Επιλέχθηκε περίπου ως εθνικός στόχος.
Προβλήθηκε ως μέγα κυβερνητικό επίτευγμα (Μέχρι και πρωθυπουργικό διάγγελμα δικαιολογήθηκε!)
Διαχειρίστηκε επικοινωνιακά ως παυσίλυπο και ευκαιρία για ανάταση του ηθικού.
Αναφέρομαι, βέβαια, στην μείωση κατά 10 μονάδες του ΦΠΑ στην εστίαση (Από το 23% στο 13%, όπου ήταν πριν από λίγο καιρό). Με την επισήμανση ότι πρόκειται για προσωρινό μέτρο και στο τέλος θα κριθεί αν απέδωσε τα αναμενόμενα.
Τα οποία είναι η αύξηση των εσόδων του Κράτους μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.
Θα μου επιτρέψουν τα σαΐνια του Υπουργείου να εκφράσω τον σκεπτικισμό μου:
- Ο χώρος της εστίασης ΔΕΝ αύξησε τις τιμές όταν ο ΦΠΑ αυξήθηκε από 13% σε 23%, αλλά απορρόφησε την αύξηση μειώνοντας τα κέρδη των επαγγελματιών.
- Οι τιμές όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις μειώθηκαν, παρά τον υψηλό ΦΠΑ.
- Για τον οικογενειάρχη, που σταμάτησε να πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα στην ταβέρνα γιατί δεν μπορούσε να διαθέσει 60 €, ασφαλώς και δεν είναι δέλεαρ για την επιστροφή του (που αυτό είναι το ζητούμενο) η μείωση του λογαριασμού σε 55,20 €.
Επομένως, από την μείωση του ΦΠΑ λογικό είναι να ωφεληθούν οι επαγγελματίες της εστίασης και να προσπαθήσουν να ρεφάρουν, να "βγάλουν τα σπασμένα".
Προφανώς το αντιλαμβάνονται αυτό οι κυβερνώντες και έχουν αρχίσει να ψάχνουν τρόπους να "ανταμείψουν" τους "τίμιους" επαγγελματίες που θα περάσουν την μείωση του ΦΠΑ στις τιμές.
Ένα μεγάλο τόξο θα δείχνει το μαγαζί που έκανε μείωση τιμών, λαμπιόνια θα αναβοσβήνουν, θα υπάρχει μεγάλη επιγραφή με την ένδειξη "ΤΙΜΙΟΣ", τα γκαρσόνια θα φοράνε ροζ πουκάμισα, θα μνημονεύονται τα πεθαμένα τους τα Ψυχοσάββατα κι ένα σωρό άλλες παρόμοιας σοβαρότητας και αποτελεσματικότητας ιδέες έχουν πέσει στο τραπέζι στις μεγάλες συσκέψεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Οψόμεθα.
Αν και φοβάμαι ότι ο πραγματικός στόχος είναι άλλος: Μετά το πέρας του χρόνου δοκιμαστικής εφαρμογής του μέτρου, το Υπουργείο θα ανακοινώσει ότι το μέτρο δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και τα έσοδα του Κράτους μειώθηκαν, οπότε αντίο για πάντα μείωση του ΦΠΑ, αντίο και σε όλες τις άλλες παρόμοιες διεκδικήσεις άλλων κλάδων.
Προβλήθηκε ως μέγα κυβερνητικό επίτευγμα (Μέχρι και πρωθυπουργικό διάγγελμα δικαιολογήθηκε!)
Διαχειρίστηκε επικοινωνιακά ως παυσίλυπο και ευκαιρία για ανάταση του ηθικού.
Αναφέρομαι, βέβαια, στην μείωση κατά 10 μονάδες του ΦΠΑ στην εστίαση (Από το 23% στο 13%, όπου ήταν πριν από λίγο καιρό). Με την επισήμανση ότι πρόκειται για προσωρινό μέτρο και στο τέλος θα κριθεί αν απέδωσε τα αναμενόμενα.
Τα οποία είναι η αύξηση των εσόδων του Κράτους μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.
Θα μου επιτρέψουν τα σαΐνια του Υπουργείου να εκφράσω τον σκεπτικισμό μου:
- Ο χώρος της εστίασης ΔΕΝ αύξησε τις τιμές όταν ο ΦΠΑ αυξήθηκε από 13% σε 23%, αλλά απορρόφησε την αύξηση μειώνοντας τα κέρδη των επαγγελματιών.
- Οι τιμές όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις μειώθηκαν, παρά τον υψηλό ΦΠΑ.
- Για τον οικογενειάρχη, που σταμάτησε να πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα στην ταβέρνα γιατί δεν μπορούσε να διαθέσει 60 €, ασφαλώς και δεν είναι δέλεαρ για την επιστροφή του (που αυτό είναι το ζητούμενο) η μείωση του λογαριασμού σε 55,20 €.
Επομένως, από την μείωση του ΦΠΑ λογικό είναι να ωφεληθούν οι επαγγελματίες της εστίασης και να προσπαθήσουν να ρεφάρουν, να "βγάλουν τα σπασμένα".
Προφανώς το αντιλαμβάνονται αυτό οι κυβερνώντες και έχουν αρχίσει να ψάχνουν τρόπους να "ανταμείψουν" τους "τίμιους" επαγγελματίες που θα περάσουν την μείωση του ΦΠΑ στις τιμές.
Ένα μεγάλο τόξο θα δείχνει το μαγαζί που έκανε μείωση τιμών, λαμπιόνια θα αναβοσβήνουν, θα υπάρχει μεγάλη επιγραφή με την ένδειξη "ΤΙΜΙΟΣ", τα γκαρσόνια θα φοράνε ροζ πουκάμισα, θα μνημονεύονται τα πεθαμένα τους τα Ψυχοσάββατα κι ένα σωρό άλλες παρόμοιας σοβαρότητας και αποτελεσματικότητας ιδέες έχουν πέσει στο τραπέζι στις μεγάλες συσκέψεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Οψόμεθα.
Αν και φοβάμαι ότι ο πραγματικός στόχος είναι άλλος: Μετά το πέρας του χρόνου δοκιμαστικής εφαρμογής του μέτρου, το Υπουργείο θα ανακοινώσει ότι το μέτρο δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και τα έσοδα του Κράτους μειώθηκαν, οπότε αντίο για πάντα μείωση του ΦΠΑ, αντίο και σε όλες τις άλλες παρόμοιες διεκδικήσεις άλλων κλάδων.
