Παρά τις αρκετές (και αδικαιολόγητες) απουσίες η παρέα χθες βράδυ εξήλθε.Αποφύγαμε επιμελώς να συζητήσουμε για οτιδήποτε είχε σχέση με την οδυνηρή καθημερινότητα που ο καθένας βιώνει. Ο Νίκος Μισ. μας είπε για ένα πρόσφατο ταξίδι του στη Σκύρο και για τα καταπληκτικά παϊδάκια που έφαγε εκεί,ο Παναγιώτης για ένα ταξιδάκι με μηχανές στο Τρίκερι και γενικά το κλίμα ήταν ιδιαίτερα ανάλαφρο. Προς το τέλος η κουβέντα περιστράφηκε (ως συνήθως) στο μαθητικό παρελθόν μας.
Ο Παναγιώτης μας θύμησε τις μεταμεσονύχτιες - παράνομες-εξόδους του με το Χάρη και τον Απόστολο που ''έκλεβαν'' τα αυτοκίνητα των γονιών τους και έκαναν βόλτες. Από μπαλκόνι σε μπαλκόνι και όσο πιο αθόρυβα μπορούσε, δραπεύτευε από το διαμέρισμά τους (4ο όροφος) με κίνδυνο να γκρεμοτσακιστεί, για να οδηγήσει το αυτοκίνητο του πατέρα του που κοιμόταν αμέριμνος. Και ο οποίος το μόνο που διαπίστωνε τις επόμενες μέρες ήταν ότι έχει αυξηθεί η κατανάλωση του καυσίμου...
Δεν νομίζω σήμερα κάποιο από τα παιδιά μας να κάνει κάτι τέτοιο. Το πολύ-πολύ να ξενυχτάνε στο face book ή στο διαδίκτυο.
Υ.Γ. Οφείλουμε πάντα ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Παναγιώτη που κάθε Πέμπτη μας ενεργοποιεί και μας οργανώνει. Κι όσο για τους απόντες, να τους υπενθυμίσω ότι σε πρόσφατη έρευνα στην Ιαπωνία διαπιστώθηκε ότι η συναναστροφή με φίλους βελτιώνει έντονα το ανοσοποιητικό σύστημα. Δεν ξέρω πόσο αληθεύει κάτι τέτοιο αλλά μετά από μία πολύ έντονη εβδομάδα ήταν μια βραδυά χαλάρωσης και ξενοιασιάς.
