Για Γέλια... (ή μήπως για κλάμματα;)

Πρώτα, σαν εισαγωγή, λίγα λόγια για την ιστορία: Όταν πριν μερικά χρόνια έφτασε και στην Ελλάδα η μόδα του politically correct, της αναφοράς δηλαδή σε κάποια προβλήματα με τρόπο που να μην θίγονται κοινωνικές ομάδες, προτάθηκαν διάφορες λέξεις ή εκφράσεις για να αντικαταστήσουν την λέξη "ανάπηρος". Ανάμεσα στα διάφορα που ακούστηκαν, ξεχώρισε και υιοθετήθηκε η έκφραση "Άτομο Με Ειδικές Ανάγκες", εν συντομία ΑΜΕΑ. Κατόπιν, κάποιοι προσπάθησαν να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο και πρότειναν την έκφραση "Άτομα Με Ειδικές Ικανότητες", που όμως δεν επικράτησε και δεν αντικατέστησε τελικά το "ΑΜΕΑ".
Σήμερα το πρωί, κάνοντας ένα δίλεπτο ζάππινγκ στα τέσσερα ειδησεογραφικά κανάλια, πέφτω στον ALΡHA πάνω στον Αυτιά που διαβάζει τα πρωτοσέλιδα των αθηναϊκών εφημερίδων. Σε μια από αυτές, στα ΝΕΑ νομίζω, κάτω αριστερά, υπάρχει μια φωτογραφία της νέας Πρωθυπουργού της Ισλανδίας, με την είδηση ότι η 66χρονη ανέλαβε τα ηνία της κυβέρνησης αυτής της χώρας. Όπως έγινε γνωστό, η κυρία αυτή είναι η πρώτη δηλωμένη ομοφυλόφιλη που γίνεται Πρωθυπουργός. Διαβάζει, λοιπόν, την είδηση ο Αυτιάς και σχολιάζει επί λέξει: "Λοιπόν, η κυρία αυτή είναι το πρώτο Άτομο Με Ειδικές Ικανότητες που αναλαμβάνει την Πρωθυπουργία μιας χώρας".
Κόκκαλο εμείς, όσοι αντιληφθήκαμε, βέβαια, τι είπε. Ώστε "άτομο με ειδικές ικανότητες" η λεσβία; Και, δεν μας λες, ρε Αυτιά, ποιά ακριβώς ειδική ικανότητα έχει και κατέχει;
Έφταιγε η ώρα; Έφταιγε η ρύμη του λόγου; Ή η απύθμενη μακακία του ανδρός;
Όπως και να έχει μας έφτιαξε τη μέρα.