Ο Μιχάλης Γιούγιας μας έδωσε δύο εξαιρετικές φωτογραφίες (φωτο Καπάϊος). Στην πρώτη φαίνεται τμήμα της οδού Εθνικής Αντίστασης και μέρος του λιμανιού, απέναντι από κει που βρίσκεται σήμερα η Δωδώνη. Ένα και μοναδικό αυτοκίνητο διασχίζει το άδειο δρόμο, ενώ πιό πέρα βρίσκεται παρκαρισμένο ένα τρακτέρ και ένα λεωφορείο. Το κριπίδωμα είναι γεμάτο από όγκους μαρμάρου και κάποιοι φορτώνονται στο αραγμένο, γι΄αυτό το λόγο, πλοίο με το όνομα ΧΑΝΙΑ ΙΙ. Η περιοχή είχε ακόμη μόνο εμπορική ανάπτυξη. Η ''βόλτα'' που γινόταν το καλοκαίρι στη παραλια
κή δεν έφτανε μέχρι εκεί, αλλά σταματούσε στη γωνία της Αβέρωφ, καταλήγοντας ύστερα από ατέλειωτα πάνω- κάτω, στο Παλλάδιο για πάστα ή πορτοκαλάδα. Στη δεύτερη, στο κέντρο, φαίνεται το ξενοδοχείο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ολοκαίνουργιο. Δεξιά του ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, αφού τα κουφώματα λείπουν ( στην ίδια ακριβώς φάση βρίσκεται αυτές τις μέρες λόγω ανακαίνισης). Ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ ξεκίνησε να χτίζεται το καλοκαίρι του 1964 και τα εγκαίνια έγιναν το Μάρτιο του 1966. Ποιό αριστερά, πίσω από την αποθήκη Τερμεντζή στη πολυκατοικία του Μπάτση, ο 4ος όροφος κοιτάzει ανεμπόδιστος προς τη θάλασσα. Μπροστά, δίπλα στο βενζινάδικο φαίνονται οι κούνιες που υπήρχαν πίσω από τα θερινά Ολύμπια. Τις θυμάστε; Είχαν σχήμα βάρκας, ήταν σιδερένιες και ανέβαιναν δύο άτομα που κρατούσε ο καθένας από ένα σχοινί, το οποίο αφήνοντάς το και τραβώντας το μια ο ένας - μια ο άλλος έδινε τη κίνηση. Σπανίως εισακούσθηκαν από τους γονείς μου τα παρακάλια μου για κούνια μετά το σινεμά ή τη βόλτα, καθότι θεωρούσαν φοβερή σπατάλη να δώσει κάποιος χρήματα για να κουνηθεί.Το 1971 ξεκίνησε η πλακόστρωση της παραλιακής. Γίναν παρτέρια, φυτεύτηκαν φοίνικες, έγινε το πάρκο και η βόλτα επεκτάθηκε. Στο ισόγειο του κτιρίου του Λιμενικού Ταμείου που βλέπουμε να κτίζεται (ξεκίνησε το 1970) στην κάτω φωτογραφία, άνοιξε και η πρώτη πιτσαρία της πόλης, ένα μαγαζί στο οποίο πηγαίναμε πολύ συχνά. Κάποιος μάλιστα, τη πρώτη φορά που πήγε, ζήτησε και ψωμί μαζί με τη πίτσα...
