Πρόταση για τις Πέμπτες

 Έχετε μάθει για τις MathsJams; Για τις περιβόητες συναντήσεις που μαζεύουν ανθρώπους σε δεκάδες παμπ και που τον τελευταίο χρόνο αναπτύχθηκαν τόσο πολύ, που κάποιοι μιλούν για απελευθέρωση του μυαλού και ζωντάνεμα του ενδιαφέροντος για γνώσεις; Γίνονται κάθε μήνα, σε παμπ της γειτονιάς, όπου οι λάτρεις των μαθηματικών και των γρίφων ανάμεσα σε μπίρες και σνακς, ανταλλάσσουν απόψεις για ένα μαθηματικό πρόβλημα, παίζουν παιχνίδια, λύνουν παζλ και συζητούν διεξοδικά νέες ιδέες που θεωρούν ενδιαφέρουσες. Οι συναντήσεις αυτές ξεκίνησαν πριν μερικά χρόνια στο Λονδίνο. Η αρχική ιδέα ανήκε στο μαθηματικό και stand-up κωμικό, Matt Parker. H διάδοσή τους ευνοήθηκε από το γεγονός ότι άρχισαν να φιλοξενούνται στο χαλαρωτικό περιβάλλον μιάς παμπ.

Προτείνω λοιπόν μία Πέμπτη κάθε μήνα να κάνουμε κάτι αντίστοιχο. Θα βγαίνουμε με μολύβια, σημειωματάρια, ψαλίδια, κύβους, τράπουλες, οριγκάμι και άλλα σχετικά και θα αρχίζουμε τις ερωτήσεις ο ένας στους άλλους, και όποιος χάνει θα κερνάει.

Κάνω την αρχή θέτοντας ένα γρίφο:

Να βρείτε μια ιστορία, έναν απλό μύθο, στον οποίο να περιγράφεται κάποια διαίρεση του 3 δια του 3 που ενώ είναι δυνατή να μην πραγματοποιείται, και μία άλλη διαίρεση του 3 δια του 2, η οποία να πραγματοποιείται και μάλιστα χωρίς να αφήνει υπόλοιπο.

ΟΙ φωτογραφίες είναι από το πρωτοποριακό για την εποχή του (1847) βιβλίο του Άγγλου μαθηματικού Oliver Byrne με θέμα την Ευκλείδεια Γεωμετρία. Στο βιβλίο που σχεδίασε ο ίδιος, χρησιμοποιούνται χρωματιστά διαγράμματα και σύμβολα, για μεγαλύτερη ευκολία των αναγνωστών.

Σαν σήμερα...

Σαν σήμερα στις 30- 5- 1973 κηδεύτηκε ο Μίμης Δαβιτζόγλου, ο γυμναστής που είχαμε όταν ήμασταν στη Β΄ Γυμνασίου.
Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και δημοφιλής σε όλους μας, όχι μόνο γιατί ήταν μικρός στην ηλικία (23 χρονών) αλλά γιατί ήταν ίσως ο μοναδικός καθηγητής που μας χαμογελούσε  και μας μιλούσε ευγενικά. Με την αγάπη του για τον αθλητισμό κατάφερε να μας εμπνεύσει, με αποτέλεσμα πολλοί από μας να αρχίσουν να πηγαίνουν στο Εθνικό στάδιο με την προοπτική να ασχοληθούν με ένα άθλημα.
Μεταξύ αυτών και ΄γω. Είχα στο μυαλό μου το ακόντιο, όμως αυτός έκρινε ότι μου ταίριαζε περισσότερο η σφύρα. Πήγα σε λίγες προπονήσεις και μετά σταμάτησα. Κάποιος εκεί μας είπε ότι θα λείψει λίγο καιρό γιατί αρρώστησε.....
Θυμάμαι την φοβερή σιωπή που ακολούθησε την είδηση του θανάτου του στην πολύβουη  αυλή του σχολείου όπως και τα σκυμμένα κεφάλια πολλών από τους συμμαθητές μας. Κανείς δεν το πίστευε...
Μετά το θάνατό του, αρκετοί από μας δεν ξαναπήγαμε στο γήπεδο για πολλά χρόνια.

Η Νεα Ευρωπη

Καταφερα μετα απο πολλες αναβολες να δω την εκθεση για τα πορτραιτα το Μανρε'ι' στην Εθνικη Πινακοθηκη Πορτραιτων.
Καθως εβγαινα βρεθηκα αναμεσα σε μια ομαδα νεαρων ανδρων που νομισα οτι ηταν οπαδοι καποιας ομαδας αλλα γρηγορα διαπιστωσα οτι ηταν μελη του English Defence League (EDL)
Το ονομα τα λεει ολα, οργανωση με μισος για καθε ξενο (πιο ειδικα για οτι εινα μη αγγλικο!)
Εκαναν διαδηλωση μπρος στην Downing Str με αφορμη την δολοφονια ενος βρετανου στρατιωτη απο εξτρεμιστες μουσουλμανους.Ενω ο πολιτικος κοσμος της χωρας αντεδρασε ψυχραιμα το EDL κανει τα παντα για να αναψει τα αιματα. Ο αδικοχαμενος στρατιωτης φορουσε μια μπλουσα με το εμβλημα ενος φιλανθρωπικου ιδρυματος (Help for Heroes) που βοηθα τραυματισμενους στρατιωτες με την αποκατασταση τους. Προς τιμη της, η φιλανθρωπικη οργανωση επεστρεψε την δωρεα του αρχηγου του EDL που εγινε με την δολοφονια του στρατιωτη.
Αυτη την εβδομαδα το καναλι Channel 4 εχει ανταποκρισεις απο διαφορα μερη της Ευρωπης. Χθες ηταν απο την Ουγγαρια οπου το κομμα Γιοβικ απαιτει εξοδο απο την ΕΕ, την εξαφανιση ολων των γυφτων και κυριως την καταπολεμηση του Εβρα'ικου λομπυ το οποιο θεωρουν οτι χρηματοδοτει και με καποιον τροπο διευθυνει την κατασταση στην μετα-κομμουνιστικη Ουγγαρια.
Σημερα σειρα ειχε η Ελλαδα και η Χρυση Αυγη για την οποια δεν μπορω να προσθεσω τιποτα περα απο αυτα που ολοι ξερουν.

Quiz

Ψάχνοντας τυχαία στο διαδίκτυο.....
Και οι δύο κοιτούν το φακό με  ύφος  αγέρωχο και υψιπετές.
Με τα κορμιά άξια και σιδερένια.
Ο 2ος και  ο 3ος στους όρθιους από δεξιά. Ποιοί είναι;
Στο κέντρο της φωτογραφίας ο αγαπημένος μας γυμναστής, ο αείμνηστος Μίμης Δαβιτζόγλου. Η φωτογραφία είναι από το ντοκυμαντέρ που έκανε το γραφείο  τύπου του Δήμου αφιερωμένο στη μνήμη του.
Για να το δείτε πατήστε:
http://www.youtube.com/watch?v=AZml8zLLjPE 

Κωνσταντίνου & Ελένης σήμερα..........

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες Κώστες, Ελένες, Κωνσταντίνες να σας χαιρόμαστε.

Πολιτισμος, τουρισμος και εθνικισμος

Αντιγραφω τον τιτλο αρθρου του Αργυρη Μπακιρτζη απο την Πρωίνη που ξεκινα με μερικες παρατηρησεις για την Παλια Μουσικη και ιδεες για το τι θα μπορουσε να γινει ωστε να εκμεταλευθει η Καβαλα τους τουριστες. Ειναι φανερο οτι προκειται για ατομο που ξερει καλα την περιοχη της Παναγιας και το πως μπορει να συνδιασθει η αναδειξη του Βυζαντινου παρελθοντος με το Οθωμανικο.
Κλικ εδω

Μοναξιά, επικοινωνία και διαδίκτυο

«...Έτσι είναι σοφότερο να εξαντλήσουμε τις προσπάθειες για καλύτερη επικοινωνία, εδώ στη Γη. Το περίεργο ωστόσο είναι ότι, όσο η επικοινωνία αυτή πυκνώνει με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα, τόσο η μοναξιά μας, η ανθρώπινη, μεγαλώνει και η αποξένωση κυριαρχεί. Φαίνεται ότι αυτό που απαιτείται είναι κάτι περισσότερο από την τεχνολογική έκρηξη της εποχής: απαιτείται βαθύτερη παιδεία και ουσιαστικότερες αξίες του πολιτισμού. Οι εφιάλτες, άλλωστε, από τα περιβαλλοντικά προβλήματα πληθαίνουν, και η Γη δεν φαίνεται να αντέχει για καιρό ακόμα την αφροσύνη μας...»
Μέρος από το κείμενο που δόθηκε χθες στους διαγωνιζόμενους στο μάθημα της Έκθεσης μαθητές. Ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος έχει αλλάξει σε σχέση με αυτόν που υπήρχε όταν δίναμε εμείς εξετάσεις. Δίνεται ένα κείμενο  για το οποίο ζητείται να γράψουν περίληψη και να απαντήσουν σε κάποιες ερωτήσεις που έχουν σχέση με αυτό. Μετά πρέπει να εκθέσουν τις απόψεις τους (500-600 λέξεις και το 40% της βαθμολογίας) για ένα θέμα που σχετίζεται κάπως με το κείμενο που έχει δοθεί. 

Ενδιαφέρον το κείμενο που δόθηκε στα παιδιά και το οποίο αναφέρεται στην διαδικτυακή μοναξιά, όπως και το θέμα που έπρεπε να αναπτύξουν για την έλλειψη σεβασμού του ανθρώπου προς το περιβάλλον. Οι περισσότεροι δήλωσαν ικανοποιημένοι γι αυτά που έγραψαν. 

Φωτογραφία: Τρόπος επικοινωνίας δύο φίλων στην π.Κ. (προ κινητών) εποχή. Εκτός από τον αναφερόμενο τρόπο, υπήρχαν και οι ατέλειωτες ουρές στον ΟΤΕ όπως και τα περίπτερα με τους μετρητές για υπεραστικά ....Κι όμως, επικοινωνούσαμε.

Ο Newton, ο Heisenberg και οι Πανελλαδικές

Πρώτη μέρα χθες των Πανελληνίων εξετάσεων, που ξεκίνησαν με το μάθημα της Έκθεσης.

Αξίζει να συγχαρούμε τα χιλιάδες παιδιά που διαγωνίζονται μαζί και τους γονείς τους, που βρίσκουν το θάρρος να δώσουν εξετάσεις σε μια λεηλατημένη από ελπίδες και όνειρα χώρα και να τους ευχηθούμε ολόψυχα  ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Σχόλιο: Σύμφωνα με τον Αινστάιν, ηλιθιότητα είναι να κάνεις

ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα περιμένοντας  ωστόσο διαφορετικό αποτέλεσμα. Φαίνεται όμως ότι το Υπουργείο Παιδείας καθώς και οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ αγνοούν τον παραπάνω ορισμό, προτιμώντας ίσως την Κβαντομηχανική και την Αρχή της Αβεβαιότητας, που αναφέρει ότι υπάρχουν γεγονότα που η εκδήλωσή τους δεν υπαγορεύεται από κάποια αίτια...

Φωτογραφίες: Εισαγωγικές εξετάσεις τον Αύγουστο του 1977. Απο το αρχείο της ΕΡΤ.

Doodle

Ευχάριστη έκπληξη σήμερα το πρωί από την Google.
Ένα τέλειο doodle.
Το χάρηκα πολύ.
Και χάρηκα ακόμη πιο πολύ, όταν διάβασα ότι το φιλοτέχνησε παιδί του Δημοτικού!
Που συνέλαβε την ιδέα της σύνδεσης του λογότυπου της Google με τα καταστρώματα ενός πλοίου, συστατικά του οποίου ήταν και ο ήλιος και η θάλασσα!
Που έκανε σωστές φωτοσκιάσεις, ακόμη και στα φτερά των γλάρων!
Που χρησιμοποίησε τόσο σωστά τις εναλλαγές του γαλάζιου και του μπλε, ώστε να προκύψει αυτό το τόσο χαρούμενο αποτέλεσμα!
Που σύνδεσε τόσο επιτυχημένα το "l" με το κατάρτι για την ανάρτηση της γαλανόλευκης!
Που είναι, τέλος, τόσο ενημερωμένο ώστε να γνωρίζει μια σημαία που έχει καταργηθεί εδώ και 35 χρόνια!!!
Πραγματικό ταλέντο ο μικρός!
Μπράβο και πάλι! 

Καθυστερημένο...

...αλλά, καλό:
Η ευχή του ΠΑΟΚτζή στην μητέρα του για την γιορτή της κατά την χθεσινή μέρα:
"Χρόνια Πολλά, μαμά,
γ@μώ τον Πειραιά!"

Κατοχικό δάνειο, πολεμικές αποζημιώσεις και κλοπή Ελληνικών Θησαυρών

Μια συζήτηση που έγινε στο enikos.gr και έχει τεράστιο ενδιαφέρον για τα πως και τα γιατί. Μια συζήτηση που (παραδόξως;) δεν έγινε σε κάποιο κανάλι ή ραδιόφωνο. Αξίζει τον κόπο να βρείτε τον χρόνο να παρακολουθήσετε όλα τα βίντεο (όσο ακόμα υπάρχουν).

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Enikos.gr : Γερμανικές αποζημιώσεις όλη η... από Enikos_gr

Φροντιστηρια σε αγγλικο στιλ

Τα τελευταια χρονια στην Αγγλια υπαρχει μια εκρηξη φροντιστηριων αν και οι αριθμοι μαθητων ειναι μηδαμινοι σε συγκριση με τον αριθμο των μαθητων στα σχολεια.
Η εννοια του φροντιστηριου (tuition) δεν ειναι τελειως αγνωστη. Παντα υπηρχαν καθηγητες που εκαναν μαθηματα, ποτε σε ενταντικο ρυθμο (πχ 1 ωρα καθε 2 εβδομαδες) για να βοηθησουν μαθητες σε καποιο συγκεκριμενο μαθημα (και συνηθως για μια χρονια)
Οσο ομως τα πραγματα δυσκολευουν, οι απαιτησεις απο τα σχολεια και τους γονεις αναβαινουν, ολο και περισσοτερες φροντιστηριακες εταιρειες δημιουργουνται.
Το ερωτημα ειναι ποιος κανει φροντιστηριο. Απο τους καλυτερους πελατες ειναι τα σχολεια που αναθετουν σε φροντιστηριακες εταιρειες παιδια που δυσκολευονται για κατι (στην Αγγλια τα περισσοτερα σχολειο εχουν πληρη ελεγχο του προπολογισμου τους με απ'ευθειας χρηματοδοτηση απο το υπουργειο και επομενως μπορουν να ξοδεψουν χρηματα για φροντιστηριο)
Επισης το κρατος δινει καπου 1000 λιρες τον χρονο παραπανω σε σχολεια για παιδια που χρειαζονται επιπλεον βοηθεια.
Ενα αλλο μεγαλο κομματι ειναι παιδια μεταναστατων που οι γονεις τους θελουν να τα βοηθησουν να πανε καλυτερα και οι ιδιοι δεν εχουν την δυνατοτητα να προσφερουν αυτην την βοηθεια.
Τα περισσοτερα μαθηματα ειναι σε ατομικη βαση αλλα εχω δει και χωρους που μοιαζουν με τους ελληνικους φροντιστηριακους χωρους.
Δεν νομιζω οτι υπαρχει προβλημα για καθηγητες του δημοσιου να κανουν φροντιστηριο (και φυσικα εννοειται οτι το κανουν για μια εταιρεια τα χρηματα δηλωνονται)
Αρκετα (τα καλα) σχολεια ομως κανουν δικα τους 'φροντιστηρια' (τα λενε κλινικες) οπου μπορει ενας μαθητης πχ στην διαρκεια του μεσημεριανου να βοηθηθει πχ στα μαθηματικα

Ευχές

Εγκάρδιες ευχές η ζωή όλων να είναι σταυροαναστάσιμος
Ανάσταση νάρθει στις καρδιές, 
Ν΄αναστηθεί η ελπίδα και η χαρά, 
Ανάσταση στα νειάτα  που 
τόσο έχουν απογοητευτεί, 
Ανάσταση στην πεθαμένη αγάπη, 
Ανάσταση παντού.    



Σήμερα το πρωί, καθ΄ οδόν για το χωριό ένεκα της ημέρας. Καλοκαιρινή σχεδόν η  μέρα.
Στο βάθος το Παγγαίο με τα τελευταία ίχνη χιονιού στην
κορφή του ....                                      

Νυν και αεί

Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου Τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, 
Θεέ μου πλαστουργέ μου,
πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον Τάφον αι Μυροφόροι μύρα,
λίαν πρωί ελθούσαι...

(Μεγάλες Παρασκευές, από νωρίς το απόγευμα στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης, ακούγαμε τα κορίτσια της συνοικίας να το τραγουδούν.)

Ο στολισμός των Επιταφίων

« Ευσεβείς και ευγενείς κυρίαι και Δεσποινίδες της Καβάλας, επεδόθησαν με ζήλον εις την διακόσμησιν των επιταφίων της συνοικίας των, οι οποίοι ομολογουμένως είχαν πολύ καλαίσθητον εμφάνισιν.
Απτόν δείγμα της επιμελούς φροντίδας και της φιλοκαλίας των, λαμβάνει ο αναγνώστης από τας ανωτέρω φωτογραφίας....»
Εις ... άπταιστον ελληνικήν στις
8 Απριλίου 1972, στην εφημερίδα Ταχυδρόμος.
Ήμασταν Α΄ Γυμνασίου.

1η Μαϊου

Πρωτομαγιά σήμερα και πραγματικά η μέρα ήταν τέλεια για μια βόλτα στην εξοχή. Βέβαια λόγω δουλειάς δεν καταφέραμε να πλέξουμε στεφάνια ούτε να προϋπαντήσουμε τον πιο ωραίο μήνα του χρόνου. Ίσως κάποιοι το κάνουν μετά το Πάσχα που θα γιορταστεί η πρωτομαγιά για όσους δεν την γιόρταζαν σήμερα. Βέβαια η Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο για βόλτες στην ανοιξιάτικη φύση. Όπως σωστά γράφει  φίλη «  εσείς που έχετε πάντα την Πρωτομαγιά σαν μια ευκαιρία να ''πιάσετε'' την Άνοιξη'', θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι με τα νέα εργασιακά ήθη, το κόνσεπτ δεν είναι γαρύφαλλο στ΄αυτί αλλά κάκτος....

                                                                Φωτογραφία: Πρίνος 1962

....Κάτι αβέβαιες μνήμες

29 Απριλίου 1863: 150 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου  ποιητή

« ...Στην προσπάθεια να αναλύσουμε ένα ποίημα το Καβάφη, ίσως το πιό αντιπροσωπευτικό, δυσκολεύτηκαμε πολύ....Τελικά καταλήξαμε στα Τείχη, ένα ποίημα που δείχνει την απόγνωσή του για τον κόσμο που τον περιστοίχιζε, για τις συνήθειες και τις προκαταλήψεις της εποχής του, που τον έφεραν στην ανάγκη να φορά μάσκα και να κρύβει τον πραγματικό του εαυτό.
 Σε ένα σημείωμά του στις 9/11/1902 γράφει: ''...μ' επέρασεν από τον νου απόψε να γράψω δια τον έρωτά μου. Κι όμως δεν θα το κάμω....Τι μικροψυχία. Ας σημειώσω όμως ένα γράμμα- Τ - ως σύμβολο της στιγμής. 9/11/1902...''.
Διάφορες μεταξύ τους οι απόψεις των μελετητών του. Κατά τον Μαλάνο το Τ σημαίνει Τείχη (είναι κάπως μεταφυσική αυτή του η ερμηνεία)  και ο ποιητής ακούει φωνές να του λένε Τείχη, Τείχη. Κατά τον Παπουτσάκη το Τ είναι το αρχικό κάποιου ονόματος, ενώ για τον Γιαλουράκη είναι ένα φαλλικό σύμβολο....
Τολμούμε  να συμπεράνουμε πως τα Τείχη μιλούν για την απομόνωση του ατόμου, τον περιορισμό του, την έλλειψη επικοινωνίας, φαινόμενο τόσο συνηθισμένο σήμερα, άσχετα αν είναι διαφορετικά τα αίτια που το προκαλούν. Γράφω τολμούμε, γιατί ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος με τον Καβάφη, όχι μόνο γιατί είναι βαθυστόχαστος αλλά γιατί σκόπιμα κάποιες φορές μας μπερδεύει....
.....Κατάσταση πολιορκίας, αμείλικτης, τα Τείχη μας δεσμεύουν όλους μαζί καταργώντας τα παράθυρα διαφυγής και της ελευθερίας.
 Κτίστηκαν  χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ.
Οι ''κτίσται'' έδρασαν χωρίς συνείδηση (περίσκεψιν), χωρίς συναισθήματα (λύπην), χωρίς ηθικούς δισταγμούς (αιδώ). Από τη μεριά του ανθρώπου δεν υπάρχει η έγκαιρη συναίσθηση της ενέργειάς τους. Όλα γίνονται κατά κάποιο τρόπο τυφλό και μοιραίο ''ανεπαισθήτως''......»

Απόσπασμα από μία πολυσέλιδη εργασία που κάναμε το 1979 με τον Χρήστο Χ. και την Όλγα Χ. για λογαριασμό της τελευταίας. Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες που πηγαίναμε στη παλιά Δημοτική βιβλιοθήκη για να βρούμε στοιχεία, αναλύσεις και απόψεις. Η ποίηση του Καβάφη συμβολική και πολυδαίδαλη με συγκινούσε ιδιαίτερα. Όταν ήμασταν στην Ε΄ Γυμνασίου είχα παρακολουθήσει στη Στέγη μιά παρουσίαση για τον ποιητή από το 1ο Θηλέων, καλεσμένος από τη συμμαθήτριά μας Σοφία Φωτιάδου που άρχιζε την ομιλία της κάπως έτσι: « Πέτρο λέγαν τον πατέρα του και Χαρίκλεια Φωτιάδου την μητέρα του....» Έκτοτε ποτέ δεν τον άφησα. Πάντα κάποιες φορές ξαναγύριζα σε κάποια του ποιήματα. Και τόσα χρόνια μετά, διαπιστώνω πόσο τραγικά επίκαιροι είναι οι στίχοι του ποιητή, πόσο ζοφερά και απέλπιδα τα λόγια του σε σχέση με την σημερινή μας ζωή.

Φωτογραφίες: Οι δύο πρώτες από το Ίδρυμα Ωνάση.
Η τελευταία είναι από την εφημερίδα Πρωινή και δείχνει τη παλιά Βιβλιοθήκη το Δεκέμβρη του 1964.