Γωνία Βενιζέλου και Αβέρωφ...

Γωνία Βενιζέλου με Αβέρωφ... για όποιον ξέρει λίγο την Καβάλα των δύο οδικών αρτηριών... Στο σημείο με την μεγαλύτερη κίνηση πεζών και αυτοκινήτων, με φανάρια και διαβάσεις, φυτεύθηκε καφέ με τραπεζάκια έξω...Μια πόλη παρωδία, που απορώ αυτοί που υποτίθεται την διοικούν, πού ζούν και πού κυκλοφορούν... Μια πόλη που είναι απαγορευτική για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, ΑΜΕΑ, γυναίκες με τα καρότσια τους, δύσκολη ακόμη και για αυτούς που έχουν δυο πόδια και δυο χέρια, και έχουν αντακλαστικά για να παραμερίσουν στο πεζοδρόμιο γιατί περνάει μηχανάκι ή παρκάρει αυτοκίνητο, δώσανε άδεια σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία του κέντρου να βγάλει ο ιδιοκτήτης τραπεζάκια έξω...Σε κεντρικό σταυροδρόμι διέλευσης πεζών!!!! Θέλει ταλέντο και μεγάλο έλλειμα σε ευφυία, ευθύνη και αντίληψη των στοιχειωδών προβλημάτων για να κάνεις την πόλη φρενοκομείο... Η οικονομία του τεμπελχανείου και της αρπαχτής, πάνω απο την πόλη και τους πολίτες της που τους πληρώνουν...Μπορείτε να περάσετε απο εκεί και να δείτε..τα διαφημιστικά πανώ του καφέ , κατέβηκαν σήμερα απο το πεζοδρόμιο και βρίσκονται στον δρόμο, στην στροφή..μηχανάκια ειναι σταματημένα στην γωνία του δρόμου γιατί οι ακούραστοι φραπεδοέλληνες, πρεπει πάντα να παρκάρουν εκεί μπροστά.."ωχ αδελφέ μου τώρα που θα κάνω και ένα βήμα παραπέρα, ας κάνουν οι άλλοι"...Η Ελλάδα του καραγκιόζη είναι εδώ...γωνία Ερυθρού Σταυρού και Αβέρωφ.

                                                                                                                        Από τη Μαρία Π.

Oι πόλεις θέλουν φαντασία

Σκάλα-πιάνο, Βηρυτός, Λίβανος.















                                   Σκάλα με συκιά, Καβάλα, Ελλάδα

Μόνο;

Τώρα, ...

... εκτός από Μπουμπούκος, και Μπεμπέκος*!!!
(Μετά την αποστροφή του προς διαδηλωτές διαμαρτυρόμενους για την κινητικότητα και τις μετατάξεις: "Έπρεπε να απολυθείτε για να δείτε τι εστί βερίκοκκο")


*Σημ.: "Μπεμπέκου" είναι ντόπια ποικιλία βερίκοκκων.

Μέσα από το βλέμμα ενός αρχαιολόγου (ΙΙΙ)

Tο αρχείο του Paul Collart, πέρα από το μεγάλης αξίας αρχαιολογικό και γεωγραφικό υλικό, περιλαμβάνει επίσης και μία πλούσια συλλογή εθνογραφικών φωτογραφιών, καθώς και ανέκδοτα στιγμιότυπα από επίκαιρα γεγονότα. Επαρχιακές σκηνές, χοροί στη Μακεδονία, εορτασμοί στους Δελφούς, λαϊκή αγορά στην Αθήνα, μέσα από μερικά στιγμιότυπα μη αρχαιολογικά, διαγράφονται τα ήθη και ο παραδοσιακός τρόπος ζωής των κατοίκων μιάς χώρας που το 1928 έχει αρχίσει πλέον να ξαναβρίσκει τη γαλήνη που είχε χάσει κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Ο Paul Collart είναι ένας εξαίρετος παρατηρητής της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, ακόμη και της Βουλγαρίας. Φωτογραφίζει σκηνές από τη ζωή των Σαρακατσάνων. Έχει την τύχη να παραβρεθεί σ΄ένα γάμο τους στουs Φιλίππους και αποθανατίζει τις πιο σημαντικές του στιγμές. Η ζωή και τα ήθη της σύγχρονης Ελλάδας φαίνεται να τον ελκύουν στο βαθμό που απηχούν την Αρχαιότητα: οι χοροί των νεαρών Σαρακατσάνων δεν είναι ίσως πολύ μακριά από τις χορωδίες των  νεαρών

... Βλέποντας τις φωτογραφίες των Σαρακατσάνων με τα εορταστικά τους ρούχα, μου έρχεται στο μυαλό το έξοχο κείμενο ενός μεγάλου φιλέλληνα περιηγητή, του Patrick Leigh Fermor, o οποίος 25 περίπου χρόνια μετά τον P. Collart είχε την τύχη να παραβρεθεί κι αυτός σ΄ένα παρόμοιο γάμο στη Συκαράγη (Συκκορράχη) κοντά στην Αλεξανδρούπολη και αναφέρει σχετικά στο βιβλίο του -εκδόθηκε στα αγγλικά το 1966- με τίτλο: ΡΟΥΜΕΛΗ.

«...Οι Σαρακατσάνοι με γέμιζαν πάντοτε δέος....Οι φορεσιές τους ήταν τελείως διαφορετικές από αυτές που συναντάμε σε άλλα Ελληνικά χωριά.....Δεν έχουν ούτε μία καμπύλη σε σχήμα κύκλου, μιά έλλειψη, τίποτα που να ελίσσεται. Τα μόνα στρογγυλά πράγματα ήταν οι αλυσίδες και τα γιορντάνια  Μιά άλλη πρόσφατη προσθήκη στο γεωμετρικό σύνολο, κοινή και στη νύφη και στις ακόλουθές της, ήταν ένας φαρδύς άσπρος στρογγυλός γιακάς...Ηταν δύσκολο να προσδιορίσει κανείς γιατί αυτά τα ρούχα φαίνονταν τόσο όμορφα. Ασκούσαν την ιδιαίτερη σαγήνη των αρχαίων ελληνικών αγγείων της γεωμετρικής εποχής. Κάθε σχέδιο ήταν καμωμένο με ευθείες και τρίγωνα, κι εδώ κι εκεί μια υποτυπώδη αρχή εκείνων των σχημάτων  με τους άσπρους σταυρούς πάνω σε μαύρο κάμπο, που σκεπάζουν τα άμφια των επισκόπων...».

Ψάχνοντας να βρει την ετυμολογία του ονόματός τους ( στα υπόλοιπα Βαλκάνια ονομάζονται και  Καρακατσάνοι)  προτιμά να τους αποκαλεί   '' Οι Μαύροι Αποδημητές''.

Αρκετά χρόνια μετά, το 1978, στον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του αναφέρει γι΄αυτούς: 

« Εκεί ψηλά στη Βόρεια Ελλάδα, που είναι το θέμα του βιβλίου, τα πράγματα έχουν αλλάξει με ανάλογη ταχύτητα. Οι Σαρακατσάνοι έχουν σχεδόν όλοι αποκτήσει μόνιμες εγκαταστάσεις.... Τα μαντριά τους που ήταν φτιαγμένα με κλαριά και τα κυλινδρικά τους καλύβια έχουν χαθεί. Τώρα πια η αυλακωτή λαμαρίνα σου πληγώνει τα μάτια αντανακλώντας το βορινό φως. Κι όταν ξεκινάνε να κατέβουν από τα βουνά, του Αγίου Δημητρίου, κι αυτοί, όπως  κι οι άλλοι πρώην νομάδες, οι Βλάχοι, ταξιδεύουν με τα φορτηγά. Οι καταπληκτικές φορεσιές των γυναικών τους μένουν διπλωμένες τακτικά σε μπαούλα και σε ντουλάπες ή τις βλέπουμε μέσα στις βιτρίνες στα λαογραφικά μουσεία.....»

Οι πόλεις θέλουν φαντασία

Ο παιδικός σταθμός Ecole Maternelle Pajol, στο Παρίσι.

Το κτίριο του 1940, γέμισε χρώματα και καινούργιες υφές παρότι δομικά δεν άλλαξε καθόλου. Οι υπεύθυνοι αρχιτέκτονες του έργου σχολιάζουν: «Πιστεύουμε στον επαναπροσδιορισμό των ρόλων των παλιών κτιρίων, αφήνοντάς τα παράλληλα να αφηγηθούν τις περασμένες ιστορίες τους, ακόμη και μέσα από τις νέες τους εμφανίσεις»

Το κλειστό γυμναστήριο του 3ου Γυμνασίου, στην Καβάλα.

Στην αυλή του 3ου Γυμνασίου (που κτίσθηκε το 1964) ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες η κατασκευή ενός βοηθητικού χώρου που περιλαμβάνει κλειστό γυμναστήριο και αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Ιδιαίτερα ελκυστική η κατακόκκινη μεταλλική στέγη του νέου κτιρίου.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα και  εδώ:

Κωμωδία ή Δράμα, η σκηνή αυτή έχει ψωμί.

Πήγα στην πρεμιέρα στην Επίδαυρο στις 12 Ιουλίου για να διδαχθούν πολλαπλώς τα παιδιά μου. Εισιτήρια πάνω διάζωμα 10 ευρώ, παιδικά 5. Παράσταση με τα κυάλια.Το θέατρο πλήρες Αθηναίων. Ο χορός εντυπωσιακός, το ξεκίνημα εντελώς Σαββοπουλικό εμπνευσμένο από τον άνθρωπο ορχήστρα Βέγγο και κάτι από Χάππυ Νταίη. Η μετάφραση καλή, η σκηνοθεσία ό,τι μπορούσε, μουσική όχι και τίποτα που να σου μείνει για δίσκο. Η Πενία είχε πολύ αδύναμο λόγο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ηθικό (οτι τα φάγαμε με τζιπάρες και πούρα και διάφορες άλλες μ@λ@κίες) αλλά κυρίως ταξικό:" Ποιός αποφασίζει και γιατί; " και αυτό δεν εθίγη.
Αυτό που μου την έσπασε όμως πιο πολύ, είναι ότι γύρω στα 70 χρονών, κάποιοι τύποι σαν το Σαββόπουλο , αναλαμβάνουν αυτόκλητα σωτήρες λές και ο κόσμος ζήτησε ποτέ την γνώμη τους.

Ο Σαββόπουλος το κάνει ανακλαστικά από εγωπάθεια ενώ δεν έχει να προτείνει τίποτα. Αυτό όμως τον μειώνει ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να τουμπεκιαστεί και να πάρει το χειροκρότημα ταπεινά όπως κάθε σκηνοθέτης. Αντ' αυτού επενέβη "ως συνήθως" στο Αριστοφάνειο έργο και μάλιστα όχι μόνο ως λόγος αλλά και ως αυθαίρετη παρουσία. Δηλαδή ο άνθρωπος δεν κρατιότανε...Ισως το κοινό να λειτουργεί σαν πρέζα τι να πώ, πάντως πληρώνει τα κοροϊδέματα που έριξε στον Ευριπίδη-Ρίτσο στους Αχαρνής, κάποτε. Κουφάλα Σαββοπουλε όλα εδώ πληρώνονται...

( Υ.Γ. Στην αφίσα με τη φάτσα του πάντως εκεί που υπονοεί στα μάτια τα γυαλιά του Σαββόπουλου, και τα τυφλά-μαύρα- κενά μάτια του "Πλούτου" θα μπορούσε να έχει το σήμα του Δολαρίου, κάτι που θα εξηγούσε και εν πολλοίς την συμπεριφορά του, Ο αγαπημένος μας θείος Σκρούτζ θα πάρει το λουτρό του !!)

                                                                                                        Από τον  Μάκη Τ.

Σχόλιο: Μία ακόμη κριτική του Πλούτου. Tου ανταποκριτή μας στην Επίδαυρο.

Πανσέληνος στην αρχαία αγορά

«....σπατάλη αμύθητου φωτός ο δρόμος του φεγγαριού.

 Μεσάνυχτα, Αύγουστος. Με μεγάλη πανσέληνο.»

Είχαμε την τύχη να βρεθούμε το βράδυ της Τετάρτης στον Λιμένα της Θάσου. Περπατήσαμε προς το μουσείο και ίσα που προφθάσαμε το τέλος μιας εκδήλωσης που δινόταν εκεί με αφορμή την Αυγουστιάτικη πανσέληνο. Φωτισμένος προσεκτικά ο εξαιρετικός χώρος, με το άγαλμα του μεγάλου αρχαϊκού κριοφόρου κούρου να ξεχωρίζει, σε υπέβαλε σε  ατμόσφαιρα μυσταγωγική.
Δίπλα σχεδόν στο χώρο του μουσείου, η μεγάλη δημόσια πλατεία, γνωστή από τον 4ο αιώνα ως αγορά, λούζονταν στο φως του φεγγαριού. Κέντρο πολιτικό, θρησκευτικό και εμπορικό, συνιστούσε την καρδιά της αρχαίας πόλης. Η διερεύνησή της άρχισε το 1914 και συνεχίστηκε κατά τα έτη 1921 και 1923. Το μεγαλύτερο μέρος της αποκάλυψης πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στα έτη 1948 και 1955 πάντα από την Γαλλική Αρχαιολογική σχολή, η οποία κλείνει φέτος 102 χρόνια παρουσίας. 

Οι πόλεις θέλουν χώρους για τα παιδιά.

Παιδικό πάρκο, Банско, Βουλγαρία













Παιδικό πάρκο, Καβάλα, Ελλάδα

Συνωστισμός

 Το καλοκαίρι του 1964, η 15η Αυγούστου έπεφτε Σάββατο, οπότε η αργία ήταν διήμερη. Οι Καβαλιώτες κατά χιλιάδες εξόρμησαν απέναντι στη Θάσο. Φωτογραφίες και κείμενο από την εφημερίδα Ταχυδρόμο.
« Επ΄ευκαιρία της διημέρου αργίας οι συμπολίται μας και οι κάτοικοι γειτονικών περιοχών, ήρχισαν από χθες (Παρασκευή 14/8) την έξοδόν τους προς την δροσόλουστον Θάσον επιβιβαζόμενοι εκ του λιμένος Καβάλας του φέρρυ-μπωτ «Αμφίπολις» και των θαλασσίων πούλμαν «Αλέξης» και «Παπαγεωργίου» τα οποία πλην των τακτικών δρομολογίων εξετέλεσαν και πλείστα έκτακτα προς τας γραμμάς Λιμένος και Λιμεναρίιων. Οι μεταφερθέντες επιβάται υπολογίζονται εις 2000. Η έξοδος των συμπολιτών θα συνεχισθεί και σήμερον τόσον προς την Θάσον, όσον και προς το Παληό, την Ηρακλείτσαν και την Πέραμον.
Σχόλιο: To Αμφίπολις ξεκίνησε τα δρομολόγιά του στις 21 Ιουνίου 1964. Το εισιτήριο για τον Πρίνο κόστιζε 14 δρχ., ενώ για τον Λιμένα 16 δρχ. Η επιβίβαση των επιβατών γινόταν κοντά στο τελωνείο. Το κτίριο που φαίνεται στο κέντρο της τελευταίας φωτογραφίας  υπό κατασκευή, είναι ο Γαλαξίας. 

Αιδώς Αργείοι...........

Χατζηδάκης: «Δεν θα ανεχθούμε άλλο τους τζαμπατζήδες στα μέσα μαζικής μεταφοράς»

.........λίγες ώρες μετά τον τραγικό θάνατο 18χρονου νεαρού που πήδηξε εν κινήσει από το τρόλεϊ γιατί δεν είχε εισιτήριο. Το λιγότερο που μπορώ να το χαρακτηρίσω, είναι αγνή βλακεία και αμετροέπεια. Το περισσότερο το αφήνω σε σας............... 

Αλήθεια κύριε Χατζηδάκη, εσείς τί πληρώνετε για τις δικές σας μετακινήσεις (και της οικογένειάς σας); Ούτε γνωρίζετε πόσο έχει το λίτρο η βενζίνη, το εισιτήριο του τρόλεϊ, το ταξί, το τραίνο, το αεροπλάνο. Αιδώς Αργείοι..........

.

Διαθέτουμε και τηλέφωνο ...

« Η Θάσος βρίσκεται απέναντι από την Καβάλα, κι είναι το βορειότερο νησί του Αιγαίου.
Έχει έκταση 393 τ. χιλιόμετρα και πληθυσμό 15.916 κατοίκους (απογραφή 1961).
Το έδαφός της είναι κατά το πλείστον ορεινό και καλύπτεται από πεύκα, αρκετά έλατα στις κορυφές και ελάχιστα άλλα δέντρα, πλατάνια, δρυς κλπ. ......
...... Στη Θάσο ασφαλτοστρωμένος είναι μονάχα ένας μικρός δρόμος απ΄την πρωτεύουσα μέχρι το κέντρο παραθερισμού του ΕΟΤ της Μακρυάμμου. Όλοι οι άλλοι δρόμοι είναι χωματόδρομοι. Έχει αποφασισθεί όμως η τμηματική ασφαλτόστρωση ολόκληρης της περιφερειακής οδού, εκτελούνται δε έργα ενός τμήματός της  10-12 χλμ. από τη Θάσο προς τον Πρίνο. Μονάδες της ΜOΜΑ τα τελευταία χρόνια έχουν διανοίξει το μεγαλύτερο τμήμα αυτής της οδού, από τη σκάλα Ποταμιάς προς τα Κοίνυρα και από τον Ποτό προς τα Κοίνυρα. Υπολείπεται η διάνοιξη μικρού αλλά βραχώδους τμήματος περίπου 10 χλμ. μεταξύ Αη-Γιάννη Λουκά και ακρωτηρίου Αμπά.......»

Βρήκα αυτόν τον πολύ ενδιαφέροντα χάρτη, που εκτός από τα τα προϊόντα και τις δραστηριότητες που διέθετε το νησί, δείχνει  ποιοί δρόμοι ήταν βατοί με το αυτοκίνητο αλλά και σε ποιά χωριά υπήρχε τηλέφωνο!

Συναντηση 16ου

Μια αυγουστιατικη νυχτα εφερε μαζι παλιους συμμαθητες. O ανταποκριτης μας ειπε:
Περάσαμε πολύ καλά, γελάσαμε πολύ, θυμηθήκαμε πολλά και ότι θα το επαναλάβουμε σύντομα με περισσότερες παρουσίες. 

Οδηγιες χρησης - η διπλη εικονα στην δεξια κατω γωνια, ανοιγει τη παρουσιαση σε διαφορετικο παραθυρο

Τα ελληνικα μου δεν ειναι αρκετα

Ηταν μια εκφραση που αν δεν κανω λαθος ειπε ο φιλολογος καθηγητης μας κ. Αποστολιδης. Ποια ειναι η διαφορα μεταξυ ενος ειδiκου και ενος γενικου γραμματεα της κυβερνησης? Ο κοινος παρονομαστης φαινεται να ειναι η ιδιοτητα μελους κυβερνητικου κομματος.
#itroikaftaiei

Άγγελος Εξάγγελος

Παράσταση «Πλούτου» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Δ. Σαββόπουλου…Πήγα με προσδοκίες…Ο Νιόνιος μάς μεγάλωσε, ήταν η συνείδηση για τις γενιές που μεγάλωσαν στις γειτονιές και στις αλάνες, σε εποχές που η Ελλάδα σπάραζε, αγωνιζόταν,  αγωνιούσε, ξεχνούσε, ονειρευόταν και δημιουργούσε, με χαίνοντα τραύματα Εμφυλίων και Διωγμών, ανείπωτα  μυστικά εθνικών διχασμών, κοινωνικών και πολιτισμικών  τραυμάτων, κρυμμένων πίσω από μισόλογα γονιών και άφατες  τραγωδίες σφαλισμένες μέσα στα οικογενειακά σεντούκια. Τραγούδησε την εφηβεία μας, το περιθώριο, τον καταδιωγμένο, την Ελλάδα της βροντερής φωνής και των σκληρών αγώνων στις πλατείες, την αγάπη του καλοκαιριού,  με εκείνα τα λόγια της σκιάς που όριζαν την συλλογική μας μνήμη και μας ένωναν, με λόγια  σύμβολα και οδηγούς…Λόγος και Μύθος μαζί.

Τον περίμενα τον Παραμυθά….«να με πάει σε άλλα μέρη», να σκάψει,  να ορίσει και να νοηματοδοτήσει το κενό μας και την αγωνία μας…Να ενώσει το νήμα, στηριγμένος καλά στην διαχρονικότητα του αρχαίου Λόγου….Αν και ήξερα…Δεν έγινε.

Το ομολόγησε...  « έχασε την έμπνευσή του »…Γεμάτα κλισέ και ειπωμένα λόγια τα ‘στιχάκια του’

Η παράσταση έμεινε συμπαθής, με έναν εξαίρετο χορό, κοστούμια, κινησιολογία, θεατρικότητα και ανάβλυζε μνήμες και συμβολισμούς.. Άξια , συμπαθής και απέραντα ελληνική. Αλλά δεν έφτανε.

Παραμένει όμως ο θείος Νιόνιος. Ο άλλος..  ο Ποιητής, ο  τραγουδιστής, ο τραγουδοποιός και ο Παραμυθάς. Και θα τον περιμένουμε. Όταν θα έχει έμπνευση, και έχει «κάτι αλλιώτικο να πεί». Κάτι που «θα μπορεί να παίξει στα παιδιά»….

Ο κόσμος πολύς…Ειδα φίλους από την Δράμα και άλλους που δεν έτυχε να δώ ποτέ εκεί…Το εισιτήριο ακριβό. Έκπτωση για τους φίλους του θεάτρου δεν υπήρχε ..Και η σκηνή στην είσοδο, των ανθρώπων του Δημοτικού Συμβουλίου, που ζητούσαν  την δωρεάν είσοδό τους στο θέατρο  μαζί με τις οικογένειές τους, συζητήθηκε με πολύ καυστικό τρόπο στις κερκίδες. Τα κατάφεραν.

 Είδα εθελοντές του θεάτρου των πολιτών που στηρίζουν το ΔΗΠΕΘΕ  με κάθε τρόπο και με κόστος, που ήταν εκεί από τις 6 και έφυγαν τελευταίοι. Πλήρωσαν εισιτήριο τουλάχιστον για τις οικογένειές τους. Είδα οικογένειες που ήρθαν από τους όμορους νομούς για να δουν την ακριβή παράσταση. Και είδα τζαμπατζήδες που ποτέ ή και σπανίως έβλεπα στο θέατρο πριν γίνουν Δημοτικοί Σύμβουλοι, να απαιτούν να δουν την παράσταση δωρεάν. Και το κατάφεραν. Ας το ξανασκεφτούν. Δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας..Ειναι και θέμα αξιοπρέπειας της θέσης τους. Και κυρίως σε αυτές τις εποχές.
                                                                                                           Από την  Μαρία Π.

Ήμουν κι εγώ εκεί... Η παράσταση ξεκίνησε με την είσοδο στην σκηνή ενός πολύχρωμου και ζωντανού χορού που μ΄ένα δυνατό και περήφανο  ταρατατζούμ, τράβηξε αμέσως την προσοχή του κοινού. Προσωπικά περίμενα περισσότερο Σαββόπουλο, δηλαδή περισσότερη μουσική και λιγότερα λόγια. Όμως και πάλι η παράσταση ήταν ξεχωριστή, απέχοντας αρκετά από τα σκουπίδια και τις βωμολοχίες που συνηθίζονται σε Αριστοφανικά έργα. Εξαιρετικά τα κοστούμια, η κίνηση, η σκηνική παρουσία ανεξάρτητα της λιτότητάς της. Θα προτιμούσα επίσης πιό πλούσια σε έκφραση την Πενία..... 

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Τις περισσότερες φιλίες τις σχηματίζει κάποιος δρόμος, μια κοινή κατεύθυνση.
Έτσι, όποτε άλλαζε δρόμο μια κατοικία, κάποια φιλία ξέφτιζε.
Εμείς και δρόμους αλλάξαμε, και γειτονιές και αρκετοί μάλιστα και πόλεις. Κι  όμως τίποτε δεν ξέφτισε. Και στο πρώτο κάλεσμα, έστω κι αν δεν ήταν καλά οργανωμένο, έστω κι αν είναι μέρες διακοπών, όσοι το έμαθαν με χαρά ανταποκρίθηκαν.
Στο κάτω - κάτω θα είναι μία πρώτη συνάντηση και θα μας δοθεί η ευκαιρία να σχεδιάσουμε καλύτερα την επόμενη....
Τη Δευτέρα 12 Αυγούστου 8.00-8.30 μ.μ. στον κήπο της Δημαρχίας, στα κοντάρια.
Οι απόφοιτοι του 1971 από το 16ο Δημοτικό.

Εναλλακτικη προκυρηξη θεσης

«Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την Επιλογή Διοικητών και Αναπληρωτών
Διοικητών των Νοσοκομείων του ΕΣΥ».
Έχοντας υπόψη :
Τις διατάξεις
1. Της παραγράφου 5 του άρθρου 2, του Ν. 4052/2012 (ΦΕΚ 41 Α 01/03/2012), όπως συμπληρώθηκε με τις
διατάξεις της παρ. 5 (6α) του τέταρτου άρθρου του Ν. 4118/2013 (32 Α 06/02/13) και τροποποιήθηκε με το
άρθρο 5 του Ν. 4132/2013 (ΦΕΚ 59 Α 07/03/13)
2. Του Ν. 2362/95 (ΦΕΚ 247 Α 27/11/1995) «περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχου των δαπανών του κράτους
και άλλες διατάξεις», όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3871/2010 (ΦΕΚ 141 Α 2010)
3. Του ΠΔ 95/2000 (ΦΕΚ 76 Α) «περί οργανισμού του Υπουργείου Υγείας – Πρόνοιας», όπως
τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα
Προσκαλούμε σε Εκδήλωση Ενδιαφέροντος για την κάλυψη των θέσεων Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών των Νοσοκομείων του ΕΣΥ
Τα δικαιολογητικά που οφείλουν να καταθέσουν οι υποψήφιοι είναι τα εξής :
1. Ονομα κομματος στο οποιο ο υποψηφιος ανηκει
2. Ονομα σπονσορα βουλευτη (απαραιτητο το κινητο του βουλευτη)
3. Ονομα τοπικης κομματικης οργανωσης
4. Αν ο υποψηφιος εχει εκλεγει σε κομματικες θεσεις, πρεπει να δωσει πληροφοριες για την θεση και την διαρκεια της θητειας
5. Συνδικαλιστικη θητεια δεν ειναι απαραιτητη αλλα θα θεωρηθει πλεονεκτημα
6.Αν η θεση ειναι στην Αθηνα 'η' Θεσσαλονικη ο υποψηφιος πρεπει να ειναι τουλαχιστον αποτυχων βουλευτης
Η θεση δεν απαιτει εμπειρια στον τομεα της υγειας ουτε σχετικες σπουδες. Αποδειξη πτυχιου (οχι πλαστο γιατι αυτο πλεον δεν ειναι αποδεκτο) ειναι απαραιτητο. Εμπειρια σε προηγουμενη διοικητικη θεση θεωρειται μειονεκτημα.

Η αιτηση πρεπει να σταλει
Για στελεχη ΝΔ : rousfeti@nd.gr
Για στελεχη ΠΑΣΟΚ : paidiamas@pasok.gr
Για ολους τους αλλους forgetit@blackholeapplications.gr

Εδω ο διοικητης, εκει ο διοικητης ....

Παρακαλουθω με ενδιαφερον τα δημοσιευματα των καβαλιωτικων εφημεριδων σχετικα με τον διορισμο νεου διευθυντη για το νοσοκομειο της Καβαλας.
Ειναι τρανη απαδειξη οτι τα πραγματα στην Ελλαδα τελικα δεν αλλαζουν. Ο διοικητης απο τη ΝΔ, ο βοηθος απο το ΠΑΣΟΚ. Να βολεψουμε τα παιδια μας.
Αξιοκρατια, αξιολογηση φαινεται μονο να ισχυουν για τους απολυμενους του δημοσιου τομεα. Διαβαζω οτι ενας βουλευτης της Καβαλας δεν τον θελει. Αντε να πεις οτι μονο μελη της ΝΔ μπορουν να παρουν την θεση (που φυσικα ειναι γελειο). Τι σχεση εχουν οι βουλευτες με την επιλογη? Ποια εινα τα κριτιρια? Απο οτι φαινεται το μονο κριτιριο ειναι οτι δεν πρεπει να ειναι καβαλιωτης. Ολα τα αλλα κριτιρια ειναι γραμμενα στα παλια τους τα παπουτσια το να μην ειναι καβαλιωτης ειναι το μοναδικο κριτιριο που εφαρμοζεται (γιατι ειμαι σιγουρος οτι η προκυρηξη της θεσης δεν αναφερει οτι πρεπει ο υποψηφιος να ειναι μελος της ΝΔ)
Η ελλειψη αξιοκρατιας κυριολεκτια σκοτωνει την χωρα. Και ειναι ακομα πιο σημαντικο τωρα που νεοι (και μεγαλοι) αναγκαζονται να φυγουν στο εξωτερικο για δουλεια, το ιδιο το κρατος βολευει τους δικους του.
Ελλαδα - Ελευθερια - Αξιοκρατια

Ο ...

... Σταρχίδαμος!!!

Φορολογια και μαγαζια διασκεδασης

Πολλα γραφονται για επιδρομες εφοριακων σε μαγαζια διασκεδασης και για πρωτη φορα μαγαζια κλεινουν για μερικες μερες και απειλουνται με μονιμο κλεισιμο αν δεν πληρωσουν αυτα που χρωστανε στην Εφορια.
Οπωσηδποτε τετοιες ειδησεις σου δινουν την εντυπωση οτι κατι γινεται και οντως γινεται. Η αληθεια ομως ειναι οτι η φοροδιαφυγη στην Ελλαδα γινεται απο την μεγαλη πλειοψηφια των ελευθερων επαγγελματιων που περιεχονται στο τριγωνο μηχανικοι-γιατροι-δικηγοροι
Θα ζητησω προκαταβολικα συγγνωμη απο τους πολλους φιλους που ανηκουν σε αυτη την κατηγορια αλλα οπως ειχα πει σε προηγουμενη αναρτηση η αναλυση των φορολογικων στοιχειων δειχνει πχ την Ελλαδα σαν την χωρα με τους ποιο φτωχους γιατρους.
Επισης εχω δει στο facebook συνδεσεις απο φιλους απο τον χωρο της εκπαιδευσης σε πολλα αρθρα σχετικα με τις αλλαγες στην επαγγελματικη εκπαιδευση, που βασικα σημαινει απολυση καθηγητων.
Αν και δεν ειμαι αντιθετος στην απολυση εκπαιδευτικων (οπως και καθε αλλος εργαζομενος ερχεται η στιγμη που ο εργοδοτης δεν μπορει να τους πληρωσει) φαινεται οτι εχει γινει πολυ προχειρα και ειδικα χωρις να σκεφτουν το τι θα γινει στα παιδια που σπουδαζουν σε αυτα τα σχολεια. Για μενα ειναι σαχλαμαρες τα περι ιδιωτικων σχολων να γεμιζουν το κενο. Που θα βρουν τα λεφτα να πληρωσουν τις ιδιωτικες σχολες? Εκτος αν το κρατος επιδοτησει τις σπουδες που σε κανει να σκεφτεσαι αλλα πραγματα.
Δεν μπορει να καποιος να αποφυγει την συνδεση φορολογιας (πιο συγκεκριμενα την αποτυχια συλλογης φορων) με τις απολυσεις εκπαιδευτικων και την γενικη εισπρακτικη μετρολογνια.
Μηπως χρειαζεται τελικα μια τελειως ριζοσπαστικη λυση? Απολυτη αποχωρηση του κρατους απο τους περισσοτερους τομεις, ελαχιστη φορολογια και τα παντα γινονται με πληρωμη απο τους χρηστες? Μου φαινεται τελειως λαθος αλλα η ελλειψη φορολογικης συνειδησης ειναι δυσκολο να διορθωθει. Ενα δημος στην Αγγλια προσπαθησε να γινει easyCouncil (κατα το προτυπο των αεροπορικων εταιρειων οπως η EasyJet and Ryanair) με πολυ μικτα αποτελεσματα.