Η Πλατεία που πληγώναμε ( ΙΙ )

Όσοι περάσατε από την πλατεία είδατε αυτήν την ελεεινή εικόνα. Δεν μας αξίζει. Δεν  αρμόζει σε αυτήν την πόλη, στην γοητεία της, στον πολιτισμό που παρήγαγε, την αισθητική  όσων κατοίκων την αγαπούν και την φροντίζουν, στο παρελθόν της,  το οποίο αρεσκόμαστε να υπενθυμίζουμε, τώρα, που η λαίλαπα της αντιπαροχής κατέστρεψε την ιστορία και την ταυτότητά της .

Δεν αξίζει σε όσους την αγαπούν να την βλέπουν να λεηλατείται με λογικές ανερμάτιστες, πολιτικές και πρακτικές συνοικιακού μπακάλη.  Αξίζει μόνο σε ανθρώπους, που την αντιμετωπίζουν -όπως άλλοτε, επί δικτατορίας -,  χωρίς αιδώ, χωρίς γνώση, χωρίς καλλιέργεια, στοιχειώδη συναίσθηση των αισθητικών και πολιτισμικών αναφορών της χώρας, μιμούμενοι πρακτικά όσους  την σκύλευαν  και την ξεπουλούσαν. Προσωπικά δεν θυμάμαι πριν, τέτοιου επιπέδου και έκτασης χυδαιότητα . Άσχετα με τη εικόνα της ίδιας της πλατείας που πιστεύω ότι είναι ένα φιάσκο  και οι παρεμβάσεις που έγιναν την έκαναν χειρότερη, κάποια χρόνια, ο διάκοσμος αυτήν την εποχή, την έκανε σχετικά όμορφη…Ήμουν  κάποιες φορές υπερήφανη για την εικόνα  της πόλης τα Χριστούγεννα, μου άρεσε να  περπατώ  και να κοντοστέκομαι στα μέρη που οι ευφάνταστες κατασκευές, δημιουργούσαν  εικόνες ονειρικές, «φώτιζαν» διαφορετικά  τις γωνιές  που επιλέγησαν ως χώροι  installation, η πόλη  λειτουργούσε  ως μια μεγάλη θεατρική σκηνή διάσπαρτων διακοσμητικών ενοτήτων. Έβλεπα κόσμο να στέκεται και να φωτογραφίζεται … Χαιρόμουν  την πόλη μου και την χαίρονταν και οι ξένοι φίλοι μου, που διατηρούσαν εικόνες ξεχωριστής  γοητείας  από αυτήν. Τώρα, τα σχόλια είναι διαφορετικά. Άκουσα φίλη, ότι δεν θέλει να περνάει από την πλατεία, θυμώνει με την κατάντια της ..Ασχήμια, αλαλούμ και βρωμιά.  Σε μια πόλη παρατημένη, άναρχη, αφρόντιστη, παρακμασμένη, ... μια παρακμή, που δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομική κρίση. Όλα αυτά καλλιεργούν αισθητική, τον τρόπο που την βλέπουμε. Χωρίς σεβασμό. Γιατί η αισθητική, είναι παράγωγος της ηθικής μας και της ποιότητάς μας. Και το αντίστροφο.
                                                                                                                                        ΜΑΡΙΑ Π.

Σχόλιο: Η πάνω φωτογραφία είναι καρτ ποστάλ της δεκαετίας του ΄50.

Μοιραία η σύγκριση... 

Στο νότιο τμήμα  της πλατείας το Αιγυπτιακό μαυσωλείο (Α), οι υπαίθριοι φωτογράφοι (Β) και τα ταξί (C). Δεξιότερα το ξενοδοχείο Αστήρ (F), το κατάστημα ανταλλακτικών αυτοκινήτων και το βενζινάδικο της Mobiloil του Σ. Μοσχίδη (Ε), ενώ δίπλα στην Εμπορική τράπεζα, διακρίνεται στ΄αριστερά η  είσοδος της Νομαρχίας  (D) που λειτουργούσε στον 1ο όροφο του κτιρίου.