Είναι δύσκολο με λόγια να περιγραφεί η κατάντια μιάς από τις καλύτερες ακρογιαλιές του Νομού μας. Πέρα από το γεγονός ότι υπήρχε άπειρος κόσμος -ο ένας πάνω στον άλλο, η βρωμιά που υπήρχε παντού, το σκουπιδαριό, οι γόπες στην αμμουδιά, οι φωνές και τα λεωφορεία με τους Βούλγαρους που έρχονταν συνέχεια -με το φαγητό τους φυσικά, είναι κάποιες εικόνες που σκιαγραφούν κάπως την κατάσταση που επικρατούσε.
Αναρωτιέμαι αν αυτή είναι η Τουριστική Ανάπτυξη που είχαν κατά νου ο τέως αλλά και ο νυν Δήμαρχος του τοπικού Δήμου. Κι αν πραγματικά κερδίζει κάτι από αυτή τη κατάσταση η περιοχή και ακόμη περισσότερο η Πολιτεία. Τα μπαράκια που διαθέτουν''δωρεάν'' τις ξαπλώστρες και χρεώνουν το αναψυκτικό 4 ευρώ, δεν συνηθίζουν να κόβουν αποδείξεις. Οι διάφοροι μετανάστες και λαθρομετανάστες που περιφέρονται ασταμάτητα πουλώντας καλαμπόκια, ντόνατς, γυαλιά ηλίου μαϊμού, χάντρες και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, δε νομίζω να προσφέρουν πολλά στην οικονομία. Προς τι λοιπόν όλα αυτά;
