Χτες ή έξοδος μας ήταν ξεχωριστή. Βγήκε μαζί μας ο Μάκης Τουφεξής που είχαμε πολλά χρόνια να τον δούμε και να μάθουμε νέα του. Ζούσε για χρόνια στη Βέροια αλλά τώρα δουλεύει ως καθηγητής σε Δημοτικό σχολείο της Καβάλας. Για τους ξεχασιάρηδες θυμίζω ότι ήταν μαζί μας στην Ε΄ Πρακτικού και συγκάτοικός μου τα δύο πρώτα αλλά και πιό συναρπαστικά χρόνια της φοιτητικής ζωής. Ίδιος σχεδόν όπως τότε, με μαύρα μαλλιά και κατάμαυρα γένια, σε αντίθεση με την εμφάνιση των περισσοτέρων μας. Ο Μάκης αποδίδει τη φθορά μας στο ότι ζούμε στη Καβάλα με την υγρασία και τους άπειρους Νοτιάδες (και στο ''νακλ'' -NaCl- χρόνια είχα να τ΄ακούσω έτσι! που συνέχεια αναπνέουμε).
Συναρπαστικός και ομιλητικός όπως πάντα, έχοντας βέβαια αλλάξει οπτική γωνία, αλλά καθόλου τον τρόπο προσέγγισης και ανάπτυξης των θεμάτων που συζητούσαμε. Ο ίδιος όπως πάντα Μάκης...Κουβεντιάσαμε για άπειρα θέματα πηγαίνοντας από το ένα στο άλλο και μη κλείνοντας κανένα: για παλιούς συμφοιτητές και γνωστούς όπως ο Γρηγόρης, η Ειρήνη, ο Βούτυρος , για τον Γούντυ Άλλεν κάνοντας μια σημειολογική ανάλυση για τη Νταίζη (πρόβατο) και τον Ηλία Καζάν, αναφέ
ρθηκαν στίχοι του Διον. Σαββόπουλου, ο Απόστολος Παύλος και η επιστολή του προς Ρωμαίους που αφορούσε τις σαρκικές επιλογές , για το βαρύ ψυγείο που πήρε ο Μάκης από το σπίτι του Παναγιώτη Χ., για τον Αθανάσιο Διάκο (το μαγειρείο στην Κονίτσης) για τις περίεργες παρέες μας τότε και πως κάποιοι έμειναν ακόμη κολλημένοι στο παρελθόν.Όταν έχεις πολλά χρόνια να δεις κάποιον με τον οποίο πέρασες πολλά, ο χρόνος μιάς εξόδου δεν αρκεί. Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και χαιρετηθήκαμε ομολογώντας άλλη μιά φορά ότι ''όλα είναι σχετικά''. Οι Πέμπτες μας απόκτησαν κι άλλο μέλος (φωτο, από το 2ο έτος με φόντο το Παπάφειο).
