Για πρωτη φορα επισκεφθηκα το χωριο του πατερα μου το 1970. Ο ασφαλτοστρωμενος δρομος τελειωνε στην Κονιτσα και τα τελευταια 28 χιλιομετρα ηταν χωματοδρομος και χρειαζουσαν 1.5 ωρα για να κανεις την (καταπληκτικη) διαδρομη.
Το Παλιοσελι ηταν ενα απο τα ελληνικα χωρια που μεταπολεμικα εσβησαν (150 κατοικοι, προπολεμικα ηταν 1500). Ενα χωριο χωρις ηλεκτρικο, τρεχουμενο νερο, αποχετευση. Ηταν κυριολεκτικα ενας διαφορετικος κοσμος
Αυτο που τραβουσε ολους τους ξενητεμενους ηταν το πανηγυρι στις 15 Αυγουστου και ηταν μια αξεχαστη εμπειρια. Για τους ξενητεμενους ηταν μια ευκαιρια να δουν παλιους φιλους και συγγενεις, για καποιον σαν και μενα η γνωριμια με αλλα παιδια ιδιας ηλικιας απο ολα τα μερη της Ελλαδας.
Εκκλησια το πρωι και μετα αρχιζαν τα οργανα, μικρο διαλειμα μεχρι να βραδυασει και μετα ολη την νυχτα το πανυγηρι συνεχιζοταν. Και αυτο κρατησε 3 μερες! Τα δημοτικα τραγουδια που μεχρι τοτε δεν τα μπορουσα με τιποτα, ξαφνικα μεσα σε αυτο το περιβαλλον καταλαβαινες τι σημαινουν.
Ηταν η αρχη αρκετων καλοκαιρινων επισκεψεων αλλα τελευταια φορα πηγα το 1980 (σε καποια στιγμη πρεπει και θα ηθελα να ξαναπαω)
Στη φωτογραφια οι γονεις μου με τα οργανα στη μεση στη πλατεια του χωριου.
Το Παλιοσελι ηταν ενα απο τα ελληνικα χωρια που μεταπολεμικα εσβησαν (150 κατοικοι, προπολεμικα ηταν 1500). Ενα χωριο χωρις ηλεκτρικο, τρεχουμενο νερο, αποχετευση. Ηταν κυριολεκτικα ενας διαφορετικος κοσμος
Αυτο που τραβουσε ολους τους ξενητεμενους ηταν το πανηγυρι στις 15 Αυγουστου και ηταν μια αξεχαστη εμπειρια. Για τους ξενητεμενους ηταν μια ευκαιρια να δουν παλιους φιλους και συγγενεις, για καποιον σαν και μενα η γνωριμια με αλλα παιδια ιδιας ηλικιας απο ολα τα μερη της Ελλαδας.
Εκκλησια το πρωι και μετα αρχιζαν τα οργανα, μικρο διαλειμα μεχρι να βραδυασει και μετα ολη την νυχτα το πανυγηρι συνεχιζοταν. Και αυτο κρατησε 3 μερες! Τα δημοτικα τραγουδια που μεχρι τοτε δεν τα μπορουσα με τιποτα, ξαφνικα μεσα σε αυτο το περιβαλλον καταλαβαινες τι σημαινουν.
Ηταν η αρχη αρκετων καλοκαιρινων επισκεψεων αλλα τελευταια φορα πηγα το 1980 (σε καποια στιγμη πρεπει και θα ηθελα να ξαναπαω)
Στη φωτογραφια οι γονεις μου με τα οργανα στη μεση στη πλατεια του χωριου.
