Διαβάζοντας την τοπική εφημερίδα του Σαββάτου και διαπιστώνοντας κάποιες ελληνικούρες, που προέρχονταν κυρίως από την προσπάθεια των συντακτών να χρησιμοποιήσουν πιο λόγιες, πιο όμορφες, πιο καθαρευουσιάνικες λέξεις - π.χ. "και δει" αντί "και δη" = και μάλιστα - σκέφτηκα να κάνω ένα κειμενάκι, που να παρουσιάζω τα πιο χοντρά και ίσως ιλαρά λάθη που γίνονται στην προσπάθειά μας να δείξουμε ότι δεν είμαστε ημιαγράμματοι, αλλά κληρονόμοι, κάτοχοι και χρήστες του τεράστιου γλωσσικού πλούτου των αρχαίων προγόνων μας.
Με πρόλαβαν τα "λεβεντόπαιδα" της Χρυσής Αυγής με το περίφημο πια "Εγέρθητω!" ή κάτι ανάμεσα σε "εγέρθητω" και "εγέρθουτου", που εκστόμισε ο χρυσαυγίτης.
Κράμα αρχαιοελληνοπρέπειας και αγραμματοσύνης.
Και γέλασα.
Θυμήθηκα τον Στρατό. Όπου τέτοιες ελληνικούρες ήταν στην ημερήσια διάταξη για προφανείς λόγους. Και με απαραίτητα συμπληρώματα. "Εγέρθητω! Εσύ, εκεί, γιατί δεν είσαι εγέρθητω;"
Τι να πείς; Να γελάσεις; Να θυμώσεις; Να κλάψεις;
Άμα δεν το κατέχεις, τι το θέλεις να το χρησιμοποιήσεις και ρεζιλεύεσαι;
Για την ιστορία, η σωστή λέξη είναι "εγέρθητι" όταν αναφέρεσαι σε έναν (β΄ πρόσωπο ενικού) ή "εγερθείτε" όταν αναφέρεσαι σε πολλούς (β΄ πρόσωπο πληθυντικού). Έλα, όμως, που το "εγερθείτε" δεν έχει την γκλαμουριά και την βαναυσότητα του "εγέρθητω" (ή "εγέρθουτου") - το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι παντελώς λάθος, αφού "όταν η λήγουσα είναι μακρά, η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται".
Υ.Γ. Ελπίζω να μην έγραψα κι εγώ καμμιά ελληνικούρα! Αν κάνω κάποιο λάθος, κάποιος φιλόλογος ή νομικός ας με διορθώσει. Εξ άλλου εγώ δεν έχω κάνει κλασσικές σπουδές και οι λίγες γνώσεις μου προέρχονται από τους καθηγητές μου (λέγε με Δήμου) στο Γυμνάσιο. Τριαντατόσα χρόνια πριν...
Με πρόλαβαν τα "λεβεντόπαιδα" της Χρυσής Αυγής με το περίφημο πια "Εγέρθητω!" ή κάτι ανάμεσα σε "εγέρθητω" και "εγέρθουτου", που εκστόμισε ο χρυσαυγίτης.
Κράμα αρχαιοελληνοπρέπειας και αγραμματοσύνης.
Και γέλασα.
Θυμήθηκα τον Στρατό. Όπου τέτοιες ελληνικούρες ήταν στην ημερήσια διάταξη για προφανείς λόγους. Και με απαραίτητα συμπληρώματα. "Εγέρθητω! Εσύ, εκεί, γιατί δεν είσαι εγέρθητω;"
Τι να πείς; Να γελάσεις; Να θυμώσεις; Να κλάψεις;
Άμα δεν το κατέχεις, τι το θέλεις να το χρησιμοποιήσεις και ρεζιλεύεσαι;
Για την ιστορία, η σωστή λέξη είναι "εγέρθητι" όταν αναφέρεσαι σε έναν (β΄ πρόσωπο ενικού) ή "εγερθείτε" όταν αναφέρεσαι σε πολλούς (β΄ πρόσωπο πληθυντικού). Έλα, όμως, που το "εγερθείτε" δεν έχει την γκλαμουριά και την βαναυσότητα του "εγέρθητω" (ή "εγέρθουτου") - το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι παντελώς λάθος, αφού "όταν η λήγουσα είναι μακρά, η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται".
Υ.Γ. Ελπίζω να μην έγραψα κι εγώ καμμιά ελληνικούρα! Αν κάνω κάποιο λάθος, κάποιος φιλόλογος ή νομικός ας με διορθώσει. Εξ άλλου εγώ δεν έχω κάνει κλασσικές σπουδές και οι λίγες γνώσεις μου προέρχονται από τους καθηγητές μου (λέγε με Δήμου) στο Γυμνάσιο. Τριαντατόσα χρόνια πριν...
