Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008

Να οργανωθουμε ρε παιδια

Κώστα, συμφωνω και το βρίσκω τόσο περίεργο να ακούω εγω η Καβαλιώτισα απο φίλους στην Αθήνα,οτι ορίστηκε συνάντηση, τόσο φιλόδοξη και τόσο μεγάλη, και να εισοποιήσω οσους ξέρω, ενω δεν ειχε κανονιστεί αιθουσα,δεν γνωρίζαμε για πόσα άτομα για το catering, ποιά ειναι αυτά, που βρίσκονται για να ειδοποιηθούν, σε εποχή αδειών, προγραμματισμένων ταξιδιών, 3 εβδομάδες πρίν, χωρίς, χωρίς...τι ακριβώς ειχαν στο μυαλό τους αυτοί που άρχισαν την ιστορία; Να δούν τους φίλους τους και οσους τυχαία τότε βρεθούν στην Καβάλα;Και αυτό ειναι reunion;

Το παραπανω μυνημα ειναι απο φιλη (η οποια παραμενει ανωνυμη οχι εθελοντικα, μια και ο τροπος που πηρα το μυνημα ηταν καπως παραξενος. Τιποτα το σκοτεινο - permissions με το μπλογκ, to μυνημα ειχε το ονομα μου, δεν ειμαι σιγουρος το πως ακριβως εγινε!)

3 comments:

Costas Loupas είπε...

Το αρθρο του Νικου δειχνει το τρεξιμο που χρειασθηκε απο την επιτροπη για την οργανωση της συναντησης.
Σιγουρα οι οργανωτες θα πρεπει να δουλεψουν πολυ για να το οργανωσουν σε τοσο λιγο χρονο.

Νίκος Βασιλειάδης είπε...

Αρχικά το σχόλιο προοριζόταν για το προηγούμενο άρθρο αλλά κατά κάποιο περίεργο τρόπο χάθηκε. Στο μεταξύ απαντήθηκε εν μέρει και η απορία μου στο τέλος.
Συμφωνώ με τον Παναγιώτη στο σχόλιο της προηγούμενης ανάρτησης.
Η επιτυχία της περσινής συνάντησης δημιούργησε, ίσως, προσδοκίες για συχνή επανάληψη και ενδεχομένως και με άλλες μορφές. Εκφράστηκαν εκείνη την ημέρα διάφορες απόψεις για συχνή επανάληψη, ακόμη και ανά διετία, διεύρυνση και με το άλλο Αρρένων ή και με τα Θηλέων κ.τ.λ. Όλα αυτά προφανώς κάτω από την έντονη συγκίνηση της επανένωσης μετά από 30 χρόνια και την επιτυχία της διοργάνωσης. Όμως, πιστεύω ότι η συχνή επανάληψη δεν αφήνει καιρό για προετοιμασία ούτε, κυρίως, για νοσταλγία. Υπάρχει κίνδυνος η επανασύνδεση να εκφυλιστεί σε συνάντηση όσων τυχαία βρίσκονται στον τόπο του ραντεβού τη συγκεκριμένη μέρα και όσων δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν. Γνώμη μου είναι ότι οι επανασυνδέσεις πρέπει να γίνονται σε αραιά χρονικά διαστήματα π.χ. ανά 10ετία.
ΠΡΟΤΑΣΗ: Όποιος θέλει ας πάει στο σουαρέ της 6.9.08. Όμως, ας προγραμματίσουμε από τώρα ένα πραγματικό reunion, με όλους όσους αποφοίτησαν το 1977 και από τα δυο Αρρένων και Θηλέων, για το καλοκαίρι του 2012 (35ετία) ή του 2010 (33, όσα τα χρόνια του Χριστού και του Μεγαλέξανδρου).
ΑΠΟΡΙΑ: Κατά διαστήματα διάφοροι φίλοι και φίλες μου λένε ότι είναι τακτικοί ή περιστασιακοί επισκέπτες αυτού του blog. Γιατί δεν συμμετέχουν γράφοντας κάποιο άρθρο ή, έστω, ένα σχόλιο; Πολύ θα ήθελα να ακούσω γνώμες για την πρότασή μου.

Costas Loupas είπε...

Για μενα μια μελλοντικη ημερομηνια ειναι καλυτερη, τουλαχιστον απο την μερια οργανωσης του ταξιδιου στην Καβαλα (πχ εχω ηδη κλεισει τις διακοπες μου για το 2009).
Επισης συμφωνω οτι ισως να υπαρχει ενα reunion fatigue και η χρονικη αποσταση μεταξυ γεγονοτων ειναι καλη ιδεα.
Απο την αλλη μερια καταλαβαινω οτι τα για τα αλλα σχολεια που δεν εχουν κανει δικια τους συναντηση, ο χρονος τωρα ισως να ειναι καλος, αλλα νομιζω οτι δεν ειναι αρκετος για να οργανωθει σωστα.