Ευχές....ευχές......ευχές

Του νέου χρόνου ζήτησα όλοι οι καλοί μου φίλοι,

νάναι με το χαμόγελο συνέχεια στα χείλη.

Κρητική μαντινάδα

Εύχομαι να μπορέσουμε να δούμε νέο ορίζοντα, και ν΄ αλλάξουμε μυαλά και στάσεις ζωής. Να είναι νέα η χρονιά σε όλα ή τουλάχιστον μια νέα αρχή... Να ξεπεράσουμε τη Βαλκάνια κακομοιριά μας, τον ελληνοπρεπή μικρομεγαλισμό μας,την ιδιωτεία της δήθεν καπατσοσύνης μας, να δούμε πέρα από τη μύτη μας, το μικροσυμφέρον μας, τον αγοραίο τυχοδιωκτισμό μας.
Και σε καθέναν προσωπικά..."υγιαίνετε και ευτυχείτε''.

Μαρία Π.

Καλή χρονιά σε όλους και για την Ελλάδα ειδικά, ας ελπίσουμε ότι θα είναι μια καλύτερη χρονιά...

Κώστας Λ.

                                                                                                                                    

Το πρωί

Σήμερα το πρωί, μερικές αχτίνες του ήλιου κατάφεραν να διαπεράσουν τα σύννεφα φωτίζοντας τμήματα της θάλασσας και της Θάσου.
Ευχές η νέα χρονιά να είναι γεμάτη από τέτοιες στιγμές...

Ο τελευταίος 13ος μισθός ;

Όλα δείχνουν ότι τα φετινά Χριστούγεννα οι δημόσιοι υπάλληλοι πήραν για τελευταία φορά τον 13ο μισθό τους. Η πλήρης κατάργηση των -ήδη μειωμένων-  13ου και 14ου μισθού και των επικουρικών συντάξεων, είναι ένα από τα πρώτα μέτρα του νέου μνημονίου. Κι αν η αγορά αυτές τις μέρες ήταν υποτονική, φανταστείτε πως θα είναι του χρόνου.
Ψάχνοντας στον τοπικό τύπο για ένα θέμα σχετικό με τα Χριστούγεννα, ανακάλυψα στον Κήρυκα της Καβάλλας, το μακρινό 1927, κάτι σχετικό: η εκτελεστική επιτροπή των δημόσιων υπαλλήλων, για την ενίσχυση της κάκιστης οικονομική τους κατάστασης ζητούσε την παροχή 13ου μισθού. Το αίτημά τους απορρίφθηκε από την κυβέρνηση Ζαίμη ως ανέφικτο (στην αντιπολίτευση οι Παπαναστασίου και Μεταξάς). Πότε όμως και πως κατακτήθηκε αυτό το - απωλεσθέν πλέον - δικαίωμα;
Ενδιαφέρον όμως είχαν κι άλλα άρθρα και ειδήσεις στην εφημερίδα:
- αναφορά στον δικτάτορα Μπενίττο Μουσολίνι
- πρόβλεψη ότι στα αεροπλάνα θα μπορούν οι επιβάτες να παρακολουθούν κινηματογράφο.
- Γερμανική ταινία με το Ροδόλφο Βαλεντίνο στα Ολύμπια με τίτλο '' Το έγκλημα της ανθρωπότητος ''
- αναφορά σε νόμο περί αλλοδαπών
- ίδρυση της Φ.Μ.Σ. και της Γεωπονικής στη Θεσσαλονίκη
- απαγόρευση ανάμειξης του ελαιολάδου με άλλα έλαια, κλπ...

Έχουν κάτι το χρονικά ασύμβατο, αυτές οι παλιές ειδήσεις. Δείχνουν ότι  λίγα πράγματα αλλάζουν και ότι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αποτελούν κομμάτια μιάς άναρχης, αποσπασματικής και μη ευθύγραμμης διαδικασίας.

Παπια

Οταν καποιος μοιαζει με παπια, περπαταει σαν παπια, μιλαει σαν παπια, τοτε πρεπει να ειναι παπια.
Αυτο φαινεται να ειναι η ετυμηγορια για τον κ. Παπακωνσταντινου. Οπως εχω πει αλλες φορες, πιστευω στην ανικανοτητα και οχι στην συνομωσια, αλλα οι περιστασιακες ενδειξεις ειναι ασχημες για τον κ. Παπακωνσταντινου. Αλλα αυτη η λιστα ειναι σαν την βαλιτσα του παραξενου ταξιδιωτη, εχει περασει πολλα και ας ελπισουμε οτι η δικαιοσυνη θα βρει το τι ακριβως εγινε και ποιος ειναι ενοχος.

Καλα Χριστουγεννα

Καλα και Χαρουμενα Χριστουγεννα 

''...Και επί γης ειρήνη ...''

Χριστούγεννα του 1966.
Γιορτή σε κάποιο Δημοτικό Σχολείο της πόλης.
Η Παναγία στο κέντρο με το Χριστό και γύρω της οι βοσκοί, οι Άγγελοι και οι Μάγοι, σε ένα σκετς που και σήμερα ακόμη παίζουν τα παιδιά.

Χριστούγεννα του 1964.
Στην πλατεία στήνουν το έλατο που κάθε χρόνο δώριζε η Σουηδική εταιρεία ''Σβένκα''.
Τα κρεοπωλεία στη Δοϊράνης φορτωμένα γαλοπούλες και αρνιά...

Αντιπρόταση

Από κάποιους συμμαθητές προτάθηκε η κοπή της βασιλόπιτας να γίνει σε μαγαζί του κέντρου της Καβάλας (π.χ. "Μιχαλάκης", "Ωραία Μυτιλήνη" κλπ) και, αν είναι δυνατόν, Παρασκευή (25/1) ή Σάββατο (26/1).
Επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα υπάρχουν και για τις δυο επιλογές.

ΥΓ: Κώστα, μήπως θα μπορούσε το θέμα να τεθεί σε ολιγοήμερη ψηφοφορία; 

Κι ένα καλό νέο για την πόλη

 Ιστορικοί τόποι θεωρούνται πλέον τρεις προσφυγικοί οικισμοί της Καβάλας ύστερα από το χαρακτηρισμό τους από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Η κήρυξη αφορά τους συνοικισμούς ''Χίλια'', ''Δεκαοκτώ'' και ''Πεντακόσια'' που οικοδομήθηκαν μετά τη Μικρασιατική καταστροφή για να στεγάσουν ένα μέρος από τους 29.000 πρόσφυγες που προστέθηκαν στους 23.000  κατοίκους της πόλης.
Το 1924  άρχισαν να κτίζονται τα πρώτα σπίτια και να δημιουργούνται οι συνοικισμοί. Στα ανατολικά κτίσθηκαν τα ''Πεντακόσια'' (Καλλιθέα), 96 διώροφα και 89 ισόγεια για 728 οικογένειες. Στα Δυτικά, στο Κιουτσούκ Ορμάν, με εργολάβους τον Απόστολο Γκιρτζή και τον Αντώνιο Ζιώγα, κτίσθηκαν 75 τριώροφα. Στη Δεξαμενή κτίσθηκαν 100 κατοικίες. Ο συνοικισμός '' 18 '' περιλάμβανε 18 κατοικίες δίπλα στο συνοικισμό των Χιλίων, ενώ στους άλλους οικισμούς τα αριθμητικά τοπωνύμια υποδείκνυαν τον αριθμό των οικογενειών που στεγάστηκαν σ΄αυτούς.
Η μνημειώδης και επική προσπάθεια αποκατάστασης σχεδόν ενός εκατομμυρίου προσφύγων (25% του γηγενούς πληθυσμού) από ένα έθνος μικροσκοπικό και κατεστραμμένο οικονομικά, προκάλεσε το θαυμασμό του Henry Morgenthaou (Προέδρου της επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων το 1923) που έγραψε χαρακτηριστικά  « δεν υπάρχει στα έργα του Ομήρου σελίδα που να είναι τόσο συναρπαστική όσο αυτό το σύγχρονο έπος του ελληνικού λαού...»
Δυστυχώς σ΄αυτό το κομμάτι της ιστορίας της πόλης ξεκίνησαν  οι αντιπαροχές  και πανύψηλες πολυκατοικίες άρχισαν να ξεφυτρώνουν ανάμεσα στις κόκκινες στέγες των παλιών σπιτιών.
Συγχαρητήρια λοιπόν τους 14 συμπολίτες μας που αγωνίσθηκαν  για το χαρακτηρισμό των συνοικισμών ως ιστορικών τόπων, διασφαλίζοντας το χαρακτήρα των περιοχών αυτών αλλά και ολόκληρης της πόλης.
(Πηγές: Η Καβάλα πριν και τώρα (Σαπφώ Αγγελούδη), τοπικός τύπος. Για την πρώτη φωτογραφία ιδιαίτερες ευχαριστίες στον αξέχαστο  Θωμά Μέλισσα. Στην άκρη δεξιά διακρίνεται ένα τμήμα του 16ου Δημ. Σχολείου.)

Τελος του κοσμου

Σε περιπτωση που το τελος του κοσμου γινει σημερα, η κοπη Βασιλοπιτας στις 24 Ιανουαριου 2013 ακυρωνεται.

Εξαιρετική!

 Απόψε είχαμε τη τύχη να απολαύσουμε στο Όσκαρ μια μεγάλη τραγουδίστρια: τη Μαρία Φαραντούρη.
Είχα μείνει άφωνος στην Α΄Λυκείου ακούγοντας το τραγούδι της
« Το γελαστό παιδί ». Από τότε είμαι μόνιμα θαυμαστής της.
Ιδεώδης ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη, με μια φωνή μοναδική, επικολυρική, πλούσια αλλά και τρυφερή στις υψηλές νότες.
Το κοινό συνεπαρμένο χειροκροτούσε ξανά και ξανά μετά από κάθε τραγούδι της αλλά και στο τέλος της παράστασης.

Τα πρώτα χιόνια

Σήμερα το μεσημέρι  είδαμε απέναντι στη Θάσο τις βουνοκορφές   χιονισμένες.
Είναι η πρώτη φορά που δεν χαιρόμαστε βλέποντας τα χιόνια.
Είναι η πρώτη φορά, ύστερα από πολλά χρόνια που ζούμε σε σπίτια χωρίς κεντρική θέρμανση...

Ολα με το μετρο

Η αναβαθμιση της Ελλαδας απο το Standard & Poor's ειναι καλο νεο, αλλα δεν νομιζω να αλλαζει πολλα πραγματα. Η αξιολογηση της Ελλαδας ειναι ακομα σε επιπεδο 'μη τους αγγιζεις με τιποτα' και δεν νομιζω οτι η ζωη των Ελληνων θα επηρεασθει προς το παρον. Ο μακροχονιος δανεισμος παραμενει μακροχρονιο ονειρο αν και η χωρα μπορει και δανειζεται βραχυπροθεσμα.
Υπαρχουν μερικοι αμειλικτοι αριθμοι οπως για το τελος του 2012 το χρεος ειναι 160% το ΑΕΠ το οποιο ειναι δυσβασταχτο. Πολυ πιο δυσκολα ομως ειναι τα πραγματα για παρα πολλους Ελληνες. Ενας αλλος χειμωνας δεινει σε ατομα εξω απο την Ελλαδα μια ιδεα για τις επιπτωσεις τις κρισεις.
Η αλλαγη προς το καλο της αξιολογησης της χωρας ειναι ομως κατι θετικο σε μια θαλασσα αρνητικων.

Μια αλλη συναντηση

Η ταξη του 1977 του Α Γυμνασιου Σερρων θα κανουν συναντηση του χρονου το καλοκαιρι.

Μου αρεσει ιδιαιτερα η εκφραση που νομιζω ειναι απο την εποχη μας - Ολα τα αστερια θα ειναι εδω.
Καλη επιτυχια στην συναντηση τους.
Ευχαριστω για τις πληροφοριες στην Μαρια Π και Γιωργο Μ

Κοιτωντας ανατολικα

Η ουσιαστικη αρνηση της ΕΕ να δεχθει την Τουρκια σαν μελος εχει αναγκασει την γειτονικη χωρα να στραφει ανατολικα αλλα και ταυτοχρονα να παρει μετρα που προσελκυουν επενδυσεις στην Τουρκια.
Προσφοτα η Φορντ εκλεισε το εργοστασιο της στο Σαουθαμπτον της Αγγλιας και μετεφερε την παραγωγη σε ενα εργοστασιο σε μια 'ελευθερη' περιοχη κοντα στην Κωνσταντινουπολη. Η Tουρκια εχει 19 τετοιες περιοχες που απασχολουν 54,000 εργαζομενους και εκαναν τζιρο 14εκ λιρες αγγλιας. Τετοιες ζωνες ειναι παρανομες μεσα στην ΕΕ μια και οι εταιρειες δεν πληρωνουν εταιρικο φορο και οι εργαζομενοι δεν πληρωνουν φορο εισοδηματος αν 85% αυτων που παρεγονται, εξαγονται απο την χωρα.
Αυτο μπορουν να το κανουν μια και το εμποριο της Τουρκια εχει στραφει ανατολικα και βορεια με τις χωρες της πρωην ΕΣΣΔ

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ!

Αθανάσιος Σκορδάς.
Υφυπουργός στο Υπουργείο με τον βαρύγδουπο τίτλο "Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων".
Ο εικονιζόμενος, λοιπόν, υπερεγκέφαλος διέγνωσε ότι το πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζει η αγορά και μάλιστα τα μικρά καταστήματα θα λυθεί αν η αγορά μείνει ανοιχτή 6 Κυριακές τον χρόνο και στα μικρά ανεξάρτητα καταστήματα επιτραπεί να μένουν ανοιχτά και τις υπόλοιπες 46 Κυριακές του χρόνου.
Διέγνωσε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για τους καταναλωτές.
Ούτε που πέρασε από το μυαλό του ότι εκείνο που λείπει από τον καταναλωτή είναι το χρήμα.

Φτου! ... Σκορδα... (Μη σε ματιάσουμε!)

Για τους Νίκους

Χρόνια πολλά και πολλές ευχές (έστω και μία μέρα μετά)
στους εορτάζοντες συμμαθητές:
Νίκο Αθανασίου
Νίκο Βασιλειάδη
Νίκο Καλπίδη
Νίκο Μισιρλή
Νίκο Πάπαρη  και
Νίκο Ράικο
με τη προτροπή να μη φοβούνται τίποτε, ούτε μνημόνια,ούτε πείνα ούτε κρύο, γιατί όπως γράφει και ο Μάκης Τ. σε χθεσινό σχόλιο: «....με τέτοιους Αγίους που έχει η Ελλάδα, δε πρόκειται να ξεμείνει ποτέ , όσο ντουβάρια κι αν είναι οι Έλληνες..»
Κι ένα απόκομμα από την Πρωϊνή της 7ης Δεκεμβρίου 1965. Ανάμεσα στο πλήθος που παίρνει μέρος στη λιτανεία της εικόνας του Αγίου, ίσως να βρίσκεται και κάποιος από τους παραπάνω...

Spurs vs Panathinaikos

Νομίζω ότι τελευταία φορά που είδα τον Παναθηναικο ζωντανά ειμασταν μαθητές στο Γυμνάσιο. Ο Δομαζος και ο Αντωνιάδης δεν έπαιξαν χθες, μια κρύα λαό βροχερή νύχτα.

Της Αγ. Βαρβάρας, 3.50 μ.μ. στο λιμάνι

 Μπήκε ο Δεκέμβρης και μαζί κι o χειμώνας.
Το κρύο άρχισε να γίνεται αισθητό και ψάχνουμε να βρούμε τρόπο να ζεστάνουμε τα σπίτια μας. Στην πολυκατοικία μας η πλειοψηφία αποφάσισε να μη λειτουργήσουν φέτος τα καλοριφέρ (είδος πολυτελείας πλέον). Το πώς θα ζεσταθούμε στις παγωνιές, αυτό είναι πρόβλημα του καθένα άσχετα αν ζούμε όλοι μαζί.
Εν τω μεταξύ σε 22 μέρες θα γιορτάσουμε Χριστούγεννα.
Φοβάμαι ότι οι καρδιές μας θα είναι πιο παγωμένες από τα σπίτια μας εκτός κι αν γίνουν πιο θερμές οι σχέσεις μεταξύ μας...

Με αυτούς που εκλέγουμε, τί καλύτερο να περιμένουμε;

Θαυμάστε επιχειρήματα, ευφράδεια, εργατικότητα, εμπειρία, γνώση, όραμα......... και πάνω απ' όλα ΗΘΟΣ

Ταμήλος κύριοι:



Και η άποψη του Πρωθυπουργού για τον Ταμήλο...... 

La vie est trop courte pour boire du mauvais vin

Mας συγκίνησαν και μας διασκέδασαν με τις ταινίες τους. Ας πιούμε λοιπόν στην υγειά τους...

Ο δραστήριος σύλλογος καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας μας έδωσε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτή την εβδομάδα μερικές πολύ καλές Γαλλικές ταινίες  (καταπληκτική μεταξύ αυτών: Ο πόλεμος των κουμπιών). Είναι η 7η χρονιά αυτής της αξιόλογης προσπάθειας που ολοκληρώνεται την Παρασκευή το βράδυ με μια πνευματώδη βραδιά αφιερωμένη στα Γαλλικά οινο-πνεύματα.

Νομιμη φοροαποφυγη

Τις τελευταιες εβδομαδες, η συμπεριφορα μεγαλων πολυ-εθνικων εταιρειων, ειναι στη πρωτη γραμμη. Εταιρεις οπως Amazon, Google kai Starbucks, με τζιρους δισεκατομυριων πληρωνουν ελαχιστους φορους.
Starbucks τα τελευταια 13 χρονια ειχε πωλησεις 3.1 δισ λιρες και πληρωσε φορο 8.6 εκ λιρες. Πως το κανουν? Βασικα δειχνουν ελαχιστο κερδος, πληρωνοντας μια αλλη θυγατρικη δικαιωματα για την χρησιμοποιηση του ονοματος. Την ιδια στιγμη σε γραμματα σε μετοχους υπερηφανευονται για το ποσο κερδοφορα ειναι η εταιρεια.
Περα απο την αδικια προς την πολιτεια (και σε τετοιες εποχες λιτοτητας που ολοι καλουμαστε να πληρωσουμε) ειναι επισης αντι-ανταγωνιστικο μια και καθαρα βρετανικες εταιρειες πληρωνουν πολυ περισσοτερο φορο.
Αυτο δεν ειναι βρετανικο φαινομενο, συμβαινει παντου, αλλα καθως τα πραγματα σφιγγουν, τη στιγμη που κοβουν επιδοματα για ανεργους και αναπηρους, δεν ειναι δυνατον μερικες εταιρειες να μην πληρωνουν το μεριδιο τους.
Η βρετανικη εφορια θα ξοδεψει 77 εκ καθε χρονο για τα επομενα 2 χρονια για να προσλαβει περισσοτερους εφοριακους με σκοπο αποκλειστικα την περαιτερω διερευνηση τετοιων υποθεσεων. 

Γεγονοτα, προβλεψεις, κινδυνολογια

Πολλα λεγονται οτι η Ελλαδα γινεται Βουλγαρια αλλα φαινεται οτι η Βουλγαρια γινεται Ελλαδα. Συμφωνα με το Transparency International η Βουλγαρια πλεον ειναι η πιο διεφθαρμενη χωρα της Ευρωπης, μια θεση που μεχρι τωρα κατειχε η Ελλαδα.
Μια τραπεζα που παντα νομιζω οτι ειχε απαισιοδοξη γνωμη για την Ελλαδα κανει μερικες φοβερα απαισιοδοξες προβλεψεις  Citi's grim Greece forecast
Μειωση του ΑΕΠ το 2012 κατα 7.2%, το 2013 7.4%, το 2014 11.8% και 3.7% το 2015. Το ΑΕΠ θα αυξηθει κατα ενα αναιμικο 1.6% το 2016
Εχουμε αναφερθει στην ανεργια πολλες φορες, πολλοι απο μας εχουν παιδια που τωρα ξεκινουν την εργασιακη τους ζωη και εκει οι προβλεψεις της τραπεζας ειναι ακομα πιο τραγικες - 36% το 2014 και 40% το 2015, 39% το 2017. Αν λαβουμε υποψη οτι η ανεργια των νεων ειναι ηδη πανω απο 50%, αυτο σημαινει οτι εργαζομενος εικοσαρης θα ειναι ειδος σε ελλειψη.
Η τρο'ι'κα εχει αντιθετες προβλεψεις, μειωση του ΑΕΠ κατα 6% φετος, 4.2% του χρονου και αυξηση κατα 0.6% το 2014. Για την ανεργια προβλεπει κορυφωση στο 22.8% και οπως λεει ο αρθογραφος με την ανεργια ηδη στο 25%, ειναι μια προβλεψη που φαινεται γελοια.
Καλο μηνα!

Διατακτική δραχμών 60...

« ...Αυτήν τη εικόνα παρουσίαζε ο προ της Δημαρχίας της Καβάλας χώρος. Οι άνεργοι και άποροι Καβαλιώται, συνωθούντο δια την ανάληψιν μιας διατακτικής αξίας 60 δραχμών, την οποίαν ηδύναντο να μετατρέψουν εις τρόφιμα. Η χορήγησις διατακτικών θα συνεχισθεί μέχρι ότου περιλάβει το πλήθος των  αναξιοπαθούντων πολιτών...».
Το ημερολόγιο έγραφε 2 Φεβρουαρίου 1963, μια χρονιά που η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό κατέγραψε ρεκόρ. Κι όσο για την αξία των 60 δραχμών, να υπενθυμίσω ότι το εισιτήριο στο αστικό για το Μπάτη ήταν 1,80 δραχμές. Πιστεύαμε ότι τέτοιες εικόνες δεν θα τις ξαναδούμε...
Η ανεργία βρίσκεται στο 25,1% και όσο διαρκεί η ''σωτηρία'' της χώρας οι τάσεις είναι συνεχώς ανοδικές. Ειδικά στους νέους έχει ξεπεράσει το 55% και οι περισσότεροι απ΄αυτούς ψάχνουν να βρουν ένα τρόπο να φύγουν από την Ελλάδα. Οι μόνοι λόγοι που έχει ένας νέος για να μη φύγει από τη χώρα είναι ή να μη μπορεί (να μη βρίσκει κάποια δουλειά) ή να μην τολμάει.
Νέος και Έλληνας. Δύσκολο το πρόβλημα.

Οι μουσικές Τρίτες του Φλοίσβου

'' Έλα καμιά φορά να δεις τι ωραία που είναι...''
Και έτσι πήγα.
Για να ξαναθυμηθώ τις παλιές μέρες των παιδικών μου χρόνων που κάποιος από την παρέα των γονιών μου έπιανε το τραγούδι και οι άλλοι ακολουθούσαν μέχρι που η μουσική τους παράσερνε όλους...,
να γυρίσω στη θαλπωρή της εποχής που το τραγούδι συνόδευε τις συντροφιές στο γυρισμό από τη Θάσο, στις οδοιπορίες στην εξοχή, στις ταβερνούλες, στα σπίτια όπου κάποιος θα έφερνε μια φυσαρμόνικα και θα έδινε τον τόνο...και μετά οι παρέες μεγάλωναν και τα τραγούδια πληθαίναν.
Μια τέτοια μερακλίδικη παρέα μαζεύεται στο Φλοίσβο τις Τρίτες. Με βιολιά και κιθάρες και μαντολίνα και φυσαρμόνικες και υπέροχες ζεστές φωνές που τιμούν τα όμορφα ελληνικά τραγούδια.
Κύριε Φάνη και η όμορφη συντροφιά σας του Φλοίσβου, μας ζεστάνατε την καρδιά.
                                                                                                                                        Μαρία Π.

Δίκιο είχε η δασκάλα.....

Φτωχότερη η Καβάλα μας

Έφυγε σήμερα στα 82 του χρόνια ένας μεγάλος Καβαλιώτης, ο Χρόνης Μίσσιος.
Ένας συγγραφέας, που έμαθε τα γράμματα στις φυλακές και στις εξορίες.
Ένας αριστερός, που δεν εξαργύρωσε τους αγώνες του.
Ένας ιδεολόγος, που, αφού δεν μπόρεσε να αλλάξει το σύστημα, δεν επέτρεψε στο σύστημα να αλλάξει τον ίδιο, σύμφωνα με τη δική του ρήση.

Φίλοι και φίλιοι.

                                                         Η μαγεία ολάκερης της ζωής
                                         στηρίζεται στις μεγάλες φιλίες που δημιουργούμε
Στίχοι του νεαρού Άραβα ποιητή Ταράφα (6ος αιώνας μ,Χ.) που δεν διαφέρουν και πολύ από τη ρήση του Επίκουρου: Από κείνα τ΄αγαθά που η σοφία δημιουργεί για την ευτυχισμένη ζωή, το μεγαλύτερο είναι η φιλία. Όμως και ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα αναφέρει: Να χάσει κανείς ένα φίλο, το θεωρώ ισοδύναμο με το να χάσει τη δική του ζωή, που τόσο πολύ αγαπά. Πολλοί φιλόσοφοι αλλά και ποιητές έγραψαν υπέροχα, βαθυστόχαστα και εύγλωττα πράγματα για την φιλία.
Η φιλία όμως δεν αναπτύσσεται μόνο μεταξύ των ανθρώπων αλλά και ανάμεσα στους αριθμούς.
Πάρτε, για παράδειγμα, τους αριθμούς 220 και 284. Ο 220 έχει γνήσιους διαιρέτες τους παρακάτω αριθμούς:
                   1, 2, 4, 5, 10, 11, 20, 22, 44, 55 και 110.
Με τη σειρά του, ο 284 έχει γνήσιους διαιρέτες τους παρακάτω αριθμούς:
                                              1, 2, 4, 71 και 142.
Αν προσθέσουμε τους διαιρέτες του 220, παίρνουμε 284 ενώ αν προσθέσουμε τους διαιρέτες του 284, παίρνουμε 220. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητας ο Πυθαγόρας αποκαλούσε αυτούς τους αριθμούς φίλους (ή φίλιους) γιατί θεωρούσε το φίλο ως έτερο εγώ. Το μόνο ζεύγος φίλων αριθμών που γνώριζαν οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν το 220 και το 284. Ο Άραβας μαθηματικός Ταμπίτ ιμπν Κούρρα (ιμπν θα πει γιός) ανακάλυψε ένα τύπο εντοπισμού φίλων αριθμών και το επόμενο ζευγάρι που βρήκε ήταν οι αριθμοί 17269 και 18416. Το ζεύγος αυτό το ξαναβρήκε το 1636  ο Fermat. Το 1750 ο Descartes ανακάλυψε το ζεύγος: 9363584 και 9437056.

Υ.Γ. Σε αντίθεση με το φαγητό που μας φάνηκε βαρύ (και καυτερό) τα θέματα που συζητήσαμε ήταν ανάλαφρα. Το μόνο επίκαιρο που μας απασχόλησε ήταν η επίθεση στο Γερμανό πρέσβη. Και προέκυψε κι ένα quizz: Just in time. Που, πότε και τι ήταν. Αχ βρε Πανούλη τι μας ...ρωτάς.

17 Νοε ΄76

Για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου όταν ήμασταν μαθητές στο σχολείο έχουμε αναφερθεί πριν δύο χρόνια.
Δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω κάτι, όμως ψάχνοντας σήμερα το μεσημέρι στο πατάρι των γονιών μου με σκοπό να βρω στην κόρη μου κάποιες παλιές αφίσες, βρήκα κάποια στοιχεία που ούτε καν ήξερα ότι είχα κρατημένα.
Βρήκα το πρόγραμμα της εκδήλωσης που κάναμε για το Πολυτεχνείο, την τελευταία χρονιά του Λυκείου. Τι σύμπτωση μέρα που είναι σήμερα!
Το πρόγραμμα το παρουσίαζαν ο Γιάννης Β. με το Θέμη Κ. και την ομιλία είχε κάνει ο φιλόλογος Γιαννακάκης. Διαπίστωσα ακόμη, ότι εγώ είχα διαβάσει ένα απόσπασμα από το Χρονικό (της Κωστούλας Μητροπούλου, το οποίο επίσης βρήκα),  ενώ με τη μουσική ασχολήθηκε ο Χρήστος Κ. Βρήκα ακόμη και την απόδειξη από το ανθοπωλείο (250 δρχ.)  για το στεφάνι που αγόρασα με τα χρήματα του ταμείου της τάξης  και που κατέθεσε ο Κώστας εκείνη τη μέρα στο Ηρώο. Ήταν έντονα τα συναισθήματά μας εκείνα τα χρόνια, αλλά στις μέρες μας που η απογοήτευση και η αδράνεια επικρατούν, το σύνθημα του Πολυτεχνείου  έχει περισσότερο νόημα και είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Κι όπως λέει και η Κική Δημουλά ( κατά Μάκη Τ.) απαιτείται γενναιότητα απέναντι στη μελαγχολία...

Τέλη Κυκλοφορίας 2013

Με τις υγείες μας.........

https://www1.gsis.gr/webtax2/telhkykl/login.do

Πάμε στον σύνδεσμο, βάζουμε ΑΦΜ και αριθμό κυκλοφορίας και τυπώνουμε τα τέλη.

Επόμενη κίνηση, να βρούμε πού είναι τα λεφτά (που ως γνωστόν, υπάρχουν) για να πάμε να τα πληρώσουμε.

Αυτή είναι ζωη

Ο γάτος με την πλάτη του στον αναιμικο χειμερινό ήλιο, μάλλον σκέφτεται που θα πάει για ύπνο.

Πολιτικό Σχόλιο

                                     
                                                                 ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ!!!

Βράδυ Σαββάτου στο ανηφοράκι στις Καμάρες

Βράδυ Σαββάτου. Σε μια πόλη που τυλίγεται σιγά - σιγά στα χρώματα του χειμώνα. Ενός χειμώνα που σε αντίθεση με το παρελθόν, κυριαρχεί το γκρίζο και τα άδεια βλέμματα. Σε μια χώρα αλωμένη εκ των έσω, με  μια Βουλή που συνεδριάζει με την προστασία της Αστυνομίας και του παρακράτους, ευτελισμένο Σύμβολο Εθνικής Κυριαρχίας μιας χώρας χωρίς αξιοπρέπεια και  φωνή, υπέρλαμπρα φωτισμένη, δεσπόζουσα  στην πλατεία  «Συντάγματος», όπου οι διαμαρτυρίες  φιμώνονται από μια χούφτα ανόητων και εγκάθετων σε διατεταγμένη αποστολή, μεταδίδοντας  εικόνες βίας και καταστροφής που αποσκοπούν πρωτίστως στην ψυχολογική καταστολή και στον εκφοβισμό.

Οι όψεις των πόλεων αλλάζουν. Η πόλη μας αλλάζει… Παρακμή και εγκατάλειψη στο κέντρο, πεζόδρομοι και παραλία παραδομένα στην αισχροκέρδεια και ασυδοσία των φραπεδοεπιχειρηματιών όπου πληρώνεις την μπύρα περισσότερο και από την GrandPlace στις Βρυξέλλες, η έννοια πεζοδρόμιο είναι ότι νομίζει ο καθένας, ύπουλες λακκούβες έχουν στείλει κόσμο στην Ορθοπεδική, όλα στον αυτόματο πιλότο και στην αυτορρύθμιση.

Όμως έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη γεμάτη γοητεία και άρωμα ιστορίας, συνδυασμό μιας μακράς παράδοσης ευωπαϊκότητας και ανατολής. Με όλους τους χυμούς,  και την κακοδαιμονία των βαλκανικών χωρών που γνώρισε  ακμή, οικονομική κατάρρευση τις βαθιές κοινωνικοπολιτικές αλλαγές μετά τον πόλεμο.

 Έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη-λιμάνι στην άκρη των Βαλκανίων με  πλούσιο πολιτιστικό υπόβαθρο, με  ανθρώπους ζωντανούς και δημιουργικούς που το παλεύουν, με γωνιές  μιας ιδιαίτερης γοητείας που μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Η χώρα έχει ζήσει και χειρότερα. Θα τα καταφέρουμε. 

Βράδυ Σαββάτου στο κρασάδικο στην ανηφορίτσα πίσω από τις Καμάρες. Με φίλους, σε μια γωνιά μοναδική και με θέα την ομορφιά της πόλης.

                                                                                                                                 Στην υγειά σας… 

                                                                                                                                 Μαρία Π.

Χειμωνιατικη μέρα

Κοιτώντας ανατολικά από ένα από τα υψηλότερα μέρη του Λονδίνου

H Χαρίκλεια και η Λίζα

" ΄Ηταν Αύγουστος του 1922 και στην Πάνορμο η Περζούλα, σύζυγος Χρήστου Χριστοφορίδη, ετοίμασε τα παιδιά και τα ντέκια (στρωσίδια και φαγητά), όπως κάθε χρόνο. Πήγαιναν στο Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης, αντίκρυ στην Κύζικο, για το μεγάλο πανηγύρι. Να προσκυνήσουν στη χάρη της, να κάνουν αγρύπνια και να γλεντήσουν. Την επόμενη, μέρα αργία, θα έρχονταν και οι άντρες. Ο Χρήστος θα έκλεινε το ζαχαροπλαστείο και θα πήγαινε να τους βρει. Μετά την πρωινή λειτουργία θα έστρωναν το γιορτινό τραπέζι κάτω από τα δέντρα και το απογευματάκι θα έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής. 
Έφτασε όμως το κακό μαντάτο. Η γιαγιά πήρε τα τρία της παιδιά και δρόμο για την παραλία, εκεί που περίμεναν οι βάρκες για να τους πάνε στα μεγάλα καράβια. Η θεία Χαρίκλεια, η μεγαλύτερη κόρη της  γιαγιάς, μικρό κορίτσι τότε, είχε ένα σκυλάκι που την ανάγκασαν να το αφήσει στην αμμουδιά. Κι εκείνο το κακόμοιρο, η Λίζα, όταν απομακρυνόταν η βάρκα άρχισε ένα παραπονιάρικο κλαψούρισμα, σαν να έλεγε '' πάρτε με μαζί σας''. Στα κρυφά η Χαρίκλεια του έκανε νόημα κι εκείνο ρίχτηκε στη θάλασσα και μπήκε στη βάρκα. Το έφεραν κι αυτό προσφυγάκι στην Ελλάδα.''
Διάβασα πρόσφατα αυτό το μικρό σημείωμα της Βίλης Καραρίζου στην περιοδική έκδοση ΜΝΗΜΗ των  Μικρασιατών Καβάλας, μιας αξιέπαινης  προσπάθειας να κρατηθούν οι μνήμες των προγόνων, που επιμελείται με μεγάλο ενθουσιασμό και ψυχή ο Κυριάκος Λυκουρίνος.
Τα πρόσωπα που αναφέρονται στο σημείωμα τα είχα ακουστά και την Χαρίκλεια την έχω γνωρίσει. Ο Χρήστος Χριστοφορίδης με τη γυναίκα του Περζούλα (η οποία καταγόταν από την Πέραμο) και τα τρία τους παιδιά, τη Χαρίκλεια, τον Μισαήλ και την Ευθαλεία ήρθαν στην Καβάλα με το πλοίο, πρόσφυγες από την Πάνορμο χωρίς να προφτάσουν να πάρουν μαζί τους τίποτε.
 Στην αρχή τους έβαλαν να μείνουν στην καπναποθήκη Ρεζή, το σημερινό Εμπορικό κέντρο. Θυμάμαι μια φορά, ήμασταν ακόμη μαθητές στο Λύκειο, καθώς ανεβαίναμε από την Αβέρωφ, ο Χρήστος μου έδειξε δυο καρφιά πάνω στο τοίχο της καπναποθήκης και μου είπε ότι τα κάρφωσε ο πατέρας του για να απλώνει η γιαγιά του η Περζούλα τα ρούχα τους.
Κατόπιν η οικογένεια μεταφέρθηκε σε ένα προσφυγικό μαχαλά  στο Βύρωνα, εκεί που είναι κτισμένο σήμερα το 2ο Γυμνάσιο και το ΠΙΚΠΑ. Κατασκευές με σανίδες και πισόχαρτα, με κοινά αποχωρητήρια, χωρίς θέρμανση και πολλή φτώχεια. Θυμάμαι αρκετές  φορές τον πατέρα του Χρήστου, τον κύριο Μιχάλη, να αναφέρεται στις άθλιες  συνθήκες διαβίωσης τους  στην καπναποθήκη αλλά και στην παραγκούπολη. Ο Χρήστος Χριστοφορίδης δούλεψε για ένα διάστημα στο ζαχαροπλαστείο του Καζαντζίδη και πέθανε το 1942 στην κατοχή.
(Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Κομνηνό Γ. Απότα για την παραχώρηση της πρώτης φωτογραφίας, που είναι δημοσιευμένη στο αξιόλογο και ιδιαίτερα εμπεριστατωμένο  βιβλίο του: Οι Θρησκευτικές  κοινότητες της Καβάλας 1850-1950, δίνοντάς μας την ευκαιρία να δούμε τη γειτονιά μας όπως ήταν εκείνη την περίοδο. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη το 1926 και βλέπουμε σκηνές στις οποίες έμεναν ακόμη κάποιοι πρόσφυγες. Ο χωματόδρομος (Α) που διασχίζει το ένα και μοναδικό αυτοκίνητο είναι η 7ης Μεραρχίας, ενώ από κάτω της διακρίνεται η οδός Εγνατίας (Β) και το σπίτι (C) του συμμαθητή μας Ασαδόρ Α. Η παραγκούπολη φαίνεται καθαρά και υπήρχαν μάλιστα κάποια απομεινάρια αυτών θλιβερών κατασκευών μέχρι που πηγαίναμε στο Δημοτικό σχολείο (τελευταία φωτογραφία.)

Μια ακομα λιστα

Η γνωστη τραπεζα που ειναι δημοφιλης με μεξικανους εμπορους ναρκωτικων, διαφορους αλλους εγκληματιες και διεφθαρμενους πολιτικους, ειναι ξανα στις ειδησεις σημερα. Μια λιστα με 4,000 ονοματα που εχουν λογαρισμους στο νησι Jersey (ενας αλλος φορολογικος παραδεισος), δημοσιευεται σημερα στο Daily Telegraph. Η λιστα περιλαμβανει ονοματα γνωστων εγκληματιων, εμπορων οπλων και αλλων.
Φυσικα πρεπει να τονισθει το να εχεις λεφτα σε φορολογικο παραδεισο δεν ειναι παρανομο. Το θεμα ειναι παντα το που βρηκες αυτα τα λεφτα και αν δηλωνεις του τοκους.

Τραίνα, άμαξες, άλογα και διαστημικό λεωφορείο....

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, αλλά ενδιαφέρον και αστείο πάντως είναι.

ΕΛΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ!!! 


Η απόσταση ανάµεσα στις δύο ράγες των σιδηροδροµικών γραµµών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθµός.

Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;

Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε µε τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Άγγλους μηχανικούς που μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.

Και τότε, γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους µηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.

Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.

Γιατί οι άµαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόµοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αµαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς ßλάßες στους άξονες.

Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο µεταξύ τους; 
Οι πρώτες µεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωµαίους, µε σκοπό να µετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άµαξες ήταν οι πολεµικές άµαξες των Ρωµαίων. Οι άµαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραßούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν µεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να µην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασµό. Προκειµένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άµαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραµµισµένοι µε τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ αποµακρυσµένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήµατα κατά την διασταύρωση δύο αµαξών στην ίδια οδό.

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό µας ερώτηµα! Το διάκενο στις ράγες των Αµερικανικών σιδηροδρόµων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε µιαν άλλη ήπειρο, οι ρωµαϊκές άµαξες κατασκευάζονταν ανάλογα µε το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.

Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και µια προέκταση αυτής της ιστορίας µε το διάκενο στις ράγες και τα καπούλια των αλόγων. Αν δει κανείς το Αµερικανικό διαστηµικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, µπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαµενές καυσίµων που είναι στηριγµένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαµενής. Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαµενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν µεγαλύτερες, αλλά οι δεξαµενές αποστέλλονται σιδηροδροµικώς στο σηµείο εκτόξευσης. Η σιδηροδροµική γραµµή µεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάßεραλ περνά από µια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το µέγεθος των δεξαµενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων. Έτσι, το πλέον εξελιγµένο µεταφορικό µέσον του κόσµου, το διαστηµικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες!


Εποµένως, την επόµενη φορά που θα ßρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κώλος τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτηµα.

Πηγή: http://blogingr.blog..._6734.html#more

Έρημοι δρόμοι

Την Κυριακή το απόγευμα επιστρέφαμε από την Ξάνθη, όπου σπουδάζει η κόρη μας.Διαπιστώσαμε ότι ελάχιστα αυτοκίνητα (εκτός από κάποια φορτηγά κι αυτά με ξένες πινακίδες) κυκλοφορούσαν στην Εγνατία. Φαίνεται ότι η κρίση έχει περιορίσει πολύ την κίνηση στους δρόμους. Εκτός από το κόστος της βενζίνης και το γεγονός ότι πολλοί έχουν παραδώσει τις πινακίδες τους για να αποφύγουν τα τέλη κυκλοφορίας, είναι και η διάθεση που έχει αλλάξει. Ο κόσμος μένει στο σπίτι του περιμένοντας κάθε μέρα τα χειρότερα. Μόνο στην είσοδο της πόλης, στο Περιγιάλι, είδαμε μία σχετική κίνηση.

Η λιστα της Lagarde

Η ιστορια του δημοσιογραφου που δημοσιευσε την λιστα με ονοματα πιθανων φοροφυγαδων εκανε τον γυρο του κοσμου. Με τυπικο αγγλικο χιουμορ ο Guardian συνεστησε στη κυβερνηση να κανουν τον δημοσιογραφο υπευθυνο για συλλογη φορων μια και φαινεται να ειναι ο μονος που κανει κατι.
Τι να πεις για τους τοτε υπουργους, που 'χασανε' την λιστα, την εβαλαν καπου και δεν θυμουνται που ειναι. Δεν ντρεπονται καθολου?
Το ενδιαφερον ειναι ομως οτι η Lagarde εδωσε αναλογες λιστες και σε αλλες χωρες και αναμεσα σε αυτες και στη Βρετανια. Τι εγινε λοιπον εδω? Η λιστα ειχε 6,000 ονοματα φοροφυγαδων. Κανενα ονομα δεν εγινε γνωστο. Ερευνηθηκαν 500 ατομα και με την υποσχεση ανωνυμιας συμφωνησαν να πληρωσουν προστιμα και τον αναλογουμενο φορο. Μονο ενα ατομο εχει διωχθει ποινικα. Η μανατζερ της εφοριας θα παει στο κοινοβουλιο για να λογοδοτησει για την σκανδαλωδη και επιεικη μεταχειρηση των φοροφυγαδων.
Σημασια επισης εχει και η τραπεζα που ειναι αναμιγμενη. Η HSBC διωκεται στις ΗΠΑ για πλυσιμο μαυρου χρηματος και ηδη η τραπεζα εχει βαλει στην ακρη 500 εκ δολλαρια για προστιμα που περιμενει. Ειναι φανερο οιτ οι φοροφυγαδες και μαυροχρηματιστες προτιμουν να πλενουν το χρημα τους με την HSBC.

... σήμερα το βράδυ

...κάποιος κολυμπούσε στη Ραψάνη.
Αρκετοί ψαράδες είχαν στήσει τα καλάμια τους στη αμμουδιά. Ένα απαλό αεράκι θύμιζε κάπως ότι είμαστε στον τελευταίο μήνα του Φθινόπωρου. Όσες φορές και να κάνεις τη συγκεκριμένη διαδρομή ( Χρυσ. Σμύρνης- Τενέδου - Καλαμίτσα ) κάτι διαφορετικό πάντα θα δεις...