Επειδή θεωρώ ότι ένα απλό σχόλιο σε προηγούμενη ανάρτηση δεν αρκεί,
αποφάσισα να αφιερώσω μια ξεχωριστή ανάρτηση στον πρωτοπόρο οινοποιό και αποσταγματοποιό Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο που μας εγκατέλειψε προχθές. Τον άνθρωπο που πρώτος εμφιάλωσε τσίπουρο. 
Στα δεκάδες "με" ή "χωρίς" Μπαμπατζίμ που καταναλώσαμε παρέες γύρω από τραπέζια και συνοδεία μεζέδων με αναλύσεις για την πολιτική, την κοινωνία, τους έρωτες, τα θέλω και τα πρέπει μας. Που συνόδεψαν τα δυνατά γέλια, τα βουβά κλάματα και τους κρυφούς πόθους μας.
Από την πρώτη νιότη μας μέχρι και προχθές, στο πλησίασμα της τρίτης ηλικίας.
