Χριστουγεννα 1976, ΣΤ' Γυμνασιου.
Ευχες για το νεο ετος και προτασεις για διασκεδαση, στον τοπικο τυπο.
Καποιοι συμμαθητες μας, ευαλωτοι στις σειρηνες της διαφημισης με τα εξωτικα ονοματα Θιλκα και Τζιλντα, εσπευσαν. Αλλοι, λιγοτερο ξεψαρωτοι, προτιμησαν το μισοσκοταδο στα σεπαρε της Σαμανθας. Δεν θυμαμαι και πολλα απ ΄τα Χριστουγεννα της τελευταιας μαθητικης χρονιας. Συμφωνα με τον Χαρη την παραμονη της Πρωτοχρονιας παιξαμε χαρτια στο σπιτι του, οπου παρευρεθη και ο μεγας παικτης Γιωργος Τικ.
Πολυ πιθανο. Εξαλλου, το σπιτι του Χαρη ηταν την τελευταια χρονια, το καταφυγιο καθε κοπανατζη και καθε κυνηγημενου. Απο την επομενη χρονια (1978), εχοντας πλεον αυτοκινητα αρχισαμε να πηγαινουμε στο Παλιο, στο σπιτι του Παναγιωτη. Συνηθεια που συνεχιστηκε για πολλα χρονια μετα.
