Τα σχολεία μετά την απελευθέρωση

Αμέσως μετά την αποκατάσταση της τάξεως και της Ειρήνης, η Κυβέρνηση έκανε την εξαγγελία των μέτρων για την παιδεία. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν τότε, το τι θα γινόταν με τα παιδιά των βουλγαροκρατούμενων περιοχών, που επί 4 χρόνια έμειναν χωρίς σχολείο. Με τα κυβερνητικά μέτρα δινόταν η δυνατότητα να δώσουμε κατατακτήριες εξετάσεις «ως κατ΄ οίκον διδαχθέντες»  και οι επιτυχόντες να καταταγούν στην Γ΄ Γυμνασίου. Καλούμασταν δηλαδή εμείς οι τυχεροί να κάνουμε με άλμα επί κοντώ εκείνο που, αν γινόταν φυσιολογικά, θα το περνούσαμε με ελαφρό τροχάδην. Σε λίγους μήνες θα έπρεπε να καλύψουμε μια 4ετία σπουδών.
Δύσκολο να περιγράψει κανείς την ένταση εκείνου του καιρού, που δεν άφηνε περιθώρια ούτε για ανάσα. Οκτάωρο και πολλές φορές εννιάωρο μάθημα στο σχολείο. Ανεβοκατέβασμα στο Χορτοκόπι δυο και τρεις φορές την εβδομάδα. Στην Καβάλα εν τω μεταξύ άνοιξαν τα Γυμνάσια Αρρένων και Θηλέων και το ιδιωτικό του Παπασιδέρη. Έπρεπε λίγους μήνες να φοιτήσουμε  και σ΄ αυτά για να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε για τις σπουδές στο Λύκειο που μας περίμεναν. 
Στην Καβάλα παρακολουθήσαμε την Άνοιξη του ΄45 τα μαθήματα της Β΄ τάξεως και στις ώρες που περίσσευαν και της Α΄...
Κείμενο: Γιώργος Ζάννης, Πικρά Χρόνια
Φωτογραφία: Μαθητές του 16ου Δημοτικού σχολείου παρελαύνουν στο δημοτικό στάδιο συνοδευόμενοι από τη δασκάλα τους Κλειώ Παπαμάρκου το 1947. Εμφανής η διαφορά στις ηλικίες τους (αρχείο Χρήστου Χρ.).