Αν και οι Ρωμαίοι ήταν πρακτικοί άνθρωποι και ταλαντούχοι σε θέματα κατασκευών, ήταν και πάρα πολύ προληπτικοί. Είχαν άπειρους μάντεις, νεκρομάντεις και ιεροσκόπους. Ανάμεσα στα πολλά, πίστευαν ότι ο αριθμός 17 είναι γρουσούζικος. Αυτή η δοξασία τους είχε σχέση με το ότι ο εν λόγω αριθμός στα Λατινικά γράφεται ως '' XVII '' και αν γίνει αναγραμματισμός προκύπτει '' VIXI '' που σημαίνει '' έζησα'' . Οπότε κανείς δεν καθόταν σε θέση με τέτοιο αριθμό, αλλά και η 17η κάθε μήνα ήταν μιά μέρα που την θεωρούσαν επικίνδυνη και απέφευγαν να κάνουν οτιδήποτε σημαντικό . Κάτι τέτοια σκεφτόμουν το πρωί καθώς πήγαινα με το αυτοκίνητο να ασκήσω τα εκλογικά μου δικαιώματα, αντί να απολαμβάνω το τοπίο. Επιστρέφοντας, το έψαξα και βρήκα κι άλλες απόψεις. Στη Χριστιανική παράδοση, σύμφωνα με τον Ιερό Αυγουστίνο, το 17 είναι ο αριθμός που προκύπτει ως συνδυασμός από τις 10 Εντολές και τα 7 Δώρα του Αγίου Πνεύματος (mirabile sacramentum). 17 μέρες-επίσης- θαλασσοδέρνει ο Οδυσσέας πάνω σε μιά σχεδία, εγκαταλείποντας την προστασία της Καλυψούς, ενώ σύμφωνα με τη Βίβλο ο κατακλυσμός άρχισε τη 17η μέρα του δεύτερου μήνα και τέλειωσε την 17η μέρα του έβδομου μήνα. Για τους αρχαίους όμως λαούς της Μέσης Ανατολής το 17 είναι ο αριθμός του ηρωϊσμού, της γενναιότητας και των κατακτήσεων.
Από μαθηματική άποψη, όλα τα παραπάνω είναι αδιάφορα. Το 17 είναι πρώτος αριθμός ( διαιρείται δηλ. μόνο από τον εαυτό του και τη μονάδα) και είναι το πρώτο άθροισμα δύο διαφορετικών 4ων δυνάμεων: του 1 και του 2.Ακόμη το 17 ισούται με το άθροισμα των ψηφίων του κύβου του (4913) και είναι ο μοναδικός πρώτος μ΄αυτήν την ιδιότητα. Το 17 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που απεδείχθη από τον Διόδωρο ότι είναι άρρητος, ενώ σύμφωνα με τον Πλούταρχο '' οι Πυθαγόρειοι αισθανόντουσαν μία αποστροφή για το 17''...
Υ.Γ. Τις δύο επάνω φωτογραφίες τις έβγαλα όταν πήγαινα να ψηφίσω στις προηγούμενες εκλογές ( 6 Μαίου) . Οι υπόλοιπες είναι βγαλμένες σήμερα το πρωί (11.30). Το χωριό που φαίνεται στο βάθος είναι η Νικήσιανη.
