...''Οι μύλοι για μένα ήταν εμβληματικό κτίριο της Καβάλας, κατάλοιπο μιας εποχής βιομηχανικής ανάπτυξης, δυσκολιών, κοινωνικών συγκρούσεων, κοινωνικών πολώσεων αλλά μέρος της ιστορίας της πόλης, αντάξιο των καπναποθηκών και των νεοκλασσικών κτιρίων που ελάχιστα παρέμειναν.Τους έβλεπα απο μικρή απο το μπαλκόνι μου, και ήξερα οτι εκεί ειναι το δυτικό όριο της πόλης
. Με σόκαρε η ελαφρότητα με την οποία εκφράστηκε ο τότε Δήμαρχος. Ηταν άσχημοι είπε. Τι θέλουν οι Παριζιάνοι και κρατάνε κι εκείνον τον Πύργο του Άιφελ; Άκουσα διάφορα εκείνη την εποχή. Για το οικόπεδο, την θέση, τα λεφτά. Και την πολιτική σπέκουλα κατόπιν εορτής με τις φιέστες της αντίδρασης μπροστά στις κάμερες. Λυπήθηκα. Ναι, δεν ήταν όμορφοι, αλλά μη μιλάνε για ομορφιά αυτοί που γέμισαν ασχήμια την πόλη. Ας ενδιαφερθούν πρώτα για τις καπναποθήκες που ρημάζουν, το μέγαρο Κραντονέλλη που αφήσανε τον τωρινό ιδιοκτήτη να το κάνει ρημαδιό. Και έπειτα, ακόμη και τα άσχημα, όταν αντιπροσωπεύουν μια παράδοση που χάνεται, αξίζει να διατηρούνται. Για να θυμίζουν το παρελθόν της πόλης''...( Μαρία Π. )Το βιομηχανικό συγκρότημα των μύλων Γεωργή-Νικολετόπουλου κτίσθηκε σε οικόπεδο 4000 τ.μ. και αποτελούνταν από πέντε κτίρια ένα εκ των οποίων το σιλό που έφθανε τα 42 μέτρα. Εγκαινιάσθηκε στις 11-09-1938, πτώχευσε το 1969 και κατεδαφίσθηκε συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Τα σιλό κατεδαφίσθηκαν το 2005. Στην επάνω φωτογραφία το κτίριο το 1961 με τη πόλη να διακρίνεται στο βάθος. Η δεύτερη είναι τραβηγμένη τη δεκαετία του ΄70 από τη Ραψάνη.
