Σάββατο βράδυ 11.7.1964
Πώς πέρασε ήδη τόσος καιρός από την Κυριακή που ξεκίνησα!... Μια και δυο φορές τη ημέρα πηγαίνουμε από την Καβάλα στο χώρο των Φιλίππων και τανάπαλιν. Το σκηνικό ευτυχώς προχωρεί. Αλλά για τα φορέματα σχεδόν τίποτα και μέχρι τις 17, που είναι η πρεμιέρα, τα κοστούμια του Ιππόλυτου [1] θα μείνουν στο ράφι. Ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να εργαστούμε με τον απαραίτητο πανικό από κει και πέρα. Περιμένω να μου γράψεις, σ΄αυτήν εδώ τη διεύθυνση: ξενοδοχείον «Πανόραμα», Καβάλα... Έχω την ευτυχία στα γεύματα να είμαι μόνος. Κι ο Καραντινός κι οι ηθοποιοί πάνε σε μια ταβέρνα με λιγδόφαγα, κι επωφελούμαι της φασαρίας έτσι και τραβώ σε μιάν άλλη ταβέρνα, μητυληναίικια, πιο παραθαλάσσια, που έχει ψαρικά και χόρτα. Κρασί γιοκ. Και κει έρχεται και με βρίσκει ο ποτέ μαθηματικός και νυν καπνέμπορος Πετρίδης, που ζει μόνος εδώ, στο ίδιο ξενοδοχείο με μένα...Έχει κλείσει το σπίτι του, γιατί φαίνεται πως η γυναίκα του, μαζί με το παιδί τους μένει στην Αθήνα ή σε κάποιο βουνό. Είναι ευγενικός, μιλά λίγο, σοβαρά και σωπαίνει «tres a propos»...
Φωτογραφίες: 1. Στην παραλία της πόλης, στις 28/11/1964. Δεξιά το πλήθος που διακρίνεται περιμένει να επιβιβαστεί στο "Παπαγεωργίου" με προορισμό τα Λιμενάρια. Αριστερά τα παλιά ψαράδικα και η πρώτη πολυκατοικία που κτίσθηκε στην περιοχή (Βενιζέλου 7)
2. Στην παραλία το χειμώνα του 2016. Στο βάθος διακρίνεται η ταβέρνα «Ωραία Μυτιλήνη» (λειτούργησε από το 1948 έως το 2020) που αναφέρει ο Ν.Ε. στο γράμμα του,
[1] Το καλοκαίρι του 1964 το ΚΘΒΕ ανέβασε στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων την τραγωδία του Ευρiπίδη ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ, σε σκηνοθεσία του Σωκράτη Καραντινού και μετάφραση του Κώστα Βάρναλη. Ο ποιητής και ζωγράφος Νίκος Εγγονόπουλος είχε αναλάβει τα σκηνικά και τα κοστούμια.
Ο ίδιος σε συνέντευξή του στην τοπική εφημερίδα Ταχυδρόμος (10/7/1964), δηλώνει: « Η Φαίδρα του Ιππόλυτου έχει τη χάρη της πικροδάφνης... Η χαρά μου είναι μεγάλη που συνεργάζομαι με το φίλο μου Σωκράτη Καραντινό για την πραγματοποίηση της παράστασης...»
