Την Πέμπτη που βγήκαμε πήγαμε στο Γιωρίκα. Καθήσαμε πίσω, στην αυλή και είχε πολύ δροσιά. Δε θυμάμαι πώς έγινε και ήρθε στη παρέα μας ο Γιώργος, που άρχισε να μας μιλάει για το αρχικό μαγαζί του, τότε που ήταν σαν καφενείο, με μιά σόμπα στρογγυλή στη μέση και έφτιαχνε μόνο σουβλάκια. Μας είπε ακόμη ότι πριν ασχοληθεί μ΄αυτή τη δουλειά, δούλεψε οικοδόμος για πολλά χρόνια και μάλιστα στον Μπάτση, για τον οποίο ήταν ιδιαίτερα εγκωμιαστικός. Θυμήθηκε ακόμη ότι δούλεψε στην κατασκευή του Εθνικού Σταδίου, ένα έργο πολύ μεγάλο και στο οποίο δούλευαν 180 άτομα. Σε κάποια φάση εμφανίσθηκε ο Ασλανίδης ( ο οποίος συνήθιζε να επισκέπτεται αιφνιδιαστικά τα υπό κατασκευήν έργα ) και το συνεργείο έπρεπε με κάποιο τρόπο να τον καλωσορίσει. Κανένας δεν ήθελε να το αναλάβει μέχρι τελικά που επέλεξαν το Γιώργο να του δώσει την ανθοδέσμη και να του πει δυό λόγια εκ μέρους όλων....Τι όμως τον οδήγησε ν΄αφήσει '' το γιαπί το πηλοφόρι, το μυστρί '' δεν μας το είπε.
Υ.Γ. Αν θέλετε να δείτε επίκαιρα από τα εγκαίνια του Εθνικού Σταδίου με τον εν λόγω '' Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού '' που ήταν και οπαδός του Ηρακλή πατήστε εδώ.
