Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Η αρνηση δεν μπορει να ειναι θετικη

Πολλα γραφονται αυτες τις μερες με αφορμη την αποχη και τα λευκα στις προσφατες εκλογες. Το βασικο θεμα ειναι οτι πολλοι εχουν εκλεγει απο ενα μικρο ποσοστο του εκλογικου σωματος και επομενως για καποιον τροπο δεν ειναι σωστα εκλεγμενοι. Για μενα δεν υπαρχει θεμα, μια και συμφωνα με τους νομους του κρατους ειναι εκλεγμενοι σωστα (εκτος απο περιπτωσεις νοθειας).
Φυισκα οι απεχοντες μπορουσαν να ψηφισουν και ειναι καπως 'αστειο' με την επετοιο του Πολυτεχνειου, με ενα απο τα βασικα αιτηματα της εξεργεσης, οι ελευθερες εκλογες, οτι πολλοι δεν ασκησαν το δικαιωμα τους.
Απο την αλλη μερια ομως κατι πρεπει να κανει ο πολιτικος κοσμος ωστε να υπαρχει λογος για ολους να ψηφιζουν. Ισως απλη αναλογικη και οποιος εχει το μεγαλυτερο ποσοστο βγαινει Δημαρχος 'η' οι συμβουλοι βγαινουν την 1η Κυριακη και μονο ο Δημαρχος την 2η.
Το παρον συστημα εξασφαλιζει στον νικητη της 2ης Κυριακης πλειοψηφια στο συμβουλιο, ισως να γινοταν μια επιδοτηση αλλα να χρειαζεται να συνεργασθει και με αλλους γιατι ποτε δεν εχεις πλειοψηφια (εκτος αν παρεις πανω απο 50% την 1η Κυριακη). Με αυτον το τροπο πχ αυτοι που ψηφισαν ΚΚΕ θα μπορουσαν να ψηφισουν την 2η Κυριακη το ατομο με το οποιο θα προτιμουσαν να συνεργασθουν μια και η συμμετοχη τους στο συμβουλιο θα μπορουσε να ειναι περισσοτερο ουσιαστικη απο το απλα να διαμαρτυρονται. Ολοι θα χρειαζονται να βαλλουν νερο στο κρασι τους.

blog comments powered by Disqus