Και δεν έφταναν αυτά τα κοινά, δημόσια κακά, ήρθε κι αυτό με τον Αντώνη Καρυώτη, επιβάτη του φέρι «Blue Horizon» που τον έριξαν στα κατάμαυρα-σαν τη ψυχή τους- νερά του λιμανιού του Πειραιά δύο ναυτικοί. Πλοίαρχος και ύπαρχος δεν έδωσαν σημασία, άφησαν τον επιβάτη να πνιγεί και ξεκίνησαν ατάραχοι το ταξίδι τους για την Κρήτη. «Γαλάζιος Ορίζων», τι ποιητικό όνομα...ότι πρέπει για να κρύβει το πηχτό σκοτάδι της ψυχής. Είναι δυνατόν κανονικοί άνθρωποι, που κατά τα φαινόμενα δουλεύουν έντιμα, κυβερνούν καράβια, είναι νομοταγείς και αξιοσέβαστοι πολίτες να μετατρέπονται σε σκληρούς δολοφόνους χωρίς αιτία; Παθαίνουν κάτι ξαφνικά ή αυτό το κάτι είναι συνεχώς μέσα τους, το κρύβουν προσεκτικά και κάποια στιγμή τους ξεφεύγει και αποκαλύπτεται;
Αλήθεια, το «Βαρβιτσιωτης» με πόση αναισθησία γράφεται;
Mας κοιτάζει η άβυσσος,.. Ο κίνδυνος να μας καταπιεί είναι εδώ.
