Άλλη μια εικόνα από την Καβάλα του '60 (πρώτο πλάνο η αφεντομουτσουνάρα μου).
Ο χωματόδρομος, στη μέση του οποίου κάνω τα πρώτα μου βήματα, είναι η σημερινή Ι. Αστεριάδη (παππού). Πίσω μου η οδός Αγίου Παύλου. Ναι, βρίσκομαι στο μέσον της διασταύρωσης. Μπροστά μου σήμερα είναι ο παιδικός σταθμός και το Κλειστό των Ποταμουδίων.
Δυο κυρίες, στο βάθος, στέκονται στην αρχή μιας σκάλας που κατέβαζε στην κοίτη του ρέματος, στο βρυσάκι. Από εκεί, με στάμνες, προμηθευόταν μεγάλο μέρος των κατοίκων της συνοικίας το απαραίτητο συμπλήρωμα νερού. Δίκτυο ύδρευσης υπήρχε, αλλά λειτουργούσε λίγες ώρες και το νερό δεν ήταν πολύ καλής ποιότητας.
Αυτά, για να απομυθοποιούμε και λίγο τον παλιό "καλό" καιρό.
