ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

2007: Τα πάρκινγκ του περιαστικού μας δάσους στην είσοδο της πόλης από τον Άγιο Σίλα έχουν καταληφθεί από διάφορους μικροπωλητές και λεωφορεία (τουριστικά και του ΚΤΕΛ). Σε κάποιο σημείο μάλιστα έχει γίνει και επιχωμάτωση για να χωράει το λεωφορείο, αλλού έχουν κατασκευαστεί και μόνιμοι πάγκοι, ενώ ένα κλειστό φορτηγό χρησιμοποιείται για αποθήκη. Οι αρχές (ως συνήθως) αδρανούν.

2008: Κάποιοι από τους παραπάνω μόνιμους πλέον χρήστες φτιάχνουν και ένα (μικρό) κιόσκι για να μην τους καίει ο ήλιος το καλοκαίρι και να μην βρέχονται τον χειμώνα.

2009: Το κιόσκι σιγά – σιγά κλείνει και γίνεται παράγκα, για να μην είναι οι καημένοι εκτεθειμένοι.

2010: Τοποθετούνται τέσσερις πάσσαλοι που οριοθετούν τον χώρο χρήσης ενός έκαστου από τους παραπάνω «πτωχούς πλην τίμιους» βιοπαλαιστές.

2011: Συρματόπλεγμα ενώνει πλέον τους πασσάλους, να προστατέψουν οι άνθρωποι τα υπάρχοντα τους, ενώ η νέα Δημοτική Αρχή τους δίνει νερό, έτσι για να βάλουν μια βρυσούλα βρε αδερφέ.

2012: Μετά από πίεση στους τότε βουλευτές και Νομάρχη, παίρνουν και ρεύμα, να βάλουν μια λάμπα οι καημένοι.

2013: Συγκροτείται ο «σύλλογος κατόχων οικοπέδων περιαστικού δάσους» και προεκλογικά διεκδικούν την νομιμοποίηση των καταπατημένων. Κάποιος πολιτικάντης τους υπόσχεται «γη και ύδωρ» και η νέα (δια)κυβέρνηση τους τα παραχωρεί.

2014: Δίνονται άδειες ανοικοδόμησης αλλά λόγω των πεύκων που υπάρχουν στα «οικόπεδα τους» δεν μπορούν να χτίσουν πολυκατοικίες, να εξασφαλίσουν τα παιδία και τα εγγόνια τους.

2015: Ασύμμετρες απειλές χτυπάνε την περιοχή μας (και άλλες που έχουν δημιουργηθεί παρόμοιες προϋποθέσεις), και επαναλαμβάνεται η βιβλική καταστροφή του 1985. Ο δρόμος για την τακτοποίηση των αναξιοπαθούντων καταπατητών είναι πλέον ανοιχτός. Το τίμημα της απίστευτης βλακείας και ανοχής όλων μας είναι πλέον απαιτητό.

ΠΟΣΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ;

ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;

ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΦΙΑΛΗ ΚΑΘΑΡΟΥ ΑΕΡΑ.
Φυλάξτε την, μπορεί να την χρειαστούν τα παιδιά μας πολύ πιο γρήγορα από όσο φαντάζεστε!!!

Ο μάντης Κάλχας.