Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Με τις δικες της λεξεις

Γέννηση "Από δρυ παλιά κι από πέτρα"

Η ΔΡΥΣ γεννήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και ζυγίζει 820 γραμμάρια.

Όταν την πρωτοπήρα στα χέρια μου, την ξεφύλλιζα, την ψαχούλευα και σκεφτόμουν.

Έψαχνα από πού έσταζε λύπη και λέρωνε τη χαρά μου. Ανακάλυψα σε μια γωνιά τον αποχωρισμό μας λυπημένο. «Φεύγει η Δρυς μας» στάθηκα μπροστά του και του είπα. «Άσ’ τηνα να φύγει», συνέχισα τρυφερά, «πρέπει να ελαφρώσουμε επιτέλους η μία από την άλλη».

Το ίδιο είπα και στην ίδια: «Δεν μπορώ να σε κρατάω άλλο, Δρυς. Παραβάρυνες!» της είπα και την άφησα. «Σε αφήνω σε καλά χέρια», την καθησύχασα. «Τόσοι φίλοι υπάρχουν γύρω σου!»

Από την περασμένη εβδομάδα, η Δρυς οριστικά έφυγε από μένα. Καταγράφηκε επισήμως με το όνομα «Από δρυ παλιά κι από πέτρα». Πάει, βγήκε και δεν γυρίζει πίσω.Όπως όλα τα βιβλία, η Δρυς θα καταλήξει στο ράφι.

Της αξίζει πριν, λίγο φως. Αυτό είπαμε με τον μαιευτήρα της κ. Θανάση Ψυχογιό και την επιστημονική ομάδα του. Έτσι, και σε πανώ θα την αναρτήσουν, και σε περιοδικά χωμένη στις σελίδες τους θα την στριμώξουν, και θα το μπουμπουνίσουν σε όλη την Θεσσαλία από το ραδιόφωνο, και σε καράβια που ταξιδεύουν στο Αιγαίο θα την ταξιδέψουν.

Όσο η Δρυς ταξιδεύει στο νου και στις καρδιές των αναγνωστών της, εγώ θα κάθομαι στην ακρούλα και θα την παρατηρώ. Με σταυρωμένα τα χέρια, θα χαμογελώ βλέποντας τους φίλους μας και τους, άγνωστους σε μας, φίλους των φίλων μας να την οδηγούν στράτα-στρατούλα.

Ευχαριστώ προκαταβολικά για κάθε νέο βήμα που θα βοηθάτε τη Δρυ μου να κάνει. Κι ας μην την φέρνουν προς εμένα τα βήματα. Κι ας φεύγει η Δρυς από μένα. Άλλωστε γι’ αυτό την δημιούργησα, για να φύγει από εμένα! ...Ας πετάξει, λοιπόν, ελεύθερη... ...αν είναι για το καλό της, τι άλλο να ευχηθεί ένας γονιός...

Νοελ Μπαξερ