Η ωραία και εκτεταμένη παραλία της Καβάλας ήτο κατάμεστος λαού διά την παρακολούθησιν της καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού. Ο θαυμάσιος ''ανοιξιάτικος'' καιρός επέτρεψε την μεγάλην συρροήν φιλοθρήσκων...έγραφε την επόμενη μέρα ο Ταχυδρόμος. Είμαι βέβαιος ότι 
αρκετοί από μας με τους γονείς τους θα βρίσκονται μέσα στο πλήθος για να δουν ποιός θα πιάσει πρώτος το Σταυρό.Εμείς της ενορίας της Μεταμόρφωσης παρακολουθήσαμε τη τελετή στο Περιστέρι.Ο Σταυρός ρίχνονταν στη θάλασσα από τα μπλόκια του Αποστολόπουλου. Θυμάμαι μάλιστα ότι μιά χρονιά βούτηξε στο παγωμένο νερό ο Ξενοφών Κ..
Η πρώτη φωτογραφία που βλέπετε είναι του Καπάιου. Στο κέντρο, κτίζεται το θρυλικό ξενοδοχείο ΓΑΛΑΞΙΑΣ (Α) με την καταπληκτική θέα στο λιμάνι (λειτούργησε το Μάρτιο του 1966). Δίπλα του το ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, η αποθήκη του Μονοπωλίου άλατος και στη γωνία Βενιζέλου-Αβέρωφ η μεγάλη ξυλαποθήκη του Ν. Τερμεντζή που δεν εμποδίζει τη θέα στο διαμέρισμα του Χάρη ακριβώς από πίσω.
Πιό αριστερά οι κιηματογράφοι Ολύμπια (Β) και Ροδόπη (C), ενώ πιό πέρα σώζεται ανέπαφη η παραθαλάσσια σειρά των καπναποθηκών της Ερυθρού Σταυρού (D).
Στο βάθος φαίνεται η Γαλλική σχολή Θηλέων (Καλόγριες)(Ε), η οδός Θεσσαλονίκης (F) που αρχίζει να γεμίζει πολυκατοικίες και το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων(G).
(Τα μαύρα σύννεφα των αρνητικών προγνώσεων για την οικονομία άρχισαν πάλι να πυκνώνουν. Θα πείτε: πού τη βρίσκουμε την όρεξη για λυρισμούς και για το παρελθόν με τo Μνημόνιο να προαναγγέλει ακόμα πιο δύσκολες μέρες; Όπως μπορεί ο καθένας-άλλος στο λυρισμό και άλλος με το Νόμο του Graham, περί της διάχυσης των αερίων...)
