Είχαμε πάνω από τρία χρόνια να τον δούμε. Κάποιες αλλαγές στην εμφάνιση αναπόφευκτες, αλλά στο λόγο και στις εκφράσεις ο ίδιος όπως πάντα Γιάννης.Βρεθήκαμε χθες βράδυ, αλλάζοντας τη μέρα συνάντησης, γιατί έφευγε σήμερα και βγήκαμε για ρετσίνα. Θυμηθήκαμε άπειρα πράγματα και μας ρώτησε για πολλούς. Βέβαια θα έπρεπε να ήταν κι ο Κώστας μαζί μας, ο οποίος αν και μακριά, είναι πολύ περισσότερο ενημερωμένος για όλους. Καθήσαμε στο Σπύρο για γύρο (πρώην Σάββας γι' αυτούς που λείπουν χρόνια) και ο Παναγιώτης θυμήθηκε τότε που έκαναν οι συμμαθητές του 10ου ουρά έξω από το παραθυράκι του Σάββα για να πάρουν πίτα, μετά το εκκλησίασμα.
Μαζί μας και ο Χρήστος Σολομωνίδης, που μολονότι Αθηναίος θα πολιτογραφηθεί Καβαλιώτης μιάς ξέρει τόσα πράγματα για την πόλη και για μας...
* Η ζωή χωρίς φιλία θα ήταν θλιβερή.
