Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Xρησιμότητα και αναγκαιότητα

''...Η αρχιτεκτονική είναι ο απλούστερος τρόπος να αρθρώσεις το χρόνο και το χώρο, να οργανώσεις την πραγματικότητα, να ονειρευτείς. Δεν πρόκειται μόνο για αρθρώσεις και πλαστικές αναλογίες, εκφράσεις μιάς παροδικής ομορφιάς, αλλά για μιά διαμόρφωση που εγγράφεται στην αιώνια καμπύλη των ανθρώπινων επιθυμιών και των προόδων για την πραγματοποίησή τους...''
Gilles Ivain 1953

Εδώ και μέρες ξεκίνησαν εργασίες εκβραχισμού στο νότιο τμήμα της αυλής του 3ου Γυμνασίου. Το παλιό κτίριο, αν και πρωτοποριακό για την εποχή του ( κλειστό γυμναστήριο, αίθουσα εκδηλώσεων) ήταν κατασκευασμένο για πολύ λιγότερους μαθητές και εξαιτίας αυτού, ακόμη και τότε που κατασκευάστηκε λειτουργούσε σε δύο κύκλους. Θα κατασκευαστεί λοιπόν μια οικοδομή που στα δύο πρώτα επίπεδα θα διαθέτει χώρο στάθμευσης για 30 αυτοκίνητα, ενώ στα επόμενα θα υπάρχουν κλειστό γυμναστήριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και αρκετοί ακόμη βοηθητικοί χώροι. Το κλειστό γυμναστήριο ήταν ένα όνειρο πολλών ετών για το σχολείο, αλλά και οι χώροι στάθμευσης είναι πολύ σημαντικοί για την περιοχή. Εκ παραλλήλου θα ενισχυθεί αντισεισμικά ο φέρον οργανισμός του παλιού κτιρίου, θα αλλαχθούν τα κουφώματα, το δίκτυο ύδρευσης και πολλά άλλα με αποτέλεσμα το σχολείο να γίνει σύγχρονο και λειτουργικό.
Η εν λόγω όμως κατασκευή, θα είναι ένα αρκετά ογκώδες κτίριο για την ήδη παραφορτωμένη με μπετόν περιοχή. Το ύψος του νέου κτιρίου από την πλευρά της Κομνηνών θα είναι 15 μέτρα (όψη Γ), ενώ (όψη Α ), από τη στάθμη της αυλής του σχολείου 9 μέτρα. Δεν είμαι ειδικός, ούτε αρμόδιος να προβλέψω ποιά θα είναι η τελική εικόνα αυτής της- αναμφισβήτητα αναγκαίας- κατασκευής. Βλέπω όμως, όλο σχεδόν το χρόνο στην αυλή του σχολείου να μαζεύονται τα παιδιά της περιοχής. Ξέρουμε ότι όσο περισσότερο ένας χώρος είναι αφιερωμένος στην ελευθερία του παιχνιδιού, τόσο μεγαλύτερη είναι η έλξη που ασκεί. Αναρωτιέμαι πώς θα διαμορφωθεί τελικά η αυλή με ένα κτίριο 9 μέτρων στο νότιο τμήμα της. Δεν θα χαθεί η ανοιχτοσύνη και η αίσθηση ελευθερίας που μέχρι σήμερα παρείχε; Μήπως μιά πιό ''ελαφριά'' κατασκευή που η οικοδομημένη της επιφάνεια καλύπτει μικρότερη έκταση και ύψος ήταν καλύτερη; Μήπως μπρος στην αναγκαιότητα της γρήγορης κατασκευής, κτίζεται ένα κτίριο που αγνοεί τα συναισθήματα και είναι απλώς χρήσιμο;
Ανακατεύοντας τη λειτουργικότητα με το μπετόν αρμέ η σύγχρονη πολεοδομία έχει ήσυχη τη συνείδησή της. Λειτουργικό όμως είναι αυτό που πραγματώνει μια σωστή ζωή. Αυτό είναι το χρήσιμο και το κοινωφελές.

blog comments powered by Disqus