Μεγαλώνοντας στην δεκαετία του '60

Παίρνοντας αφορμή από μια καταχώρηση σε άλλο site για άλλη δεκαετία, καταγράφω τις δικές μου αναμνήσεις.
- Ο δρόμος στο σπίτι μου ήταν χωματόδρομος...
- Παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό και μπάλα, πολλή μπάλα...
- Τα παιδικά πάρτυ τα έκανα στο σπίτι μου και όχι σε παιδότοπο...
- Κάθε μέρα έπαιρνα μια ή δυο δραχμές για κουλούρι ή τυρόπιττα στο διάλειμμα. Και εξοικονομούσα κανένα μισόφραγκο να πάρω τσίχλες/τύχες...
- Έπαιζα μπάλα με τα παλιά μου σκαρπίνια...
- Ο μανάβης περνούσε από τις γειτονιές με το γαϊδουράκι του...
- Το απόγευμα, σταματούσα το παιχνίδι για να φάω ψωμί με σάλτσα ή βρεγμένο ψωμί με ζάχαρη (και καμμιά φορά και καφέ)...
- Βγαίναμε στο δρόμο για παιχνίδι και οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν...
- Έπαιρνα τηλέφωνο και μιλούσα με τους φίλους μου - δεν έστελνα SMS...
- Διάβαζα ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ και αργότερα ΜΠΛΕΚ, ΟΜΠΡΑΞ, ΣΕΡΑΦΙΝΟ, ΤΙΡΑΜΟΛΑ...
- Άκουγα από το ραδιόφωνο 09:15 έως 09:30 το πρωί την εκπομπή "Καλημέρα Παιδάκια" με τη Θεία Λένα...
- Στη γειτονιά μου, με τη στενή έννοια, υπήρχε μόνον ένα αυτοκίνητο, ένα NSU 1200, ενώ στην ευρύτερη γειτονιά υπήρχαν άλλα δυο ημιεπαγγελματικά, ένα RENAULT και ένα OPEL OLYMPIA CARAVAN...
- Έκανα με τις ώρες ποδήλατο, χωρίς να κινδυνεύω...
- Το σχολείο μου είχε μεγάλη χωμάτινη αυλή και ένα μέρος της ήταν κήπος με συντριβάνι στο κέντρο...
- Μάζευα μανιωδώς χαρτάκια από γκοφρέτες ΜΕΛΟ για να γεμίσω το άλμπουμ και να κερδίσω το δώρο, μια δερμάτινη μπάλα ποδοσφαίρου (Ποτέ δεν τα κατάφερα, πάντως απέφυγα το σάκχαρο και έμαθα γεωγραφία)...
- Κρυφάκουγα τις ραδιοφωνικές σειρές "Το Σπίτι των Ανέμων" και "Μικρή, Πικρή μου Αγάπη"...
- Φορούσα γαλάζια ποδιά στις δυο πρώτες τάξεις του Δημοτικού και κοντό παντελόνι μέχρι και που το τελείωσα...
- Ο γαλατάς μοίραζε χύμα γάλα από τα γκιούμια που ήταν φορτωμένα στο μουλάρι του. Αργότερα ήλθε το παστεριωμένο γάλα της ΝΕΟΓΑΛ και τα γκιούμια αντικαταστάθηκαν από έναν κουβά με τα γυάλινα μπουκάλια και ένα κασελάκι με τα γιαούρτια...
- Το παγωτό ήταν χύμα, συνήθως κρέμα, σοκολάτα, φράουλα, μια κουταλιά από δυο απ' αυτά,τοποθετημένες όρθια για να δείχνει πολύ, 1 δραχμή, τρεις κουταλιές, 1,5 δραχμή...
- Έπαιζα μπίλιες, τζιρτζιλιά τα λέγαμε - δεν ξέρω την προέλευση της λέξης...
- Στο σχολείο είχαμε το μάθημα της Καλλιγραφίας με πέννα και μελανοδοχείο...
- Τα αβγά είχαν 20 λεπτά το ζευγάρι...
- Από τις γειτονιές περνούσαν ο καλαϊτζής (όχι ο Παναγιώτης) και ο γανωματής...
- Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς την περνούσαμε οικογενειακά με φίλους στο σπίτι και παίζαμε "31" με φασόλια για το καλό του χρόνου - δεν φεύγαμε 00:10' για clubbing...
- Η γιαγιά μου είχε κότσο, φορούσε μαύρα και μαντήλα και άνοιγε φύλλο για τυρόπιττα και σπανακόπιττα...
- Έπαιζα επιτραπέζια παιχνίδια ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ, ΤΡΙΛΙΖΑ, ΦΙΔΑΚΙ, ΝΤΑΜΑ και κυρίως MONOPOLY...
- Στο πάρτυ μου της Γ' ή Δ' Δημοτικού κάποιος ή κάποια μου έφερε δώρο το νέο 45άρι των BEATLES "PAPERBACK WRITER" με φλιπσάιντ το "RAIN"...
- Στο Λούνα Πάρκ υπήρχαν μόνο carousel (στροβιλοδρόμιο, ελληνιστί), 0,5 δραχμή, και "βάρκες", κούνιες σε σχήμα βάρκας, 1 δραχμή...
- Θυμάμαι τις ουρές στο ΑΤΤΙΚΟΝ και στα ΟΛΥΜΠΙΑ για τις καινούριες ταινίες του Αλεξανδράκη, της Βουγιουκλάκη, του Ξανθόπουλου, του Βουτσά...
- Μου έδινε ένα τάληρο ο παπούς μου όταν τον επισκεπτόμουν και έλαμπα από χαρά - όχι τώρα που δίνεις 20ευρο και κατεβάζουν τα μούτρα...
- Έπαιζα, μαζύ με τα κορίτσια, μηλάκια, λάστιχο, κουτσό...
- Έπινα tam-tam και ΡΙΚΟ...
- Χορεύαμε YANKA...
- Πηγαίναμε στο σχολείο και το Σάββατο...
- Πήγαινα στη Θάσο, πρώτα με το καϊκι του Μπούχλα, μετά με τον ΑΛΕΞΗ ή την ΜΑΡΙΑ ή τον ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και τέλος με το πρώτο ferry-boat, το ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ...
- Άκουγα δίσκους από φορητό πικ-απ και αργότερα από ένα ραδιο/πικ-απ/έπιπλο TELEFUNKEN...
- Τραγουδήσαμε το "ΣΧΟΛΕΙΟ" και τον "ΤΡΟΠΟ" των OLYMPIANS...
- Είχα στρατιωτάκια, αγορασμένα από τον "ΗΛΙΟ" και αυτοκινητάκια, στην αρχή πλαστικά, από το καπνοπωλείο του Μπαρμπα-Κοσμά, ψηλά στην Ομονοίας, και αργότερα σιδερένια, τα πρώτα δώρο από την Γερμανία και μετά αγορασμένα από τον "ΗΛΙΟ" και από τον "ΜΕΡΤΖΙΑΝΙΔΗ"...
- Τα πάνινα παπούτσια μου ήταν ΕΛΒΙΕΛΑ ή ΑΛΥΣΙΔΑ και όχι ALL STAR...
- Υπήρχαν μόνο 5 αστικές γραμμές (1/ΒΥΡΩΝΟΣ, 2/ΔΕΞΑΜΕΝΗ, 3/ΣΤΡΑΤΩΝΕΣ, 4/ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ, 5/ΚΑΛΛΙΘΕΑ, αργότερα προστέθηκε και 6η, 6/ΠΡΟΦ. ΗΛΙΑΣ) και 18 αστικά λεωφορεία...
- Η τιμή των παπουτσιών ήταν "με τον πόντο"...
- Έτρωγα γλυκό ή παγωτό στη ΜΥΡΟΒΟΛΟ ΑΝΟΙΞΗ του Φάνη, επί της Ομονοίας ή στο ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ...
- Έκλεβα το ΡΟΜΑΝΤΣΟ και διάβαζα το χρονογράφημα του Τσιφόρου στην 3η σελίδα και στην τελευταία σελίδα τις γελοιογραφίες του Χριστοδούλου, του Μητρόπουλου και ιδιαίτερα τον "Σπαγγοραμένο" του Πωλενάκη...
- Έπαιζα με το πλαστικό βατραχάκι και το τάκα-τάκα...
- Στον κινηματογράφο έβλεπα Τσίτσιο-Φράνκο και Λουί ντε Φινές...
- Ο Άγιος Λουκάς ήταν ακόμη πέτρα στην πέτρα, σαν βομβαρδισμένο τοπίο - εξ ου και το "Βιετνάμ"...
- Από την ταράτσα του σπιτιού μου, μαζύ με όλη την γειτονιά, παρακολουθούσα τις αλλεπάλληλες προσπάθειες του ΑΟΚ στο Δημοτικό Στάδιο να ανεβεί στην Α' Εθνική...
- Κυριακή απομεσήμερο άκουγα από το τρανζίστορ την "περιγραφή των δυο κυριότερων αγώνων της ημέρας"...
- Οι μαμάδες, στις γιορτές, φορούσαν γόβες-στιλέτο...
- Είχα VIEWMASTER...
και, προπάντων, ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! ΤΑ ΕΖΗΣΑ!