Ανάμεσα νύχτας κι αυγής

Ασεβής ευθυμία πουλιών με ξύπνησε τόσο νωρίς και βγήκα στων σκοταδιών την άμπωτη.
Το μπαλκόνι μου ήσυχα λάμνει στ' αβαθή χρώματα.
Ονειρεύονται ακόμα οι κήποι ερχομό αγνώστων ανθέων.
Αργά ξεδιπλώνεται ο περιβόητος ορίζοντας σα φθηνή κορδέλα του μέτρου.
Με λήθη μοιάζει η θάλασσα.
Με λήθη μοιάζει το άπειρο. Άπειρος λήθη.