...Τα μαθηματικά είναι μόχθος. Μακάρι να ήταν και κάτι ρομαντικό... Είναι δύσκολο ν΄αντέξεις. Παίρνεις μια απόφαση και βρίσκεις δύο ακόμη αποφάσεις να σε περιμένουν, και μετά τέσσερις και μετά οκτώ. Και πρέπει να αναγκάσεις τον εαυτό σου να σταματήσει και να γυρίσει πίσω. Ν΄αρχίσει απ΄την αρχή. Δεν αναζητάς την ομορφιά, αναζητάς την απλότητα. Η ομορφιά έρχεται αργότερα...
Το θεμελιώδες ερώτημα δεν είναι πώς κάνεις εσύ μαθηματικά, αλλά πώς τα κάνει το ασυνείδητό σου. Πώς γίνεται κι εκείνο είναι ευαπόδεικτα καλύτερο στα μαθηματικά από σένα; Δουλεύεις πάνω σε ένα πρόβλημα και μετά το αφήνεις για λίγο στην άκρη. Εκείνο όμως δε σταματά. Εμφανίζεται ξανά στο μεσημεριανό. Ή την ώρα που κάνεις ντους. Σου λέει: Ρίξε μια ματιά εδώ. Τι λες; Και μετά αναρωτιέσαι γιατί έχει κρυώσει το νερό στο ντους. Ή η σούπα...
Από το μυθιστόρημα STELLA MARIS του Cormac McCarthy.
Φωτογραφία: Συνοπτική λύση του Δ θέματος των Μαθηματικών των φετινών Πανελλήνιων εξετάσεων, στα οποία βέβαια ούτε απλότητα υπήρχε, ούτε ομορφιά...
