Τις ώρες της συνάντησης θα είναι όλοι μαζί χωρίς να κάνουν τίποτε άλλο από το να αγκαλιάζονται, να πειράζονται, να γελάνε, να σκύβουν ο ένας στον άλλο , να φωνάζουν « Για δες ποιός είναι εδώ! » ή
« Αχ, πέρασαν πολλά χρόνια» ή « Με θυμάσαι; Εγώ σε θυμάμαι», και θα ρωτάνε « Εσύ δεν είσαι ο...». Θα ξαναζήσουν στο παρελθόν, αφήνοντας πίσω για ένα βράδυ το παρόν.Τι είναι τελικά αυτό που κάνει τους ανθρώπους να αναζητούν το παρελθόν; Μήπως οι αυταπάτες που γεννά η νοσταλγία; Ποιός είναι ο συνδετικός ιστός αυτού του είδους των συναντήσεων; Μήπως η κοινή εμπειρία που μας συνέδεε παιδιά, με το να μεγαλώνουμε με άλλους μαζί στην ίδια γειτονιά και στο ίδιο σχολείο;
Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, αυτές οι συναντήσεις κάνουν καλό στη υγεία. Θα ευχηθούμε στους συμμετέχοντες να είναι έντονα τα συναισθήματά τους το βράδυ εκείνο της συνάντησης.
