ένας φίλος ήρθε απόψε...

Με τον Κώστα Δ. ήμασταν συμμαθητές στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Πάντα χαμογελαστός, πρόθυμος να βοηθήσει, ευγενικός, χαμηλών τόνων και συνεσταλμένος. Ευφυής και με ιδιαίτερα καθαρή ματιά στο μάθημα της  Γεωμετρίας. Συνυπήρξαμε στο Α΄ έτος του Μαθηματικού Θεσσαλονίκης, όμως δεν τον τράβηξε η απόμακρη ομορφιά των Μαθηματικών και συνέχισε τις σπουδές του σε Πολυτεχνείο στη Γερμανία όπου ζούσαν οι γονείς του.
Έκτοτε χαθήκαμε και στα χρόνια που πέρασαν συναντηθήκαμε  μόνο στα δύο reunion που κάναμε. Όμως οι φιλίες δεν καταβάλλονται ούτε από το χρόνο, ούτε από την απόσταση. Διερχόμενος από την Καβάλα με τα δύο του παιδιά, μας ενημέρωσε και καταφέραμε να συναντηθούμε με μερικούς ακόμη από τους συμμαθητές μας. Εξαιρετική η μάζωξη, με πολλά γέλια και κουβέντες, στην παραλία με φόντο το κάστρο και το φεγγάρι που ανέτειλε.