Αν και κινδυνεύουμε να γίνουμε κουραστικοί επαναλαμβανόμενοι, ιδιαίτερα εμείς οι εξ Αγίου Ιωάννου ορμώμενοι, δημοσιεύω κάποιες παλιές φωτογραφίες μετά από παράκληση του συμμαθητή μου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Άγη Παπαγεωργίου, που μου τις εμπιστεύτηκε γι΄αυτόν τον λόγο. Ο Άγης μας άφησε στα μισά της Γ΄Δημοτικού και έκτοτε διαμένει μόνιμα στην Αθήνα. Κοντά στις δικές του φωτογραφίες κόλλησα και κάποιες δικές μου με το ίδιο θέμα.Εδώ, από τις επιδείξεις της Α΄τάξης τον Ιούνιο του 1966. Θυμάμαι ότι ήταν ένα μεγάλο και δύσκολο χορευτικό. Είχαμε ντυθεί πουλάκια. Κίτρινες μπαλαρίνες, κίτρινα πουκάμισα, κίτρινα σορτσάκια τα αγόρια, κίτρινες μπαλαρίνες, κίτρινα φορέματα, κίτρινες κορδέλλες τα κορίτσια. Όλα αυτά διακοσμημένα με ραμένα πολύχρωμα φτερά. Δυστυχώς, αν και βραδάκι, η μέρα ήταν πολύ ζεστή και η ζέστη γινόταν αφόρητη με τα πούπουλα. Εξοντωτική βραδιά. Αξέχαστη. Παρεμπιπτόντως, την ίδια εποχή έγραφαν οι εφημερίδες ότι στα Τρίκαλα έκανε 42 βαθμούς και πέθαιναν οι κότες. Εκείνο το βράδυ τις κατάλαβα πολύ καλά τις κότες και τις συμπόνεσα αφάνταστα!
Εδώ, εκτελώντας φιγούρα του χορευτικού με την παρτεναίρ μου Βαρβάρα (Ρούλα) Παπαδοπούλου και στις άλλες ο Άγης μόνος και με το δικό του ζευγάρι, την Στέφη Ζηνοπούλου.
