχει και αγωνιστικό οίστρο διαθέτει. Αλήθεια, ποιός περιμέναμε να 'ρθεί για συμπαράσταση; Ο α-καταλληλότερος παραθεριστής της Ραφήνας, ο ομφαλοσκόπος της Χαριλάου Τρικούπη ή η "ασθενής" γιαγιά του Περισού;
Με τονωμένο το ηθικό από τη λαοσύναξη και την εγκατάλειψη από τη γενιά μας της προσφιλούς μας πολυθρόνας, στέλνω και γω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.
NO PASSARAN - ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου