Σπιλιάδες του Αυγούστου

Σαν γιαλός
το πρωινό όπου βγαίνει και λιάζεται το φύκι, ο σταυρός,
ο αχινός – και το κύμα στην αμμουδιά δεν είναι σοβαρό,
μα παίζει. Πέρα βέβαια η θάλασσα έχει μιαν απαλή τραγικότητα.

Μικρές στιγμές

Η φωτογραφία είναι ένα μέσο για να αισθάνεσαι, να αγγίζεις, να αγαπάς. Αυτό που έχεις καταγράψει είναι πλέον απαθανατισμένο για πάντα… διαφυλάττει τη μνήμη των μικρών πραγμάτων, ακόμα και πολύ μεταγενέστερα από τη στιγμή που εσύ έχεις ξεχάσει τα πάντα.

Αύγουστος

Λένε πως ο Αύγουστος μυρίζει φθινόπωρο. Δεν ξέρω. Ίσως. Αγαπώ όμως αυτόν τον τελευταίο χαιρετισμό του καλοκαιριού. Τα μήλα ωρίμασαν και οι ηλιόσποροι βρίσκονται ακόμη στα χωράφια, και το μέλι έγινε, και οι ντάλιες ανθίζουν παντού... Κι ακόμη οι ζεστές του ήλιου αχτίδες τρυφερά κι ανάλαφρα αγκαλιάζουν τα πολύχρωμα αστράκια, και οι αστρικές καταιγίδες φωτίζουν τον ουρανό, και από το περιβόλι κουβαλούν καρπούζια. Ας πλησιάζει μοιραία το φθινόπωρο, ο Αύγουστος όμως είναι ακόμη καλοκαίρι.... Μαρίνα Τσβετάγιεβα, 8 Οκτωβρίου 1892 - 31 Αυγούστου 1941 Φωτογραφία: Το Παπαγεωργίου (ΙΙ) μια καλοκαιρινή μέρα του 1960 στη διαδρομή Λιμενάρια-Καβάλα.