Aπ' τα παράθυρα φεύγουνΌσα αγαπάς και όσα μισείς αυτό το μοντάζ σ' έχει διαλύσειΌμως το φως σου πάει τόσο και θα σου πάει μέχρι να δύσει
Όλα φωνάζουν Κι εσύ ψάχνεις γαλήνη στο κοσμικό βουητό
Όλα σε διώχνουν
Όμως υπάρχει και κάτι που σε κρατάει εδώ
A Class of 1977 reunion inspired blog. Kavala, Greece and beyond
Μιχάλη, σ' ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις που μας αφήνεις.
Καλό ταξίδι φίλε.
...στη μεγάλη μέρα και στη νύχτα τη μικρή
Του καραβιού που πλανιέται το άστρο
η αξία του είναι άγνωστη, αν και το ύψος του μπορεί να υπολογιστεί...
(σονέτο 116)
Αρκετά χρόνια μετά κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να είσαι στην κορυφή ενός βουνού για να δεις αστέρια. Κι από τον πάτο ενός πηγαδιού μπορείς να δεις αστέρια ακόμη και τη μέρα. Και μάλιστα να σου...
Τα χρόνια θα μας λιώσουν...