Χτες το βράδυ ανέτειλε η μεγαλύτερη πανσέληνος του καλοκαιριού αλλά και της φετινής χρονιάς. Το φεγγάρι βρισκόταν στο περίγειό του , δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της τροχιάς του γύρω από τη γη. Το ίδιο συνέβη πέρυσι στις 6 Μαίου και είχαμε αναφερθεί σ΄αυτό.
Προχτές είχαμε το θερινό ηλιοστάσιο.
« Ο μεγαλύτερος ήλιος από τη μια μεριά
κι από την άλλη το νέο φεγγάρι.....
Ανάμεσά τους χάσμα της αστερωμένης νύχτας....»
αναφέρει ο Σεφέρης στο ποίημά του Θερινό Ηλιοστάσιο. Μια νύχτα γεμάτη δοξασίες και θρύλους από την αρχαιότητα, που έχει εμπνεύσει τον Σαίξπηρ, και που γιορτάζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη: του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα.
Οι φωτιές ανάψανε σε πολλά μέρη και μικροί και μεγάλοι πήδηξαν από πάνω αφού έριξαν σ΄αυτές τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς. Πηγή έμπνευσης το θερινό ηλιοστάσιο για πολλούς συγγραφείς, ίσως γιατί το διάστημα 21-24 αυτού του μήνα είναι ''ενεργειακά φορτωμένο'' όπως κάποιοι θεωρούν, ίσως όμως και λόγω της μοναδικής ομορφιάς και της μαγείας που έχουν αυτές οι νύχτες. Νύχτες καλοκαιρινές, γεμάτες φως και ...υποσχέσεις: «Του Κλήδονα σεβντά πουλώ κι έρωτα καμπανίζει / και σένα την αγάπη σου δεν τήνε νταγιαντίζω » (Κρητική μαντινάδα).
