Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Έρωτας ή τίποτα

Χημική αντίδραση ή ένας αντικατοπτρισμός πρωταρχικών εμπειριών που έζησε κάποιος σαν παιδί, σχέσεων προσδιοριστικών που αργότερα με την απουσία τους δημιούργησαν κενό και ψάχνει αργότερα να βρει; Ή μήπως μικροστιγμές θετικής αντανάκλασης μεταξύ δύο ανθρώπων;
Επώδυνος και πάθος επικίνδυνο ή πηγή έμπνευσης λογοτεχνών, ποιητών και ζωγράφων; Μοιραίος και καταστροφικός σαν τον κεραυνό ή η ζωή η ίδια;
Ο Σοφοκλής τον περιγράφει ως ανίκητο στον πόλεμο, ενώ ο Κορνάρος  βάζει την  Αρετούσα να ορκιστεί  στον Ερωτόκριτο :
 « κι ΄αν δε θελήσει η μοίρα μας να σμίξωμεν ομάδι, η ψη σου ας έρθει να με βρει χαιράμενη στον Άδη...»,
λόγια που σχεδόν παρόμοια θα πει η Ιουλιέτα στον Ρωμαίο, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα η Άννα Καρένινα του Τολστόι θα τα πραγματοποιήσει, μη αντέχοντας την προδοσία. Έχουν γραφεί χιλιάδες κείμενα και απόψεις, έχει κατηγορηθεί για πολλά, έχει ψυχαναλυθεί, κι έχει μπει στο μικροσκόπιο των νευροβιολόγων. Και είναι πανταχού παρών.
Βέβαια όλα αυτά, πολύ λίγο έχουν σχέση με την την χθεσινή γιορτή με τα έντονα εμπορευματοποιημένα κίτς στοιχεία, της βιτρίνας και του πλαστικού. Και που -όπως γράφει κι ο Κώστας- αν και δεν αρέσει, οι περισσότεροι (ειδικά στον Αγγλοσαξονικό κόσμο) υποκύπτουν στις ανάγκες της. Και κάποιος μάλιστα ....απουσίαζε ένεκα αυτής.
Φωτογραφία: Henri Cartier Bresson, Paris 1959
  
blog comments powered by Disqus